Diese Ablehnung verdeutlicht den Widerspruch zwischen dem Parlament und der Berichterstatterin, die zwar anerkennt, dass die Haushaltsmittel nicht ausreichen, um der wirtschaftlichen und sozialen Krise des Sektors entgegenzuwirken, doch für die erforderliche Aufstockung nicht eintritt, obwohl dies eine der Kernfragen des vorliegenden Berichts ist.
Deze afwijzing is typerend voor de inconsistentie van zowel het Parlement als de rapporteur: ze erkennen allebei dat de begroting niet volstaat om een antwoord te formuleren op de economische en sociale crisis waarmee de sector te kampen heeft, en toch wordt de begroting – ondanks het feit dat dit één van de kernpunten van het verslag is – niet verhoogd.
