Traduction de «richter nämlich selbst » (Allemand → Néerlandais) :

Der Steuerpflichtige kann durch Erhebung eines Einspruchs gegen die Zwangsbeitreibung (Artikel 89 Absatz 2 des MwStGB) nämlich alle Beschwerdegründe, unter anderem in Bezug auf die Besteuerungsgrundlage, die Unregelmäßigkeiten in der Untersuchungsphase und die Beitreibung selbst bei einem Richter mit voller Rechtsprechungsbefugnis anführen.
De belastingplichtige kan door het aantekenen van verzet tegen het dwangbevel (artikel 89, tweede lid, van het WBTW) immers alle grieven, onder meer betreffende de grond van de belasting, de onregelmatigheden in de onderzoeksfase en de invordering zelf bij een rechter met volle rechtsmacht aanvoeren.

Artikel 159 der Verfassung hindert eine Verwaltungsbehörde nämlich nicht daran, vor einem Richter die Rechtswidrigkeit eines von ihr selbst gefassten Beschlusses anzuführen.
Artikel 159 van de Grondwet belet een administratieve overheid immers niet om voor een rechter de onwettigheid aan te voeren van een besluit dat zij zelf heeft genomen.

Aufgrund des Vertrags selbst muss der nationale Richter nämlich « über die Wahrung der Rechte des Einzelnen bei Verstössen gegen die Verpflichtung nach Artikel [108 Absatz 3 des AEUV], staatliche Beihilfen der Kommission im Voraus zu melden » (EuGH, 5. Oktober 2006, vorerwähnt, Randnr. 38) wachen und aus einer solchen, von den Einzelnen « entsprechend dem innerstaatlichen Verfahrensrecht » geltend gemachten Verletzung sämtliche Folgerungen ziehen, insbesondere « bezüglich der Gültigkeit der Rechtsakte zur Durchführung der Beihilfemassnahmen » (EuGH, 15. Juni 2006, C-393/04 und C-41/05, Air Liquide Industries Belgium SA u.a., Randnr. 42).
Krachtens het Verdrag zelf moet de nationale rechter immers toezien « op de vrijwaring van de rechten van de justitiabelen in geval van schending van de bij artikel [108, lid 3, van het VWEU] opgelegde verplichting om de steunmaatregelen vooraf bij de Commissie aan te melden » (HvJ, 5 oktober 2006, reeds aangehaald, punt 38) en uit een dergelijke door de justitiabelen « overeenkomstig het nationale procesrecht » aangevoerde schending alle consequenties trekken, met name « wat betreft de geldigheid van handelingen tot uitvoering van steunmaatregelen » (HvJ, 15 juni 2006, C-393/04 en C-41/05, Air Liquide Industries Belgium SA e.a., punt 42).

Da nämlich das besagte Kapital nur als ein Gesamtgut angesehen werden kann, würde der Behandlungsunterschied, der sich aus dem Vergleich zwischen diesem Gesamtgut und dem ehelichen Güterstand der gesetzlichen Pension, die einem Beamten ausgezahlt wird, ergeben würde, - selbst wenn er als diskriminierend angesehen würde - die gemeinschaftliche Beschaffenheit dieses Kapitals nicht ändern, und folglich ebenfalls nicht die Lösung der vor dem vorlegenden Richter anhängigen Streitsache, die sich nicht auf einen Beamten bezieht, sondern auf einen Angestellten, der in den Genuss des Vorteils einer durch seinen Arbeitgeber abgeschlossenen kollektiven Gruppenversicherung gelangt ist.
Aangezien immers het kapitaal waarvan sprake is enkel als een gemeenschappelijk goed kan worden beschouwd, zou het verschil in behandeling dat zou voortvloeien uit de vergelijking tussen dat gemeenschappelijke goed en het huwelijksvermogensstelsel van het wettelijke pensioen dat aan een ambtenaar wordt uitgekeerd - zelfs indien het discriminerend zou worden geacht - het gemeenschappelijke karakter van dat kapitaal niet wijzigen, noch bijgevolg de oplossing van het voor de verwijzende rechter hangende geschil, dat geen betrekking heeft op een ambtenaar, maar op een bediende die het voordeel van een door zijn werkgever gesloten collectieve groepsverzekering heeft genoten.

