Vertaling van "richter unterbreiteten rechtssache " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Richter,die an der Entscheidung der Rechtssache mitwirken sollen
rechters die aan de berechting van de zaak zullen deelnemen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache, der Begründung der Vorlageentscheidung und dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfrage kann abgeleitet werden, dass der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren möchte, ob die fragliche Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 172 der Verfassung vereinbar sei in der Auslegung, dass eine getrennte Steuer auf den Steuerpflichtigen anzuwenden sei, der die Beträge nicht auf die vorgeschriebene Weise belegt habe, wenn der Empfänger dieser Beträge nicht spätestens innerhalb einer Frist von zwei Jahren und sechs Monaten ab dem 1. Januar des betreffenden Steuerjahres eindeutig identifiziert worden sei, während die gleiche Steuer nicht einem Steuerpflichtigen in der gleichen Situation auferlegt werden müsse, wenn der Empfänger dieser Beträge innerhalb der Frist identifiziert worden sei, aber nicht mehr besteuert werden könne wegen des Ablaufs der Veranlagungsfristen.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter van het Hof wenst te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in de interpretatie dat een afzonderlijke aanslag moet worden toegepast op de belastingplichtige die de bedragen niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, wanneer de verkrijger van die bedragen niet op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl dezelfde aanslag niet zou moeten worden toegepast op een belastingplichtige in dezelfde situatie wanneer de verkrijger van die bedragen binnen de termijn werd geïdentificeerd maar niet meer zou kunnen worden belast wegens het verstrijken van de aanslagtermijnen.

Wenn nämlich, wie in der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache, die besagte Entscheidung nur eine relative materielle Rechtskraft hat, verhindert die Einhaltung dieser materiellen Rechtskraft in jedem Fall nicht die Durchführung eines neuen Verfahrens, dessen Gegenstand nicht identisch damit ist.
Wanneer, zoals in de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de genoemde beslissing slechts een relatief gezag van gewijsde heeft, verzet de verplichte eerbiediging van dat gezag in elk geval zich niet ertegen dat een nieuw proces wordt gevoerd waarvan het voorwerp niet identiek is.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache, der Begründung der Vorlageentscheidung und dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfrage kann abgeleitet werden, dass der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren möchte, ob die fragliche Bestimmung für das Steuerjahr 2009 mit den Artikeln 10, 11 und 13 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention vereinbar sei, insofern sie einen Behandlungsunterschied einführe zwischen Steuerpflichtigen, bei denen die getrennte Veranlagung nicht vom Richter gemildert werden könne, « während diese Veranlagung einen strafrechtlichen Charakter hat », und den Angeklagten im allgemeinen Strafrecht, bei denen der Strafrichter wohl über die Möglichkeit verfüge, die Strafe dem individuellen Zustand des Angeklagten anzupassen, « und während kraft des Verhältnismäßigkeitsgrundsatzes die Schwere der Strafe in keinem Missverhältnis zur strafbaren Handlung stehen darf ».
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter van het Hof beoogt te vernemen of de in het geding zijnde bepaling, voor het aanslagjaar 2009, bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij een verschil in behandeling invoert tussen belastingplichtigen ten aanzien van wie de afzonderlijke aanslag door de rechter niet kan worden gemilderd, « terwijl deze aanslag een strafrechtelijk karakter heeft », en de beklaagden in het gemeen strafrecht waarbij de strafrechter wel over de mogelijkheid beschikt om de straf aan te passen aan de individuele toestand van de beklaagde « en terwijl krachtens het evenredigheidsbeginsel de zwaarte van de straf niet onevenredig mag zijn aan het strafbare feit ».

Uberdies bestimmt Artikel 599 des Zivilgesetzbuches, dass der Eigentümer nicht die Rechte des Niessbrauchers beeinträchtigen darf, der in dem Fall, dass das blosse Eigentum den Nachkommen des vorverstorbenen Ehepartners gehört - wie es der Fall ist in der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache -, verlangen kann, dass der Niessbrauch gemäss Artikel 745quater § 1 desselben Gesetzes umgewandelt wird.
Bovendien bepaalt artikel 599 van het Burgerlijk Wetboek dat de eigenaar geen afbreuk mag doen aan de rechten van de vruchtgebruiker die, wanneer de blote eigendom behoort aan de afstammelingen van de langstlevende echtgenoot - zoals dat het geval is in de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak -, kan vorderen dat het vruchtgebruik wordt omgezet overeenkomstig artikel 745quater, § 1, van hetzelfde Wetboek.

In der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache üben die betreffenden Detektive ihre Tätigkeit für die juristische Person des öffentlichen Rechts « Berufsinstitut für Immobilienmakler » (BII) aus und verfügen hierzu über die Erlaubnis des Ministers des Innern gemäss Artikel 13 des Gesetzes vom 19. Juli 1991 zur Regelung des Berufs des Privatdetektivs.
In de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak oefenen de in het geding zijnde detectives hun activiteit uit ten behoeve van het Beroepsinstituut van vastgoedmakelaars (BIV) dat een publiekrechtelijke rechtspersoon is en beschikken zij daartoe over de toestemming van de minister van Binnenlandse Zaken overeenkomstig artikel 13 van de wet van 19 juli 1991 tot regeling van het beroep van privé-detective.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache, der Begründung der Verweisungsentscheidung und dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfragen geht hervor, dass der Gerichtshof zunächst gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Absatz 8 des vorerwähnten Artikels 1 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit den Artikeln 2 Absatz 2 und 26 Absatz 1 des Ubereinkommens über die Rechte des Kindes, zu befinden, insofern er einer staatenlosen natürlichen Person, die sich in der in B.1 angegebenen Lage befinde und zwei Kinder zu Lasten habe, vorschreibe, dass ihr der Aufenthalt oder die Niederlassung in Belgien gemäss dem vorerwähnten Gesetz vom 15. Dezember 1980 gestattet oder erlaubt sei, um garantierte Familienleistungen zugunsten ihrer Kinder erhalten zu können.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vragen blijkt dat het Hof in de eerste plaats wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 2, lid 2, en 26, lid 1, van het Verdrag inzake de rechten van het kind, van het achtste lid van het voormelde artikel 1, in zoverre het aan een staatloze natuurlijke persoon die zich in de in B.1 bedoelde situatie bevindt en die twee kinderen ten laste heeft, de verplichting oplegt te zijn toegelaten of gemachtigd in België te verblijven of zich er te vestigen, overeenkomstig de bepalingen van de voormelde wet van 15 december 1980, teneinde gewaarborgde gezinsbijslag ten behoeve van zijn kinderen te kunnen verkrijgen.