Traduction de «tat um eine » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Bewerber um ein Praktikum
kandidaat-stagiair

Bewerber um eine Stelle als Hausangestellter
kandidaat-dienstbode

Ersuchen um eine Todeserklärung
verzoek tot verklaring van overlijden

Tat-gen
tat-gen

beiderseitige Strafbarkeit einer Tat
dubbele strafbaarheid van het feit

aufopfernde Tat im Interesse des Gemeinwohls
daad van zelfopoffering

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Der Staatssekretär [...] bemerkt, dass bei dem Haushaltskonklave von 2012 beschlossen wurde, ab 2013 den Banken einen zusätzlichen Betrag von 50 Millionen Euro aufzuerlegen. Es geht in der Tat um eine Haushaltsmaßnahme. Es handelt sich um die Kombination einer Abonnementsteuer, die in Artikel 105 des Gesetzentwurfs festgelegt ist, mit einem Stabilitätsbeitrag, der in Artikel 129 des Gesetzentwurfs vorgesehen ist.
« [De] Staatssecretaris [...] geeft aan dat bij het begrotingsconclaaf van 2012 werd beslist om vanaf 2013 de banken een bijkomend bedrag op te leggen van 50 miljoen euro. Het betreft inderdaad een begrotingsmaatregel. Het gaat om een combinatie van een abonnementstaks, neergelegd in artikel 105 van het wetsontwerp, en een stabiliteitsbijdrage, voorzien in artikel 129 van het wetsontwerp.

In der Erwägung, dass der Autor der Studie in seiner Analyse die Existenz des Dorfes Aisne im Osten des Gebiets, das Gegenstand vorliegender Revision ist, feststellt; dass er in diesem Zusammenhang angibt, dass es sich um ein Straßendorf entlang der N806 und der Aisne handelt, mit ziemlich heterogenen Bauten; dass er erwähnt, dass "mehrere Wohnhäuser in der Tat neben der Betriebszufahrt stehen", weswegen er der Ansicht ist, dass "dieses Dorf eine ziemliche enge Beziehung zum Steinbruch hat";
Overwegende dat de auteur van het onderzoek in zijn onderzoek de aanwezigheid vaststelt van het dorp Aisne ten oosten van de locatie beoogd bij deze herziening; dat hij in dat verband noteert dat het een lintdorp betreft dat zich langs de N806 en langs de Aisne ontwikkeld heeft, met gebouwen die door een "zekere heterogeniteit" gekenmerkt worden; dat hij vermeldt dat "meerdere woningen inderdaad tegen de ingang van de uitbating liggen", net een reden om ervan uit te gaan dat "dit dorp een tamelijke sterke band met de steengroeve onderhoudt";

