Vertaling van "oft immer wieder beiseite " (Duits → Nederlands) :

Diese Verpflichtungen angesichts humanitärer Krisensituationen in kohärenter Weise praktisch anzuwenden, erfordert immer wieder und oft unter schwierigsten Bedingungen einen starken politischen Willen, gemeinsame Übernahme von Verantwortung und auf Ebene der Regierungen ein besseres ressortübergreifendes Verständnis der humanitären Grundsätze und Modalitäten.
Om deze verbintenissen in humanitaire crisissituaties telkens weer - en vaak onder de moeilijkste omstandigheden - om te zetten in consequent toepasbare maatregelen, vereist een sterke politieke wil, gezamenlijke verantwoordelijkheid en een beter inzicht van de verschillende regeringen in de humanitaire beginselen en procedures.

In den Vorarbeiten heißt es in diesem Sinne: « Es besteht [...] keineswegs die Absicht, die Grenzen für den gleichzeitigen Bezug von Pensionen und Berufseinkünften vollständig abzuschaffen. Der Grundsatz, wonach eine Ruhestandspension nicht mit einem Einkommen aus Arbeit kombiniert werden darf, muss die Regel bleiben. Dieses Prinzip läuft allerdings Gefahr, die Ausnahme zu werden, wenn nur eine Altersgrenze in Bezug auf die zulässige Arbeit gilt. In diesem Fall könnten nämlich alle Pensionierten zum Beispiel ab dem Alter von 65 Jahren unbegrenzt dazuverdienen. Demzufolge soll neben einer Altersbedingung noch ein zusätzliches Anwendungserfordernis in den Rechtsvorschriften festgelegt werden. Dass man sich bei der Wahl einer zusätzlichen Anwendungsbedingung für eine bestimmte Dauer der vorherigen Laufbahn entschieden hat, und zwar für diejenige von 42 Laufbahnjahren, liegt auf der Hand. Laufbahnbedingungen kommen nämlich bereits oft in den Pensionsregelungen vor. [...] Darüber hinaus kann von einer Laufbahnbedingung eine aktivierende Wirkung ausgehen. Die Tatsache, dass man unbegrenzt dazuverdienen kann, kann für viele Personen einen Anreiz bedeuten, länger zu arbeiten. Die Laufbahnbedingung von 42 Jahren findet man bei der Vorruhestandspension ab dem Alter von 60 Jahren wieder; mit einer sehr langen Laufbahn kann man ausnahmsweise immer noch im Alter von 60 Jahren in den Ruhestand treten. Eben diese Bedingung einer sehr langen Laufbahn verwenden wir auch für das unbegrenzte Dazuverdienen.
In de parlementaire voorbereiding wordt in die zin gepreciseerd : « Het is [...] geenszins de bedoeling dat er totaal geen grenzen meer zouden zijn qua cumulatie van pensioenen met beroepsinkomsten. Het beginsel dat een rustpensioen niet kan worden gecumuleerd met een inkomen uit arbeid, dient de regel te blijven. Dit principe dreigt evenwel de uitzondering te worden indien er enkel een leeftijdsgrens qua toegelaten arbeid zou worden gehanteerd. In dat geval zouden immers alle gepensioneerden bijvoorbeeld vanaf de leeftijd van 65 jaar onbeperkt kunnen bijverdienen. Bijgevolg moet er, naast een leeftijdsvoorwaarde, nog een bijkomende toepassingsvereiste in de wetgeving worden vastgelegd. Dat de keuze voor een bijkomende toepassingsvoorwaarde viel op een bepaalde duur van de voorafgaande loopbaan, en meer bepaald deze van 42 loopbaanjaren, hoeft niet te verwonderen. Loopbaanvoorwaarden komen immers nu al frequent voor in de pensioenreglementering. [...] Daarnaast kan van een loopbaanvoorwaarde een activerende werking uitgaan. Het feit dat men onbeperkt kan bijverdienen, kan immers mensen ertoe aanzetten om langer aan het werk te blijven. De loopbaanvoorwaarde van 42 jaar vinden we terug voor een vervroegde pensionering vanaf de leeftijd van 60 jaar : met een zeer lange loopbaan kan men uitzonderlijk nog steeds op 60-jarige leeftijd op pensioen. Het is deze voorwaarde van een zeer lange loopbaan die we ook voor het onbeperkt bijverdienen hanteren.

