Vertaling van "täter streng bestraft werden " (Duits → Nederlands) :

Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen.
Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.

betont erneut, dass es keine Straffreiheit für Täter von Menschenrechtsverletzungen, Kriegsverbrechen, Verbrechen gegen die Menschlichkeit und sexueller Gewalt gegen Frauen und Mädchen oder für diejenigen geben darf, die für die Rekrutierung von Kindersoldaten verantwortlich sind; betont, dass Personen, die für solche Taten verantwortlich sind, gemeldet, identifiziert, verfolgt und nach nationalem und internationalem Strafrecht bestraft werden müssen.
herhaalt dat er geen sprake kan zijn van straffeloosheid voor personen die zich schuldig hebben gemaakt aan mensenrechtenschendingen, oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid, seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes, en voor degenen die verantwoordelijk zijn voor het ronselen van kindsoldaten; benadrukt dat degenen die verantwoordelijk zijn voor dergelijke daden moeten worden aangegeven, geïdentificeerd, vervolgd en gestraft overeenkomstig het nationale en internationale strafrecht.

Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, wie im vorliegenden Fall, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Nicht-Strafgericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 und 44/2011).
Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).

12. betont, wie wichtig die Bekämpfung der Straffreiheit im Hinblick auf jegliche Gewalt – insbesondere sexuelle Gewalt – gegen Frauen ist, indem sichergestellt wird, dass derartige Verbrechen wirksam untersucht, verfolgt und streng bestraft werden, dass Minderjährige durch das Rechtssystem angemessen geschützt werden und dass alle Frauen vollständigen Zugang zur Justiz haben, und zwar ohne jegliche religiöse und/oder ethnische Diskriminierung;
12. benadrukt dat alle gewelddaden tegen vrouwen, in het bijzonder seksueel geweld, moeten worden bestraft, door ervoor te zorgen dat er een zorgvuldig onderzoek wordt ingesteld naar dergelijke misdaden, dat hierbij vervolging wordt ingesteld en zware bestraffing plaatsvindt, dat minderjarigen door het rechtsstelsel adequaat worden beschermd en dat alle vrouwen onbelemmerd toegang tot de rechter hebben, zonder discriminatie op grond van godsdienst en/of etnische herkomst;

4. begrüßt die Erklärung von Präsident Nasarbajew vom 21. Februar 2006, in der er die Morde verurteilt und verspricht, dass die Täter streng bestraft werden;
4. verwelkomt de verklaring van President Nazarbayev van 21 februari 2006, waarin hij de moorden veroordeelt en belooft dat de betrokkenen zwaar zullen worden gestraft;

Unser vorrangiges Anliegen ist es, dass mit den Tötungen ohne Gerichtsverfahren Schluss gemacht wird, dass die verübten Verbrechen auf der Grundlage der Schlussfolgerungen der Berichte von Oberrichter Melo und Professor Alston korrekt untersucht und die Täter angemessen bestraft werden.
We willen in de eerste plaats zien dat er een einde komt aan de buitengerechtelijke executies, en dat de gepleegde misdaden grondig worden onderzocht en de daders naar behoren worden vervolgd, waarbij men zich verlaat op de conclusies van de verslagen van opperrechter Melo en professor Alston.

8. stellt fest, dass es in mehreren Bewerberländern nach wie vor zu oft zu Gewaltanwendung durch die Polizei kommt, wobei die Täter nicht bestraft werden, und fordert die betroffenen Länder auf, ihre Anstrengungen zu verdoppeln, um Ausbildung und Status der Polizeibediensteten sowie die Sanktionsmechanismen zu verbessern;
8. stelt vast dat zich in veel kandidaat-lidstaten nog altijd te veel gevallen van politiegeweld voordoen waarbij de daders ongestraft blijven en dringt er bij de desbetreffende landen op aan hun pogingen tot verbetering van de opleiding en de arbeidsvoorwaarden van het politiepersoneel en het sanctiestelsel op te voeren;

Nur in Dänemark und Schweden wurde für das Anführen terroristischer Vereinigungen oder die Beteiligung an deren Handlungen kein gesonderter Straftatbestand geschaffen, auch wenn in einigen Fällen die Täter trotzdem als Haupt- oder Nebenpartei im Zusammenhang mit der betreffenden terroristischen Straftat bestraft werden können.[10]
Alleen in Zweden en Denemarken is het leiden van of het deelnemen aan de activiteiten van een terroristische groep niet specifiek strafbaar gesteld, ofschoon in sommige gevallen een persoon met dergelijke gedragingen wel als hoofd- of mededader van het desbetreffende terroristische misdrijf kan worden gestraft[10].

Die übrigen Länder unterscheiden zwischen Täterschaft und Mittäterschaft bzw. Beihilfe, lassen sich jedoch insoweit in zwei Gruppen unterteilen, als bei den einen Täter und Mittäter bzw. Gehilfen gleichermaßen verantwortlich sind, aber unterschiedlich bestraft werden können (Finnland, Frankreich, Italien und Vereinigtes Königreich), während bei den anderen zumindest für Beihilfe eine Strafmilderung vorgesehen ist, die in einigen Ländern (Belgien, Deutschland und Spanien) zwingend vorgeschrieben, in anderen in das Ermessen des Gerichts gestellt ist (Schweden).
Alle andere lidstaten maken onderscheid tussen daders en medeplichtigen, maar kunnen verder in twee groepen worden onderverdeeld: de ene groep houdt daders en medeplichtigen in gelijke mate verantwoordelijk en geeft de rechter alleen bij het bepalen van het vonnis de vrijheid om verschil te maken (Frankrijk, Italië, Finland en het Verenigd Koninkrijk); de andere voorziet ten minste voor medeplichtigen in de mogelijkheid van strafvermindering, hetgeen in sommige landen verplicht is (België, Duitsland en Spanje) en in andere aan de discretie van de rechter wordt overgelaten (Zweden).