Laut einer FAO-Studie mit dem Titel “Options for utilisation of bycatch and discards from marine capture fisheries”, kann die Praxis des Rückwurfs wie folgt eingeteilt werden: Rückwürfe von Beifängen (Fische, die unabsichtlich gefangen wurden, während eigentlich ganz gezielt eine andere Spezies befischt wird); Fisch, der zurückgeworfen wird, um die gesetzlichen Auflagen einzuhalten, sowie eine Qualitätsauslese vor der Vermarktung.
Volgens een studie van de FAO met als titel " Options for utilisation of bycatch and discards from marine capture fisheries " zijn er drie belangrijke motieven voor het teruggooien van vis aan te wijzen: teruggooi van bijvangst (vis die toevallig naast de eigenlijke doelsoort werd gevangen), teruggooi om te voldoen aan wettelijke eisen, en kwaliteitsselectie vóór de vis op de markt komt.