Einem ersten Teil zufolge verletze Artikel 21 § 1 Absatz 3 des Gesetzes vom 18. Juli 1991, hinzugefügt durch Artikel 3 des angefochtenen Gesetzes, die Gleichheit bezüglich der Vermutung, die Prüfung der beruflichen Eignung absolviert zu haben, einer Vermutung, die für alle stellvertretenden Richter, die vor dem 1. Oktober 1993 ernannt worden seien, hinsichtlich aller anderen Mitbewerber gelte (und dies kraft Artikel 3 des Gesetzes vom 6. August 1993, der Artikel 21 § 1 des Gesetzes vom 18. Juli 1991 ergänzt habe), ungeachtet dessen, ob sie die Prüfung oder das Auswahlverfahren absolviert hätten oder man sie als Absolventen betrachte, so wie die aktiven Magistrate am 1. Oktober 1993. Die angefochtene Bestimmung verleihe nämlich diesen Mitbewerbern den Vorrang hinsichtlich der vor dem 1. Oktober 1993 ernannten stellvertretenden Richter, selbst wenn diese vom Beratungsausschuss eine einstimmig günstige Bewertung erhalten hätten.
Volgens een eerste onderdeel schendt artikel 21, § 1, derde lid, van de wet van 18 juli 1991, toegevoegd bij artikel 3 van de aangevochten wet, de gelijkheid inzake verondersteld te worden te zijn geslaagd voor het bekwaamheidsexamen, veronderstelling die geldt voor de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd (en zulks krachtens artikel 3 van de wet van 6 augustus 1993, dat artikel 21, § 1, van de wet van 18 juli 1991 heeft aangevuld), ten opzichte van alle andere concurrerende kandidaten, ongeacht of zij voor het examen of voor het vergelijkend examen zijn geslaagd of geacht worden te zijn geslaagd, zoals de werkende magistraten op 1 oktober 1993 : de betwiste bepaling verleent immers aan die kandidaten een voorrang ten opzichte van de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd, zelfs wanneer zij vanwege het adviescomité een unaniem gunstig advies hebben gekregen.

Einem ersten Teil zufolge verletze Artikel 21 § 1, Absatz 3 des Gesetzes vom 18. Juli 1991, hinzugefügt durch Artikel 3 des angefochtenen Gesetzes, die Gleichheit bezüglich der Vermutung, die Prüfung der beruflichen Eignung absolviert zu haben, einer Vermutung, die für alle stellvertretenden Richter, die vor dem 1. Oktober 1993 ernannt worden seien, hinsichtlich aller anderen Mitbewerber gelte (und dies kraft Artikel 3 des Gesetzes vom 6. August 1993, der Artikel 21 § 1 des Gesetzes vom 18. Juli 1991 ergänzt habe), ungeachtet dessen, ob sie die Prüfung oder das Auswahlverfahren absolviert hätten oder man sie als Absolventen betrachte, so wie die aktiven Magistraten am 1. Oktober 1993. Die angefochtene Bestimmung verleihe nämlich diesen Mitbewerbern den Vorrang hinsichtlich der vor dem 1. Oktober 1993 ernannten stellvertretenden Richter, selbst wenn diese vom Beratungsausschuss eine einstimmig günstige Bewertung erhalten hätten.
Volgens een eerste onderdeel schendt artikel 21, § 1, derde lid, van de wet van 18 juli 1991, toegevoegd bij artikel 3 van de aangevochten wet, de gelijkheid inzake verondersteld te worden te zijn geslaagd voor het bekwaamheidsexamen, veronderstelling die geldt voor de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd (en zulks krachtens artikel 3 van de wet van 6 augustus 1993, dat artikel 21, § 1, van de wet van 18 juli 1991 heeft aangevuld), ten opzichte van alle andere concurrerende kandidaten, ongeacht of zij voor het examen of voor het vergelijkend examen zijn geslaagd of geacht worden te zijn geslaagd, zoals de werkende magistraten op 1 oktober 1993 : de betwiste bepaling verleent immers aan die kandidaten een voorrang ten opzichte van de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd, zelfs wanneer zij vanwege het adviescomité een unaniem gunstig advies hebben gekregen.

In seiner Vorlageentscheidung gibt der vorlegende Richter nämlich selbst an, dass er hinsichtlich der Anwendung dieser Vertragsbestimmung durch « Entscheid vom 14. Mai 2002 bereits darüber entschieden hat, und insbesondere die Klage für gegenstandslos erklärt hat, in dem Maße, dass sie auf der Quasi-Enteignung und auf Artikel 1 » des ersten Zusatzprotokolls zur vorerwähnten Europäischen Konvention beruht, und « in diesem Punkt seine Gerichtsbarkeit erschöpft hat ».
In zijn verwijzingsbeslissing geeft de verwijzende rechter immers zelf aan dat, wat de toepassing van die verdragsbepaling betreft, hij bij « arrest van 14 mei 2002 al hierover beslist heeft en, meer bepaald, de vordering zonder voorwerp heeft verklaard in de mate dat zij gesteund is op de quasi onteigening en op artikel 1 » van het Eerste Aanvullend Protocol bij het voormelde Europees Verdrag en « op dit punt zijn rechtsmacht [heeft] uitgeput ».