Vertaling van "sie sich vorher in einer schlechteren lage befunden hatten " (Duits → Nederlands) :

Millionen von Menschen, die in Familienbetrieben tätig sind, können endlich von einem freiwilligen sozialen Schutz auf der Grundlage der Zugehörigkeit zu einem Sozialversicherungssystem profitieren, in Ermangelung dessen sie sich vorher in einer schlechteren Lage befunden hatten.
Miljoenen mensen die in een familiebedrijf werken, krijgen eindelijk de mogelijkheid om gebruik te maken van vrijwillige sociale bescherming op basis van aansluiting bij een socialezekerheidsstelsel, bij gebrek waaraan ze altijd in een slechtere situatie verkeerden.

Der Gesetzgeber hat bei der Annahme des Gesetzes vom 22. Dezember 1999 nicht nur ausdrücklich den Standpunkt vertreten, dass der Regularisierungsantrag den Aufenthaltsstatus der betreffenden Personen nicht ändert (Parl. Dok., Kammer, 1999-2000, DOC 50-0234/005, S. 60, und Parl. Dok., Senat, 1999-2000, Nr. 2-202/3, SS. 36 und 58), sondern die Regularisierung soll gerade den Betroffenen einen legalen Aufenthaltsstatus verleihen, wenn sie die gesetzlichen Bedingungen erfüllen, so dass man nicht den Standpunkt vertreten kann, sie hätten sich bereits in einer rechtmässigen Lage befunden, bevor über ihren Antrag entschieden worden sei.
Niet alleen heeft de wetgever bij de totstandkoming van de wet van 22 december 1999 uitdrukkelijk gesteld dat de aanvraag tot regularisatie niet de verblijfsstatus van de betrokken personen wijzigt (Parl. St., Kamer, 1999-2000, DOC 50-0234/005, p. 60, en Parl. St., Senaat, 1999-2000, nr. 2-202/3, pp. 36 en 58), maar de regularisatie is juist bedoeld om de betrokkenen een wettig verblijfsstatuut te geven indien zij beantwoorden aan de door de wet gestelde vereisten, zodat niet staande kan worden gehouden dat ze reeds vooraleer over hun aanvraag is beslist legaal zouden zijn.

Der Hof wird gebeten, sich über die Vereinbarkeit von Artikel 44 des Gesetzes vom 29. Juni 1976 « zur Abänderung gewisser Bestimmungen des Gemeindegesetzes, des Feldgesetzbuches, der Rechtsvorschriften über die Pensionsregelung für das Gemeindepersonal und das ihm gleichgestellte Personal und zur Regelung gewisser Folgen der durch das Gesetz vom 30. Dezember 1975 verwirklichten Fusionen, Angliederungen und Berichtigungen der Grenzen von Gemeinden » sowie des königlichen Erlasses vom 3. Oktober 1975 « zur Regelung gewisser Modalitäten und Folgen der durch den königlichen Erlass vom 17. September 1975 verwirklichten Gemeindefusionen und Grenzberichtigungen », dahingehend ausgelegt, dass sie zur Folge hätten, dass die Ubertragung eines Gebietsteils, insbesondere einer ehemaligen Gemeindesektion, nicht zur Ubertragung der vorher durch diese Gemeindesektion erworbenen Eigentums- und Miteigentumsrechte zugunsten der übernehmenden Gemeinde führten, mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung zu äussern.
Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 44 van de wet van 29 juni 1976 « tot wijziging van sommige bepalingen van de gemeentewet, het Veldwetboek, de wetgeving op de pensioenregeling van het gemeentepersoneel en het daarmee gelijkgestelde personeel en tot regeling van sommige gevolgen van de samenvoegingen, aanhechtingen en wijzigingen van grenzen van gemeenten verwezenlijkt door de wet van 30 december 1975 », alsook van het koninklijk besluit van 3 oktober 1975 « houdende regeling van zekere modaliteiten en gevolgen van de samenvoeging van gemeenten en grenswijzigingen verwezenlijkt door het koninklijk besluit van 17 september 1975 », in die zin geïnterpreteerd dat zij tot gevolg hebben dat de overdracht van een gebiedsdeel, en met name een vroegere gemeentesectie, geen aanleiding geeft tot de overdracht, ten behoeve van de gemeente waaraan het wordt overgedragen, van de vroeger door die gemeentesectie verworven eigendomsrechten en rechten van onverdeelde eigendom.