Ich denke, dass der Text, der vorgelegt worden ist, keine Antwort auf einen Widerspruch gegeben hat, der leider viel zu oft immer wieder beiseite geschoben wird. Wir haben zwar definiert, was wir durch die verschiedensten Völker und Nationen an Reichtum in diese Europäische Union eingebracht haben — nämlich ihre ganz unterschiedlichen kulturellen Identitäten —, aber wir haben es nicht geschafft zu definieren, was wir gemeinsam aus diesem Reichtum machen werden.
Ik denk dat de ingediende tekst geen antwoord geeft op een paradox waar we helaas maar al te vaak de ogen voor sluiten. We hebben namelijk wel gedefinieerd welke rijkdom de verschillende volken en naties hebben meegebracht bij hun komst naar deze Europese Unie - te weten hun zeer uiteenlopende culturele identiteit -, maar we zijn er niet in geslaagd een definitie te geven van wat we samen met deze rijkdom willen doen.

Schließlich gibt es meiner Meinung nach, und das müssen wir immer wieder in Erinnerung rufen, europäische Werte, die unverzichtbar sein müssen: Sie heißen Demokratie und Menschenrechte, und sie gelten für uns in Europa, sie gelten morgen für die Mittelmeerunion, wo man nicht den Handel an erste Stelle setzen und die Menschenrechte beiseite lassen darf.
Tot slot, vind ik, en we moeten ons dat voortdurend voorhouden, dat er Europese waarden zijn die we nooit mogen opgeven: dat zijn democratie en mensenrechten. Zij gelden voor ons in Europa en zullen gelden in de toekomst gelden van de Mediterrane Unie, waar het niet mag gaan over handel drijven boven alles, terwijl de mensenrechten buiten beschouwing worden gelaten.

Was mich immer wieder erschreckt, sind das Klima der Heimlichtuerei und der Manipulation, der Mangel an Loyalität gegenüber der Öffentlichkeit, die Tatsache, dass zunächst etwas gesagt, später aber etwas anderes getan wird und die unverhohlene Art und Weise, in der Rechtsstaatlichkeit beiseite gefegt wird – ein sicheres Zeichen dafür, dass „alles erlaubt ist“, sofern es nur in eine bestimmte Richtung geht.
Wat mij steeds opviel – in negatieve zin – waren de druk en de manipulatie, het gebrek aan loyaliteit jegens de burgers, het feit dat zo vaak het ene gezegd werd, terwijl men in werkelijkheid het andere deed, en verder het gemak waarmee de rechtstaat geweld werd aangedaan, wat toch symptomatisch is voor het klimaat van “alles is gerechtvaardigd” – als dat maar in één bepaalde richting is.

Es hat sich dabei immer wieder weitgehend auf die Zuverlässigkeitserklärung des Rechnungshofes gestützt. Anlässlich der Entlastung der Kommission hat es oft anerkannt, dass diese die undankbare Aufgabe wahrnehmen musste, die EEF unter schwierigen Bedingungen zu verwalten, die in einem direkten Zusammenhang mit einem unangemessenen Rechtsrahmen stehen, wie der Rechnungshof bemerkt hatte. Es nahm in seine Entschließungen Bemerkungen zur Verbesserung der Verwaltung und der Effizienz der EEF auf und wiederholte immer dann, wenn es dies für zweckmäßig erachtete, seine Grundsatzposition zugunsten der Einbeziehung des EEF in den Haushaltsplan.
Het heeft zich telkens in vergaande mate gebaseerd op de verklaring van betrouwbaarheid (DAS) van de Rekenkamer. Ter 'verdediging' van de Commissie (en daarmee sluit het zich aan bij de Rekenkamer), heeft het Parlement bij meerdere gelegenheden erkend dat de zij zich voor de ondankbare taak gesteld zag de EOF's te moeten beheren onder moeilijke omstandigheden die rechtstreeks verband houden met het niet-geëigende juridisch kader. In het verlengde hiervan heeft het Parlement in zijn resoluties zinsneden opgenomen gericht op verbetering van het beheer en de efficiëntie van de EOF's, naast, telkens wanneer het dat dienstig achtte, zijn principiële standpunt met betrekking tot de budgettisering van de EOF's.

Immer wieder hat das kolumbianische Volk deutlich und mit überwältigender Mehrheit seinen Wunsch zum Ausdruck gebracht, daß der Konflikt, der - oft in tragischer Weise - alle Famlilien in Kolumbien berührt hat, im Wege von Verhandlungen gelöst wird.
Keer op keer heeft het Colombiaanse volk duidelijk en massaal uiting gegeven aan zijn wens om middels onderhandelingen een oplossing te vinden voor een conflict waarvan ieder gezin in Colombia vaak op zeer tragische wijze te lijden heeft gehad.