Traduction de «sei zweite klagegrund unzulässig » (Allemand → Néerlandais) :

Der zweite Klagegrund ist abgeleitet aus einem Verstoß gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 23 der Verfassung und mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern durch die angefochtenen Bestimmungen ein automatisches und zeitlich unbegrenztes Berufsverbot eingeführt werde und dieses Verbot keinerlei richterlichen Beurteilung unterliege, während dies wohl der Fall sei für andere vergleichbare Berufsverbote.
Het tweede middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23 van de Grondwet en met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de bestreden bepalingen een automatisch en in de tijd onbeperkt beroepsverbod zouden invoeren en dat verbod niet aan enige rechterlijke appreciatie zou zijn onderworpen, terwijl zulks wel het geval zou zijn voor andere vergelijkbare beroepsverboden.

Außerdem führt er mehrfach an, dass ein Klagegrund unzulässig sei, weil der Gerichtshof nicht befugt sei, die Prüfung anhand bestimmter Referenznormen vorzunehmen, oder weil der angeführte Verstoß sich nicht aus den angefochtenen Bestimmungen, sondern aus anderen Gesetzesbestimmungen ergebe.
Bovendien werpt hij meermaals op dat een middel niet ontvankelijk zou zijn omdat het Hof niet bevoegd is om aan bepaalde referentienormen te toetsen of omdat de aangevoerde schending niet uit de bestreden bepalingen, maar uit andere wetsbepalingen zou voortvloeien.

Der Ministerrat bringt in seinem Schriftsatz vor, dass der einzige Klagegrund unzulässig sei, weil er nicht den Grundsatz der Nichtrückwirkung der Gesetze als Bezugsnorm betreffe, einerseits und er es nicht ermögliche, die verglichenen Personenkategorien zu unterscheiden, andererseits.
De Ministerraad betoogt in zijn memorie dat het enige middel niet ontvankelijk is, enerzijds, om de reden dat het niet het beginsel van de niet-retroactiviteit van de wetten als referentienorm betreft, en, anderzijds, in zoverre het het niet mogelijk zou maken de vergeleken categorieën van personen te onderscheiden.

Die Flämische Regierung ist der Auffassung, dass der Teil des Klagegrunds unzulässig sei, in Ermangelung irgendeiner Darlegung.
De Vlaamse Regering is van oordeel dat het onderdeel van het middel onontvankelijk is, bij gebrek aan enige uiteenzetting.

Der vierzehnte Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6136 und der zweite Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6138 sind abgeleitet aus einem Verstoß gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 5 Absatz 4 (in der Rechtssache Nr. 6136) beziehungsweise mit Artikel 6 (in der Rechtssache Nr. 6138) der Europäischen Menschenrechtskonvention, da Artikel 79 § 1 des Internierungsgesetzes 2014 gegen das Recht auf ein faires Verfahren verstoße, indem für die Beistände der Internierten ein zu begrenzter Zeitraum vorgesehen sei, um eine Kassationsbeschwerde einzureichen und ihren Schriftsatz vorzubereiten.
Het veertiende middel in de zaak nr. 6136 en het tweede middel in de zaak nr. 6138 zijn afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 5.4 (in de zaak nr. 6136), dan wel met artikel 6 (in de zaak nr. 6138), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat artikel 79, § 1, van de Interneringswet 2014, het recht op een eerlijk proces zou schenden, door in een te beperkte periode te voorzien voor de raadslieden van de geïnterneerden voor het instellen van een cassatieberoep en het voorbereiden van hun memorie.

Die Flämische Regierung ist der Auffassung, dass dieser Teil des ersten Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 6190 unzulässig sei, weil der Gerichtshof nicht befugt sei, Dekretsbestimmungen unmittelbar anhand von Artikel 9 des Aarhus-Übereinkommens zu prüfen.
De Vlaamse Regering is van oordeel dat dit onderdeel van het eerste middel in de zaak nr. 6190 onontvankelijk zou zijn omdat het Hof niet bevoegd is om decreetsbepalingen rechtstreeks te toetsen aan artikel 9 van het Verdrag van Aarhus.

Da diese Versicherungspflicht in Artikel 6 § 1 des Gesetzes vom 3. Juli 2005 über die Rechte der Freiwilligen, ersetzt durch Artikel 6 Nr. 1 des Gesetzes vom 19. Juli 2006, enthalten sei, der jedoch nicht mit der Klage angefochten werde, sei der zweite Klagegrund unzulässig.
Vermits die verzekeringsplicht is opgenomen in artikel 6, § 1, van de wet van 3 juli 2005 betreffende de rechten van vrijwilligers, zoals vervangen bij artikel 6, 1°, van de wet van 19 juli 2006, dat evenwel niet wordt bestreden met het beroep, zou het tweede middel niet ontvankelijk zijn.

Die Flämische Regierung vertritt den Standpunkt, dass der zweite Klagegrund unzulässig sei, insofern er aus dem Verstoss gegen Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention und gegen Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zu dieser Konvention abgeleitet sei, da der Hof nur über Nichtigkeitsklagen wegen Verstosses gegen Regeln, die durch die Verfassung oder aufgrund derselben zur Bestimmung der jeweiligen Zuständigkeiten des Staates, der Gemeinschaften und Regionen festgelegt worden seien, oder gegen die Artikel 10, 11 und 24 der Verfassung befinden könne.
De Vlaamse Regering oordeelt dat het tweede middel onontvankelijk is in zoverre het is afgeleid uit de schending van artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, omdat het Hof enkel kennis vermag te nemen van beroepen tot vernietiging wegens schending van regels die door of krachtens de Grondwet zijn vastgesteld voor het bepalen van de onderscheiden bevoegdheid van de Staat, de gemeenschappen en de gewesten, of van de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet.

45 Das HABM macht in erster Linie geltend, der zweite Rechtsmittelgrund sei unzulässig, weil die Rechtsmittelführerin mit ihm nur einen bereits beim Gericht vorgebrachten Klagegrund wörtlich wiederhole, ohne sich mit den ihn zurückweisenden Darlegungen des Gerichts auseinanderzusetzen.
45 Het BHIM stelt primair dat het tweede middel niet-ontvankelijk is voorzover rekwirante slechts een reeds voor het Gerecht aangevoerd en door het Gerecht afgewezen middel woordelijk overneemt zonder het antwoord van het Gerecht daarop te bekritiseren.