Senderegulierung (und Selbstkontrolle) unterstützten die Kontrolle durch die Eltern mit Vorgaben für Material, das für Kinder und Jugendliche schädlich sein kann: solches Material wurde spät abends (nach dem „watershed-Prinzip“) gesendet; der Inhalt der Programme wurde klassifiziert und die Klassifizierung durch ein akustisches Zeichen oder optische Mittel signalisiert.
Regulering (en zelfregulering) van de uitzendingen vond, als ondersteuning van het toezicht dat de ouders uitoefenen, plaats door het vaststellen van richtsnoeren voor welk materiaal als schadelijk voor kinderen en jeugdige personen dient te worden beschouwd: dergelijk materiaal werd later in de avond uitgezonden (na het tijdstip waarop kinderen naar bed gaan); de inhoud van de programma's werd geclassificeerd en de classificatie werd met een akoestisch of visueel signaal aangegeven.
