Traduction de «richter vorgelegten rechtssache » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Richter,die an der Entscheidung der Rechtssache mitwirken sollen
rechters die aan de berechting van de zaak zullen deelnemen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Aus den Angaben der dem vorlegenden Richter vorgelegten Rechtssache ist ersichtlich, dass diese Regel, in Verbindung mit derjenigen der unmittelbaren Anwendung auf alle anhängigen Streitsachen, in gewissen Fällen zur Folge haben kann, dass keine Steuer geschuldet ist: weder auf Seiten des Steuerpflichtigen, der Vorteile gewährt hat, noch auf Seiten des Empfängers.
Uit de gegevens van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak blijkt dat die regel, in combinatie met die van de onmiddellijke toepassing op alle hangende geschillen, in bepaalde gevallen tot gevolg kan hebben dat geen enkele belasting verschuldigd is : noch door de belastingplichtige die voordelen heeft verstrekt, noch door de verkrijger ervan.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter vorgelegten Rechtssache, der Begründung seiner Verweisungsentscheidung und der Formulierung der präjudiziellen Frage geht hervor, dass der Hof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 219 Absatz 4 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 mit den Artikeln 10, 11 und 172 Absatz 1 der Verfassung zu befinden, insofern er einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von der Gesellschaftssteuer unterliegenden Gesellschaften einführe, die für das Steuerjahr 2004 keine Ausgaben zugunsten eines Arbeitnehmers, der ihrem Personal angehöre und der Steuer der natürlichen Personen unterliege, durch Vorlegen einer Individualkarte und einer zusammenfassenden Aufstellung im Sinne von Artikel 57 desselben Gesetzbuches nachwiesen, und zwar einerseits diejenigen, die keine Entlohnung im Sinne der letztgenannten Bestimmung nachwiesen, und andererseits diejenigen, die keine Pauschalentschädigungen durch Erstattung der tatsächlichen Kosten des Arbeitgebers im Sinne derselben Bestimmung nachwiesen.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van zijn verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, van artikel 219, vierde lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in zoverre het een verschil in behandeling zou invoeren tussen twee categorieën van vennootschappen die aan de vennootschapsbelasting zijn onderworpen en die, voor het aanslagjaar 2004, kosten die zijn gemaakt voor een werknemer die een lid van hun personeel is en die aan de personenbelasting is onderworpen, niet verantwoorden door het overleggen van een individuele fiche en een samenvattende opgave, bedoeld in artikel 57 van hetzelfde Wetboek : enerzijds, die welke een in die laatste bepaling bedoelde bezoldiging niet verantwoorden en, anderzijds, die welke vaste vergoedingen als terugbetaling van werkelijke kosten eigen aan de werkgever, zoals bedoeld in dezelfde bepaling, niet verantwoorden.

In Anbetracht dieses neuen Elementes sowie des Sachverhalts, so wie er aus der dem Gericht erster Instanz Hennegau - Abteilung Tournai - vorgelegten Akte ersichtlich wird, hält der Gerichtshof es für notwendig, die Rechtssache an den vorlegenden Richter zurückzuverweisen, damit dieser entscheidet, ob die Antwort auf die Vorabentscheidungsfragen für seine Urteilsfällung immer noch unentbehrlich ist.
Gelet op dat nieuwe element en gelet op de feiten van de zaak zoals zij blijken uit het dossier voorgelegd aan de Rechtbank van eerste aanleg Henegouwen, afdeling Doornik, acht het Hof het noodzakelijk de zaak terug te zenden naar de verwijzende rechter, opdat hij beslist of het antwoord op de prejudiciële vragen nog steeds onontbeerlijk is om zijn vonnis te wijzen.

Zum Zeitpunkt des dem verweisenden Richter in der Rechtssache Nr. 2996 vorgelegten Sachverhalts bestimmte Artikel 47 des Gesetzes vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle:
Artikel 47 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 bepaalde op het ogenblik van de feiten die aan de verwijzende rechter in de zaak nr. 2996 zijn voorgelegd :

Die zweite Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5781 und die erste Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5804 beziehen sich auf die Vereinbarkeit mit den Artikeln 10, 11 und 22 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, von Artikel 330 des Zivilgesetzbuches, insofern er vorschreibe, dass die Klage des Vaters, der Mutter oder der Person, die das Kind anerkannt habe, innerhalb eines Jahres nach der Entdeckung der Tatsache, dass die Person, die das Kind anerkannt habe, nicht der Vater oder die Mutter sei, eingereicht werden müsse, da dadurch dem Richter die Möglichkeit entzogen werde, die Interessen aller betroffenen Parteien bei der Beurteilung der ihm vorgelegten Streitsache in Bezug auf die Abstammung zu berücksichtigen, insbesondere nach Ablauf dieser Frist von einem Jahr.
De tweede prejudiciële vraag in de zaak nr. 5781 en de eerste prejudiciële vraag in de zaak nr. 5804 hebben betrekking op de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 330 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het voorschrijft dat de vordering van de vader, de moeder of de persoon die het kind heeft erkend, dient te worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de persoon die het kind heeft erkend, niet de vader of de moeder is, aangezien het de rechter de mogelijkheid ontzegt rekening te houden met de belangen van alle partijen die betrokken zijn bij de beoordeling van het aan hem voorgelegde geschil inzake afstamming, per hypothese na die termijn van één jaar.

In der Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5747 und der dritten Vorabentscheidungsfrage in den Rechtssachen Nrn. 5781 und 5804 wird der Gerichtshof gefragt, ob Artikel 330 des Zivilgesetzbuches vereinbar sei mit den Artikeln 10, 11 und 22 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern darin vorgeschrieben sei, dass derjenige, der seine eigene Anerkennung anfechte, dies nur tun dürfe, wenn er nachweise, dass seine Zustimmung fehlerhaft gewesen sei, da somit dem Richter die Möglichkeit entzogen werde, die Interessen aller betroffenen Parteien bei der Beurteilung der ihm vorgelegten Streitsache in Bezug auf die Abstammung zu berücksichtigen, insbesondere falls keine sozialaffektive Verbindung bestehe, die das Kind gegenüber seinem gesetzlichen Vater empfinde.
In de prejudiciële vraag in de zaak nr. 5747 en de derde prejudiciële vraag in de zaken nrs. 5781 en 5804 wordt het Hof gevraagd of artikel 330 van het Burgerlijk Wetboek bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het voorschrijft dat de persoon die zijn eigen erkenning betwist, dat pas op gegronde wijze kan doen indien hij aantoont dat aan zijn toestemming een gebrek kleefde, aangezien het de rechter de mogelijkheid zou ontzeggen rekening te houden met de belangen van alle partijen die zijn betrokken bij de beoordeling van het aan hem voorgelegde geschil inzake afstamming, met name in de gevallen waarin het kind geen socioaffectieve band met zijn wettelijke vader heeft.