« Wie bereits in der Antwort auf die Frage Nr. 540 vom 10. März 2005 von Herrn [...] (Fragen und Antworten, Kammer, 2004-2005, Nr. 96, S. 17171) dargelegt wurde, sind die Brigadekommissare aufgrund von Artikel 240 des Gesetzes über die integrierte Polizei in der Tat seit dem 1. Januar 2001 keine Polizeibeamten mehr. Sie können jedoch ihre Stelle als Verbindungsbeamte bei dem Provinzgouverneur weiterhin unter Aufrechterhaltung ihres Statuts bekleiden. Es handelt sich im Einzelnen um das Statut, das vor dem 1. Januar 2001 für sie galt. Der Umstand, dass sie ab diesem Datum nicht mehr Polizeibeamte sind, hat für sie daher keine unmittelbaren statutarischen Folgen. Aufgrund von Artikel 240 Absatz 2 des Gesetzes über die integrierte Polizei und des in Ausführung dieses Artikels ergangenen königlichen Erlasses vom 19. November 2001 können die Brigadekommissare sich immer um die Stellen als Polizeikommissar bewerben, die innerhalb der Polizeidienste entweder durch Mobilität oder durch Mandat besetzt werden. Sobald sie für eine solche Stelle bestimmt werden, werden sie in den Dienstgrad eines Polizeikommissars ernannt. Diese Möglichkeit, sich um eine Stelle innerhalb der Polizeidienste zu bewerben, wird bereits erfolgreich genutzt. Das ' Vesalius-Gesetz ' beeinträchtigt diese Möglichkeit nicht, und sie bleibt daher bestehen » (Fragen und Antworten, Kammer, 2005-2006, QRVA 51-105, SS. 19331-19332).
« Zoals reeds uiteengezet in het antwoord op de vraag nr. 540 van 10 maart 2005 van de heer [...] (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2004-2005, nr. 96, blz. 17171), zijn de brigadecommissarissen, op grond van artikel 240 van de wet op de geïntegreerde politie, inderdaad sinds 1 januari 2001 geen politieambtenaar meer. Zij kunnen evenwel hun betrekking van verbindingsambtenaar bij de provinciegouverneur blijven uitoefenen met het behoud van hun statuut. Het betreft meer bepaald het statuut dat op hen van toepassing was vóór 1 januari 2001. Het feit dat zij vanaf die datum niet langer politieambtenaar zijn, heeft voor hen derhalve geen onmiddellijke statutaire gevolgen. Op basis van artikel 240, tweede lid, van de wet op de geïntegreerde politie en het in uitvoering van dat artikel getroffen koninklijk besluit van 19 november 2001, kunnen de brigadecommissarissen zich steeds kandidaat stellen voor de betrekkingen voor commissaris van politie die binnen de politiediensten hetzij bij mobiliteit, hetzij bij mandaat worden begeven. Zodra zij voor een dergelijke betrekking worden aangewezen, worden zij benoemd in de graad van commissaris van politie. Deze mogelijkheid om zich kandidaat te stellen voor een betrekking binnen de politiediensten werd reeds met succes aangewend. De ' Vesaliuswet ' doet geen afbreuk aan die mogelijkheid, die dus blijft bestaan » (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2005-2006, QRVA 51-105, pp. 19331-19332).

Das Jugendgericht kann nur die Unzuständigerklärung beschliessen, wenn der Betroffene bereits Gegenstand einer oder mehrerer Betreuungs-, Schutz- oder Erziehungsmassnahmen oder eines Wiedergutmachungsangebots war oder wenn es sich um eine schwerwiegende Tat im Sinne der Artikel 373, 375, 393 bis 397, 400, 401, 417ter, 417quater und 471 bis 475 des Strafgesetzbuches oder einen Versuch, eine Tat im Sinne der Artikel 393 bis 397 des Strafgesetzbuches zu begehen, handelt (Artikel 57bis § 1 Absatz 1).
De jeugdrechtbank kan slechts tot uithandengeving beslissen indien de betrokkene reeds eerder het voorwerp is geweest van één of meerdere maatregelen van bewaring, behoeding of opvoeding of van een herstelrechtelijk aanbod of indien het een zwaarwichtig feit betreft zoals bedoeld in de artikelen 373, 375, 393 tot 397, 400, 401, 417ter, 417quater en 471 tot 475 van het Strafwetboek of een poging tot het plegen van een feit zoals bedoeld in de artikelen 393 tot 397 van het Strafwetboek (artikel 57bis, § 1, eerste lid).

Eine der Bedingungen zur Anwendung dieser Massnahme, die im Beschluss des Richters ausführlich beschrieben werden muss, ist die als Straftat qualifizierte Tat, für die der Betreffende verfolgt wird und die in dem Fall, wo es sich um eine volljährige Person handelt, eine Strafe der Einschliessung von fünf bis zehn Jahren oder eine schwerere Strafe oder aber eine korrektionale Hauptgefängnisstrafe von einem Jahr oder eine schwerere Strafe zur Folge haben kann, wenn das Jugendgericht der betreffenden Person gegenüber eine endgültige Massnahme ergriffen hat wegen einer als Straftat qualifizierten Tat, die mit der gleichen Strafe geahndet wird (Artikel 3 Nr. 2).
Eén van de voorwaarden voor de toepassing van die maatregel die in de beschikking van de rechter omstandig moet worden beschreven is het als misdrijf omschreven feit waarvoor de persoon vervolgd wordt en dat, mocht hij meerderjarig zijn, een straf tot gevolg kan hebben van opsluiting van vijf tot tien jaar of een zwaardere straf dan wel een correctionele hoofdgevangenisstraf van één jaar of een zwaardere straf indien de jeugdrechtbank tegenover hem een definitieve maatregel heeft genomen als gevolg van een als misdrijf omschreven feit dat strafbaar is met dezelfde straf (artikel 3, 2).

Der dritte Klagegrund beziehe sich seinerseits auf Elemente, die untrennbar mit der Organisation des den juristischen Personen des öffentlichen Rechts zugewiesenen Monopols verbunden seien; es gehe in der Tat um eine Kritik an der Art und Weise, in der das Dekret die Vergabe an « Subunternehmer » oder die Konzession der zum Monopol erhobenen Tätigkeit organisiere.
Wat het derde middel betreft, dat heeft betrekking op elementen die onlosmakelijk verbonden zijn met de organisatie van het aan de publiekrechtelijke rechtspersonen toegekende monopolie; het gaat er immers om de wijze te bekritiseren waarop het decreet de « onderaanneming » of de concessie organiseert van de activiteit die als monopolie wordt beschouwd.

Eine zuständige Behörde kann es ablehnen, einem Ermittlungsersuchen gemäß Unterabsatz 1 nachzukommen oder einem Ersuchen der zuständigen Behörde eines anderen Mitgliedstaats gemäß Unterabsatz 2 stattzugeben, das eigene Personal durch Personal jener Behörde begleiten zu lassen, wenn derartige Ermittlungen die Souveränität, die Sicherheit oder die öffentliche Ordnung des ersuchten Staates beeinträchtigen könnten oder wenn aufgrund derselben Tat und gegen dieselben Personen bereits ein Verfahren vor einem Gericht des ersuchten Staates anhängig ist oder wenn gegen die betreffenden Personen aufgrund derselben Tat bereits ein rechtskräftiges Urteil in dem ersuchten Staat ergangen ist.
De bevoegde autoriteiten kunnen een verzoek om een onderzoek zoals bedoeld in de eerste alinea, of een verzoek dat leden van hun personeel worden vergezeld door leden van het personeel van de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat zoals bedoeld in de tweede alinea van dit lid, van de hand wijzen wanneer een dergelijk onderzoek gevaar zou kunnen opleveren voor de soevereiniteit, de veiligheid of de openbare orde van de aangezochte staat, of indien voor dezelfde feiten en tegen dezelfde personen reeds een gerechtelijke procedure is ingeleid in de aangezochte staat, of indien voor dezelfde feiten en tegen dezelfde personen in de aangezochte staat reeds een onherroepelijke uitspraak is gedaan.

Die Übereinkommen des Europarats vom 30. November 1964 und vom 21. März 1983 sowie das Übereinkommen zwischen den Mitgliedstaaten der Europäischen Gemeinschaften vom 13. November 1991 lassen dem Vollstreckungsstaat die Wahl [141], die anzuerkennende Strafe an die in der eigenen Rechtsordnung für gleichartige Straftaten vorgesehene Strafe anzupassen (Übereinkommen von 1964, 1983 und 1991), die im Urteilsstaat verhängte Sanktion durch eine nach seinen eigenen Rechtsvorschriften für dieselbe Tat vorgesehene Sanktion zu ersetzen (Übereinkommen von 1964 und 1970), oder die im Urteilsstaat verhängte Sanktion in eine in diesem Staat für dieselbe Tat vorgesehene Sanktion umzuwandeln (Übereinkommen von 1983 und 1991).
In die situatie bieden de verdragen van de Raad van Europa van 30 november 1964 en van 21 maart 1983, alsmede het verdrag tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen van 13 november 1991, de staat van tenuitvoerlegging de keuze [141] tussen de aanpassing van de te erkennen straf aan de straf die door zijn eigen wet voor een soortgelijk strafbaar feit is voorgeschreven (verdragen van 1964, 1983 en 1991) en de mogelijkheid voor de straf die in de staat van veroordeling is opgelegd, een straf in de plaats te stellen, zoals door zijn eigen wet voor hetzelfde strafbare feit is voorgeschreven (verdragen van 1964 en 1970) of de in de staat van veroordeling opgelegde sanctie om te zetten in een sanctie die door zijn eigen wet voor hetzelfde strafbare feit is voorgeschreven (verdragen van 1983 en 1991).

Die Übertragung der Vollstreckung einer Verurteilung bedarf der Zustimmung des Urteilsstaats und des Vollstreckungsstaats. Die Vollstreckung darf nur unter den in Artikel 5 des Übereinkommens kumulativ aufgeführten Voraussetzungen übertragen werden, dass a) das Urteil rechtskräftig und vollstreckbar ist; b) die Handlungen oder Unterlassungen, die zu der Verurteilung geführt haben, nach dem Recht des Vollstreckungsstaats eine der in Artikel 1 Absatz 1 Buchstabe a genannten Taten darstellen oder, wenn sie in seinem Hoheitsgebiet begangen worden wären, darstellen würden - "doppelte Strafbarkeit"; c) weder nach dem Recht des Urteilsstaats noch nach dem Recht des Vollstreckungsstaats Vollstreckungsverjährung eingetreten ist; d) im Vollstreckungsstaat kein rechtskräftiges Urteil wegen derselben Tat gegen die verurteilte Person ergangen ist; und e) die Übertragung der Vollstreckung nicht im Widerspruch zu dem Grundsatz ,ne bis in idem" stuende, wenn in einem Drittstaat ein rechtskräftiges Urteil gegen die verurteilte Person wegen derselben Tat ergangen ist.
De overdracht van de tenuitvoerlegging van een veroordeling behoeft de overeenstemming tussen de staat van veroordeling en de staat van tenuitvoerlegging en is onderworpen aan de in artikel 5 van het verdrag opgesomde, cumulatieve voorwaarden: a) de rechterlijke beslissing is onherroepelijk en voor tenuitvoerlegging vatbaar; b) het handelen of nalaten op grond waarvan de veroordeling werd uitgesproken levert naar het recht van de staat van tenuitvoerlegging een feit op, vallende onder artikel 1, lid 1, onder a), of zou een dergelijk feit opleveren indien dit op zijn grondgebied zou zijn begaan - "dubbele strafbaarheid" -; c) de sanctie is noch naar het recht van de staat van veroordeling, noch naar dat van de staat van tenuitvoerlegging verjaard; d) er bestaat geen onherroepelijke rechterlijke beslissing in de staat van tenuitvoerlegging tegen de veroordeelde ter zake van dezelfde feiten; e) zo terzake van dezelfde feiten tegen de veroordeelde in een derde staat een onherroepelijke rechterlijke beslissing is gewezen, mag de overdracht van de tenuitvoerlegging niet in strijd met het beginsel "ne bis in idem" zijn.

In Belgien kann der Staatsanwalt gemäß Artikel 216ter StGB den Täter vorladen und ihn auffordern, den durch die Tat verursachten Schaden zu ersetzen oder wieder gutzumachen und den entsprechenden Beweis dafür zu liefern, sofern die Tat keine Freiheitsstrafe (,emprisonnenment correctionnel principal") von mehr als zwei Jahren oder eine schwerere Strafe nach sich zieht.
In België kan de procureur des Konings, overeenkomstig artikel 216ter van het Wetboek van strafvordering de dader van een misdrijf oproepen en hem, voorzover het feit niet van die aard schijnt te zijn dat het gestraft moet worden met een hoofdstraf van meer dan twee jaar correctionele gevangenisstraf of met een zwaardere straf, verzoeken de door het misdrijf veroorzaakte schade te vergoeden of te herstellen en hem het bewijs hiervan voor te leggen.