Es könne in diesem Fall nicht von einer Verletzung der Artikel 10 und 11 der Verfassung die Rede sein, da die Bestimmungen des königlichen Erlasses Nr. 149 auf alle Steuerpflichtigen anwendbar gewesen seien, die sich in einer ähnlichen Lage befunden hätten.
Van een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet kan hier geen sprake zijn, vermits de bepalingen van het koninklijk besluit nr. 149 golden voor alle belastingplichtigen die zich in gelijksoortige omstandigheden bevonden.

Das neue Gesetz behandle gleichermassen, ohne jede Rechtfertigung, diejenigen, die jetzt die Prüfung der beruflichen Eignung bestanden hätten, und diejenigen, die sie in Zukunft bestehen würden, während sie sich in einer grundverschiedenen Lage befänden und es einer neuen Gesetzgebung inhärent sei, dass es einen Behandlungsunterschied gibt zwischen denjenigen, die sich unter der Geltung der früheren Gesetzgebung auf eine erworbene Situation hätten berufen können (die die betreffende Prüfung bestanden hätten), und denjenigen (die diese Prüfung noch nicht bestanden hätten), auf die die neue Gesetzgebung anwendbar sein werde (Artikel 259 § 6 des Gerichtsgesetzbuches).
De nieuwe wet behandelt op identieke wijze, zonder verantwoording, degenen die thans geslaagd zijn voor het examen inzake beroepsbekwaamheid en degenen die in de toekomst zullen slagen, terwijl zij zich in een fundamenteel verschillende situatie bevinden en het inherent is aan een nieuwe wetgeving dat een verschil in behandeling bestaat tussen degenen die, onder de gelding van de vroegere wetgeving, zich op een verworven situatie konden beroepen (het geslaagd zijn voor het betrokken examen) en degenen (die nog niet voor dat examen geslaagd zijn) op wie de nieuwe wetgeving van toepassing zal zijn (artikel 259, § 6, van het Gerechtelijk Wetboek).

« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 55 Absatz 1 Nr. 5 und Absatz 3 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, abgeändert durch Artikel 27 des Gesetzes vom 18. Juli 1990, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, weil sie einer nicht richterlichen Instanz die Befugnis erteilen, eine Strafsanktion im Sinne der Konvention zu verhängen, weil der Prokurator des Königs gleichzeitig als verfolgende Partei und als Richter auftritt und ohne öffentlichen Prozess, ohne Angabe von Gründen und ohne Anhörung des Betroffenen eine Strafe verhängt, während eine solche Befugnis nicht der Staatsanwaltschaft erteilt wird, wenn es um Personen geht, die mehrerer anderer Straftaten beschuldigt werden, weil die nachträgliche richterliche Prüfung die vorher verhängte Strafe nicht ungeschehen machen kann, da die Strafe bereits vollzogen ist und kein Verfahren zur Beseitigung der Folgen eines zu Unrecht verhängten sofortigen Führerscheinentzugs und zur Vergütung des zu Unrecht Bestraften vorgesehen ist, während letzteres etwa bei Personen, die Gegenstand unwirksamer Untersuchungshaft sind, sehr wohl der Fall ist, und ferner weil bei sofortigem Führerscheinentzug der Betroffene keinerlei Vorkehrungen treffen kann und ihm diese Möglichkeit sehr wohl geboten wird, wenn der Richter die Entziehung der Fahrerlaubnis ausspricht, da nämlich diese Entziehung erst am fünften Tag ab dem Datum der Benachrichtigung des Verurteilten durch die Staatsanwaltschaft in Kraft tritt (Artikel 40 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei), weil bei sofortigem Führerscheinentzug die Staatsanwaltschaft nicht über die Möglichkeit verfügt, den Führerschein teilweise zu entziehen, und deshalb die Entziehung der Fahrerlaubnis nicht auf bestimmte Fahrzeugklassen beschränken kann, was der Richter a ...
« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...