Vertaling van "teils derselben versagen " (Duits → Nederlands) :

« Schaffen die Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 und Nr. 4 und 7 § 1 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass sie einem öffentlichen Sozialhilfezentrum die Verpflichtung auferlegen, das zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) einem nur mit einem unterhaltsberechtigten volljährigen Kind zusammenlebenden Elternteil gewährte Existenzminimum ggf. auch von Amts wegen zu streichen und diesem Elternteil das Existenzminimum nur noch zum Satz für Zusammenwohnende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 4) zu gewähren, eine Diskriminierung im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung mit Artikel 8 Absätze 1 und 2 der europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, indem die vorgenannten Artikel 2 und 7 zur Folge haben, dass sie dem - die elterliche Gewalt allein ausübenden und über keine Existenzmittel verfügenden - Elternteil von Amts wegen die tatsächliche Ausübung seiner Rechte bzw. eines Teils derselben versagen, insbesondere das Recht, sein Familienbudget möglichst gut und im Interesse eines jeden zu verwalten, während Artikel 8 der vorgenannten Konvention das Recht auf Achtung des Privat- und Familienlebens gewährleistet und den Eingriff einer öffentlichen Behörde nur insofern gestattet, als dieser gesetzlich erlaubt ist, so wie in Artikel 7 des vorerwähnten Gesetzes vorgesehen, jedoch auch unter der Bedingung, dass der Eingriff eine Massnahme darstellt, die für die nationale Sicherheit, die öffentliche Ruhe und Ordnung, das wirtschaftliche Wohl des Landes, die Verteidigung der Ordnung und zur Verhinderung von strafbaren Handlungen, zum Schutz der Gesundheit und der Moral oder zum Schutz der Rechte und Freiheiten anderer notwendig ist?
« Stellen de artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat werd toegekend tegen een verhoogd percentage voor alleenstaande (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) aan een ouder die uitsluitend samenleeft met een meerderjarig kind ten laste te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum toe te kennen tegen het percentage voor samenwonende (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°), een discriminatie in die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, artikelen gelezen in samenhang met artikel 8, §§ 1 en 2, van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat de bovenvermelde artikelen 2 en 7 tot gevolg hebben dat ze de ouder die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft , ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren, terwijl artikel 8 van het bovenvermeld Verdrag het recht op eerbiediging van het privé-leven en gezinsleven waarborgt en enkel inmenging van een openbaar gezag duldt voor zover die bij de wet is toegestaan, zoals daarin is voorzien bij artikel 7 van de bovenvermelde wet, maar ook op voorwaarde dat zij een noodzakelijke maatregel vormt voor 's lands veiligheid, de openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen ?

Der Hof muss noch untersuchen, ob die beanstandeten Bestimmungen den Verhältnismässigkeitskontrollen standhalten können, insoweit sie, dem Wortlaut der präjudiziellen Frage zufolge, « zur Folge haben, dass sie dem - die elterliche Gewalt allein ausübenden und über keine Existenzmittel verfügenden - Elternteil von Amts wegen die tatsächliche Ausübung seiner Rechte bzw. eines Teils derselben versagen, insbesondere das Recht, sein Familienbudget möglichst gut und im Interesse eines jeden zu verwalten ».
Het Hof dient nog te onderzoeken of de in het geding zijnde bepalingen de evenredigheidstoets kunnen doorstaan in zoverre zij, volgens de bewoordingen van de prejudiciële vraag, « tot gevolg [zouden] hebben dat ze de ouder - die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft -, ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren ».