Vertaling van "slg i-9141 randnr " (Duits → Nederlands) :

Insoweit ist darauf hinzuweisen, dass die Richtlinie 80/68 nach der Rechtsprechung des Gerichtshofes ' vorschreibt, dass nach jeder Prüfung aufgrund der Ergebnisse stets ein ausdrücklicher Rechtsakt - ein Verbot oder eine Genehmigung - ergehen muss ' (Urteil vom 28. Februar 1991 in der Rechtssache C-131/88, Kommission/ Deutschland, Slg. 1991, I-825, Randnr. 38).
Er zij aan herinnerd, dat het Hof heeft geoordeeld dat richtlijn 80/68 ' bepaalt dat op basis van de resultaten van het onderzoek steeds een uitdrukkelijke administratieve handeling - een verbod of een vergunning - moet worden vastgesteld ' (arrest van 28 februari 1991, Commissie/Duitsland, C-131/88, Jurispr. blz. I-825, punt 38).

[...] 44. Der Zigarettenmarkt ist, wie der Gerichtshof bereits festgestellt hat, für die Entwicklung eines illegalen Handels besonders anfällig (vgl. Urteile vom 10. Dezember 2002, British American Tobacco [Investments] und Imperial Tobacco, C-491/01, Slg. 2002, I-11453, Randnr. 87, vom 29. April 2004, British American Tobacco, C-222/01, Slg. 2004, I-4683, Randnr. 72, sowie BATIG, Randnr. 34).
[...] 44. Zoals het Hof reeds heeft opgemerkt, leent de sigarettenmarkt zich bij uitstek voor de ontwikkeling van illegale handel (zie arresten van 10 december 2002, British American Tobacco (Investments) en Imperial Tobacco, C-491/01, Jurispr. blz. I-11453, punt 87, en 29 april 2004, British American Tobacco, C-222/01, Jurispr. blz. I-4683, punt 72, en arrest BATIG, reeds aangehaald, punt 34).

Siehe Urteil vom 26. September 2008, Kommission/Niederlande , in den verbundenen Rechtssachen C-282/4 und C-283/04, Slg. I-9141, Randnr. 19.
Zie het arrest van 26 september 2008, Commissie/Nederland , gevoegde zaken C-282/4 en C-283/04, Jurispr. blz. I-9141, punt 19.

Verweisung auf: Gerichtshof, 31. Mai 1988, Rousseau/Rechnungshof, 167/86, Slg. 1988, 2705, Randnr. 13; Gerichtshof, 6. März 2001, Connolly/Kommission, C-274/99 P, Slg. 2001, I-1611, Randnrn. 44 bis 47; Gericht, 18. April 1996, Kyrpitsis/WSA, T-13/95, Slg. ÖD 1996, I-A-167 und II-503, Randnr. 52; Gericht, 22. Februar 2006, Adam/Kommission, T-342/04, Slg. ÖD 2006, I-A-2-23 und II-A-2-107, Randnr. 34
Referentie: Hof 31 mei 1988, Rousseau/Rekenkamer, 167/86, Jurispr. blz. 2705, punt 13; Hof 6 maart 2001, Connolly/Commissie, C-274/99 P, Jurispr. blz. I-1611, punten 44-47; Gerecht 18 april 1996, Kyrpitsis/ESC, T-13/95, JurAmbt. blz. I-A-167 en II-503, punt 52; Gerecht 22 februari 2006, Adam/Commissie, T-342/04, JurAmbt. blz. I-A-2-23 en II-A-2-107, punt 34

Im Einklang mit dem Grundsatz der nationalen Verfahrensautonomie ist es mangels einer einschlägigen Unionsregelung Sache des innerstaatlichen Rechts der einzelnen Mitgliedstaaten, die zuständigen Gerichte zu bestimmen und die Verfahrensmodalitäten für Klagen zu regeln, die den Schutz der dem Einzelnen aus dem Unionsrecht erwachsenden Rechte gewährleisten sollen (vgl. in diesem Sinne Urteile vom 16. Dezember 1976, Rewe, 33/76, Slg. 1976, 1989, Randnr. 5, vom 19. Juni 1990, Factortame u. a., C‑213/89, Slg. 1990, I‑2433, Randnr. 19, vom 14. Dezember 1995, Peterbroeck, C‑312/93, Slg.
Overeenkomstig het beginsel van de nationale procedurele autonomie, is het bij gebreke van regelgeving van de Unie ter zake, een aangelegenheid van de interne rechtsorde van elke lidstaat om de bevoegde rechterlijke instanties aan te wijzen en de procedureregels vast te stellen voor vorderingen die worden ingediend ter bescherming van de rechten die de justitiabelen aan het recht van de Unie ontlenen (zie in die zin arresten van 16 december 1976, Rewe, 33/76, Jurispr. blz. 1989, punt 5; 19 juni 1990, Factortame e.a., C‑213/89, Jurispr. blz. I‑2433, punt 19; 14 december 1995, Peterbroeck, C‑312/93, Jurispr. blz. I‑4599, punt 12, en 11 september 2003, Safalero, C‑13/01, Jurispr. blz. I‑8679, punt 49).

[18] Siehe z. B. das Urteil vom 23. Februar 2003, Ospelt, Rechtssache C-452/01, Slg. 2003, I-9743, Randnr. 24, das Urteil vom 1. Juni 1999, Konle , Rechtssache C-302/97, Slg. 1999, I-3099, Randnr. 38 und das Urteil vom 6. November 1984, Fearon , Rechtssache C-182/83, Slg. 1984, 3677, Randnr. 7.
[18] Zie bv. arresten van 23 februari 2003, C-452/01, Ospelt , Jurispr. [2003] blz. I-9743, punt 24; van 1 juni 1999, C-302/97, Konle Jurispr. [1999] blz. I-3099, punt 38; en van 6 november 1984, Fearon , C-182/83, Jurispr. [1984] blz. 3677, punt 7.

60 Artikel 7 Absatz 1 Buchstabe b der Verordnung Nr. 40/94 bezweckt, die Eintragung von Marken zu verhindern, die keine Unterscheidungskraft haben, denn diese allein macht die Marken geeignet, die wesentliche Funktion der Marke zu erfüllen, die darin besteht, dem Verbraucher oder Endabnehmer die Ursprungsidentität der durch die Marke gekennzeichneten Ware oder Dienstleistung zu garantieren, indem sie es ihm ermöglicht, diese Ware oder Dienstleistung ohne Verwechslungsgefahr von Waren oder Dienstleistungen anderer Herkunft zu unterscheiden (vgl. u. a. Urteile vom 23. Mai 1978 in der Rechtssache 102/77, Hoffmann-La Roche, Slg. 1978, 1139, Randnr. 7, vom 18. Juni 2002 in der Rechtssache C‑299/99, Philips, Slg. 2002, I‑5475, Randnr. 30, und SAT.1/HABM, Randnr. 23).
60 Artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 beoogt te beletten dat merken worden ingeschreven die het onderscheidend vermogen missen dat hen in staat stelt de wezenlijke functie van het merk te vervullen, die daarin is gelegen, dat aan de consument of de eindverbruiker met betrekking tot de gemerkte waren of diensten de identiteit van de oorsprong wordt gewaarborgd, in dier voege dat hij deze zonder verwarringsgevaar van waren of diensten van andere herkomst kan onderscheiden (zie met name arresten van 23 mei 1978, Hoffmann-La Roche, 102/77, Jurispr. blz. 1139, punt 7, en 18 juni 2002, Philips, C‑299/99, Jurispr. blz. I‑5475, punt 30, en arrest SAT.1/BHIM, reeds aangehaald, punt 23).

Diese Pflicht zur Zusammenarbeit ergibt sich aus der Notwendigkeit einer geschlossenen völkerrechtlichen Vertretung der Gemeinschaft (Beschluss 1-78, Slg. 1978, 2151, Randnr. 34 bis 36; Gutachten 2/91, Slg. 1993, I-1061, Randnr. 36; Gutachten 1/94, Slg. 1994, I-5267, Randnr. 108).
De verplichting tot samenwerking vloeit voort uit de eis dat de Gemeenschap internationaal met één stem moet spreken (Arrest 1/78 [1978] Jurispr. 2151, punten 34 t/m 36, Advies 2/91 [1993] Jurispr. I-1061, punt 36, en advies 1/94 [1994] Jurispr. I-5267, punt 108).

C-287/98 (Luxemburg/Linster, Slg. 2000, I-6917, Randnr. 43), Rs. C-387/97 (Kommission/Griechenland, Slg. 2000, I-5047), Rs. C-327/82 (Ekro/Produktschap voor Vee en Vlees, Slg. 1984-107, Randnr. 11). Der Grundsatz der einheitlichen Anwendung ist auch im Bereich des Privatrechts anwendbar, vgl. Rs. C-373/97 (Dionisios Diamantis/Elliniko Dimosio, Organismos Ikonomikis Anasinkrotisis Epikhiriseon AE (OAE), Slg. 2000, I-1705, Randnr. 34 und Rs. C-441/93 Pafitis u. a./ TKE u. a., Slg. 1996, I-1347, Randnrn. 68 bis 70.
Zie ook zaak C-287/98 Luxemburg tegen Linster (Jurispr. 2000-I, blz. 6917, punt 43); zaak C-387/97 Commissie tegen Helleense Republiek (Jurispr. 2000-I, blz. 5047); zaak C-327/82 Ekro tegen Produktschap voor Vee en Vlees, Jurispr.1984-I, blz. 107, punt 11. Het beginsel van eenvormige toepassing is ook van toepassing op het gebied van het privaatrecht, zie zaak C-373/97 Dionisios Diamantis tegen Elliniko Dimosio (Griekse overheid) en Organismos Oikonomikis Anasygkrotisis Epicheiriseon AE (OAE), Jurispr. 2000-I. Blz. 1705, punt 34; zaak C-441/93 Pafitis en anderen tegen Trapeza Kentrikis Ellados en anderen, Jurispr. 1996-I, blz. 1347, punten 68-70.

[80] Vgl. Urteil Webb, a.a.O., Randnr. 17; Urteil vom 26. Februar 1991, Kommission/Italienische Republik, C-180/89, Slg. I-709, Randnr. 17; Kommission/Republik Griechenland, C-198/89, Slg. I-727, Randnr. 18 ; Säger, s.o., Randnr. 15; Vander Elst, s.o., Randnr. 16, und Guiot, s.o., Randnr. 11.
[80] Zie met name het arrest van 17 december 1981 in zaak 279/80, Webb, Jurispr. 1981, blz. 3305, overweging 17; het arrest van 26 februari 1991 in zaak C-180/89, Commissie/Italië, Jurispr. 1991, blz. I-709, overweging 17; het arrest van dezelfde datum in zaak C-198/89, Commissie/Griekenland, Jurispr. 1991, blz. I-727, overweging 18; het eerdergenoemde arrest Säger, overweging 15; het eerdergenoemde arrest Vander Elst, overweging 16, en het eerdergenoemde arrest Guiot, overweging 11.