Aus dem Vorlageentscheid geht hervor, dass die Berufungsbeklagte vor dem vorlegenden Richter hauptsächlich keinen anderen Beruf ausübte als denjenigen eines durch einen Arbeitsvertrag gebundenen Arbeitnehmers, bevor sie Berechtigte aufgrund von Artikel 51 § 2 der koordinierten Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger wurde.
Uit het verwijzingsarrest blijkt dat de geïntimeerde voor de verwijzende rechter niet in hoofdzaak een ander beroep uitoefende dan dat van een door een arbeidsovereenkomst verbonden werknemer, alvorens rechthebbende te worden overeenkomstig artikel 51, § 2, van de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders.
