Vertaling van "rechtssache c-302 00 kommission " (Duits → Nederlands) :

Artikel 25 des Dekrets über die Umweltgenehmigung wurde im Anschluss an das Urteil des Europäischen Gerichtshofes vom 14. Juni 2001 (Rechtssache C-230/00, Kommission gegen Belgien) aufgehoben durch Artikel 6 des Dekrets vom 6. Februar 2004 zur Änderung der Regelung über die Mitteilung von Umweltinformationen und zur Aufhebung des Systems der stillschweigenden Genehmigung, wodurch für die Verwaltungsbeschwerde im Rahmen einer Umweltgenehmigung nur noch Ordnungsfristen galten.
Artikel 25 van het Milieuvergunningsdecreet is ten gevolge van het arrest van het Hof van Justitie van 14 juni 2001 (zaak C-230/00, Commissie t. België) opgeheven bij artikel 6 van het decreet van 6 februari 2004 tot wijziging van de regelgeving betreffende het meedelen van milieu-informatie en tot opheffing van het systeem van de stilzwijgende vergunning, waardoor er voor het administratief beroep in het kader van een milieuvergunning nog enkel ordetermijnen golden.

[16] Vgl. die Entscheidung des Gerichtshofs in der Rechtssache C-49/00 Kommission vs. Italien, Randnummern 10-18.
[16] Zie het arrest van het Hof in Zaak C-49/00 Commissie vs. Italië, punt 10-18.

Die Festsetzung von Mindestpreisen durch staatliche Stellen verstößt gegen geltendes Recht (Artikel 9 Absatz 1 der Richtlinie 95/59/EG des Rates vom 27. November 1995), da eine solche Maßnahme unweigerlich die Freiheit der Hersteller und Einführer beschränkt, ihren Kleinverkaufspreis selbst festzusetzen (siehe insbesondere Urteil von 27. Februar 2002 in der Rechtssache C-302/00, Kommission/Frankreich). Mindestpreise sind nicht erforderlich, weil das Ziel des Schutzes der öffentlichen Gesundheit in angemessener Weise durch eine erhöhte Besteuerung der Tabakwaren verfolgt werden kann (Urteil vom 19. Oktober 2000 in der Rechtssache C-216/98, Kommission/Griechenland).
de instelling van minimumprijzen onverenigbaar is met het bestaande rechtskader (artikel 9, lid 1, van Richtlijn 95/59/EG van de Raad van 27 november 1995), omdat een dergelijke overheidsmaatregel onvermijdelijk betekent dat de vrijheid van de producenten en importeurs om hun verkoopprijzen vast te stellen, wordt ingeperkt (zie met name het arrest van 27 februari 2002 in zaak C-302/00, Commissie tegen Frankrijk); deze minimumprijzen niet nodig zijn, omdat de doelstellingen inzake volksgezondheid kunnen worden verwezenlijkt door een verhoging van de belasting van tabaksproducten (zie het arrest van 19 oktober 2000 in zaak C-216/98, Commissie tegen Griekenland).

Auf der Grundlage eines Falles, bei dem der Europäische Gerichtshof über gleichartige Vorschriften in den Niederlanden entschieden hatte (Rechtssache C-385/00 „De Groot“ vom 12. Dezember 2002), vertritt die Kommission die Ansicht, dass die unvollständige Berücksichtigung von Freibeträgen im Gegensatz steht zum Grundsatz der Freizügigkeit der Arbeitnehmer und Selbständigen gemäß den Artikeln 39 und 43 EG-Vertrag und den entsprechenden Vorschriften des EWR-Abkommens sowie zu dem Recht eines jeden Unionsbürgers, sich gemäß Artikel 18 EG-Vertrag im Hoheitsgebiet der Mitgliedstaaten frei zu bewegen und aufzuhalten.
Op basis van een arrest van het Europese Hof van Justitie betreffende identieke regels die in Nederland werden toegepast (De Groot, C-385/00 van 12 december 2002), acht de Commissie het ontbreken van een volledige fiscale tegemoetkoming in verband met de persoonlijke en de gezinssituatie in strijd met het vrije verkeer van werknemers en zelfstandigen dat wordt gewaarborgd door de artikelen 39 en 43 van het EG-Verdrag en de overeenkomstige bepalingen van de EER-Overeenkomst, en met het in artikel 18 van het EG-Verdrag neergelegde recht van iedere burger van de Unie om vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven.

[13] Kommission gegen Deutschland, Rechtssache C-5/00; Kommission gegen Italien, Rechtssache 49/00; Kommission gegen Portugal, Rechtssache C-425/01; Kommission gegen die Niederlande, Rechtssache C-441/01; Kommission gegen Luxemburg, Rechtssache C-335/02.
[13] Commissie tegen Duitsland, zaak C-5/00; Commissie tegen Italië, zaak C-49/00; Commissie tegen Portugal, zaak C-425/01; Commissie tegen Nederland, zaak C-441/01; Commissie tegen Luxemburg, zaak C-335/02.

I-4781; und Urteile vom 13. Mai 2003, Rechtssache C-463-00, Kommission g. Spanien, Slg.
Zie voor de mogelijke rechtvaardigingen in dit verband het arrest van 4 juni 2002 in zaak C-503/99, Commissie/België, Jurispr. 2002, blz. I-4809.

Am 27. Februar 2000 hat der Gerichtshof ein Urteil in der Rechtssache C-302/00 erlassen.
Het Hof van Justitie heeft op 27 februari 2000 een arrest gewezen in zaak C-302/00.

[22] Kommission gegen Italien, Rechtssache 65/01 (Umsetzung der Richtlinie 89/655); Kommission gegen Italien, Rechtssache C-455/00 (Richtlinie 90/270); Kommission gegen Spanien, Rechtssache C-168/03 (Richtlinie 89/655).
[22] Commissie tegen Italië, zaak 65/01 (omzetting van Richtlijn 89/655); Commissie tegen Italië, zaak C-455/00 (Richtlijn 90/270); Commissie tegen Spanje, zaak C-168/03 (Richtlijn 89/655).

Die Europäische Kommission hat ihre Klage vor dem Europäischen Gerichtshof auf Verhängung eines täglichen Zwangsgeldes gegen Frankreich daraufhin zurückgezogen; Frankreich hatte sich geweigert, dem Urteil des Gerichtshofes (Rechtssache C-1/00) vom 13. Dezember 2001 nachzukommen, in dem das Land zur Aufhebung des Embargos über britisches Rindfleisch aufgefordert worden war.
De Commissie heeft haar verzoek aan het Europees Hof van Justitie om aan Frankrijk een dwangsom op te leggen ingetrokken. De reden voor dit verzoek was dat Frankrijk het arrest van het Hof van 13 december 2001 (C-1/00), waarin Frankrijk gelast werd het embargo op Britse rundvlees op te heffen, niet had uitgevoerd.

Rechtssache C-229/00, Kommission der Europäischen Gemeinschaften/Republik Finnland, Slg. 2003, I‑5727.
Zaak C-229/00, Europese Commissie/Republiek Finland, Jurispr. 2003, blz. 5727.