Ich mahne nicht aus Nostalgie oder einer Art falscher Romantik, die Zeit zurückzudrehen. Aber es bleibt doch ein, wie soll ich sagen, ungutes Gefühl hinsichtlich der Zukunft vieler Menschen, die jetzt bei der Post angestellt sind und stolz auf ihre Arbeit sind bzw. die die Achtung anderer Menschen genießen, weil sie ihre Postboten sind.
Ik zeg ook niet uit nostalgie of uit een soort valse romantiek dat we terug moeten naar de tijd van toen. Maar het zorgt wel voor een, laat ik zeggen ongemakkelijk gevoel over de onzekere toekomst van veel mensen die nu bij de post werken, die daar trots op zijn of mensen die trots zijn op hun postbode.
