Traduction de «oder ständigen bedarf » (Allemand → Néerlandais) :

57. Der bloße Umstand, dass mit Assistenzprofessoren geschlossene befristete Arbeitsverträge verlängert werden, um einen entsprechenden wiederholten oder ständigen Bedarf der Universitäten zu decken, und dass ein solcher Bedarf im Rahmen eines unbefristeten Arbeitsvertrags gedeckt werden kann, schließt jedoch das Vorliegen eines sachlichen Grundes im Sinne von Paragraf 5 Nr. 1 der Rahmenvereinbarung nicht aus, da die Art der fraglichen Lehrtätigkeit und ihre Wesensmerkmale in dem fraglichen Zusammenhang die Verwendung von befristeten Arbeitsverträgen rechtfertigen können.
57. De enkele omstandigheid dat de met geassocieerde docenten gesloten arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd worden verlengd om te voorzien in een terugkerende en permanente behoefte van universiteiten op dit gebied en dat aan een dergelijke behoefte kan worden voldaan in het kader van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, kan echter niet uitsluiten dat er sprake is van een objectieve reden in de zin van clausule 5, punt 1, van de raamovereenkomst, aangezien de aard van de betrokken onderwijsactiviteit en de inherente kenmerken ervan in de gegeven context het gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd kunnen rechtvaardigen.

59. Es ist daher Sache aller Stellen des betreffenden Mitgliedstaats, einschließlich der nationalen Gerichte, im Rahmen ihrer jeweiligen Zuständigkeiten für die Beachtung von Paragraf 5 Nr. 1 Buchst. a der Rahmenvereinbarung zu sorgen, indem sie konkret überprüfen, dass die Verlängerung aufeinander folgender befristeter Arbeitsverträge oder -verhältnisse von Assistenzprofessoren zur Deckung eines zeitweiligen Bedarfs dient und dass eine Regelung wie die im Ausgangsverfahren in Rede stehende nicht in Wirklichkeit eingesetzt wird, um einen ständigen und dauerhaften Bedarf der Universitäten zur Einstellung von Lehrkräften zu decken (vgl. entsprechend Urteile Angelidaki u.a., Rn. 106, und Kücük, Rn. 39) » (EuGH, 13. März 20414, C-190/13, Màrquez Samohano, Randnrn. 41-59).
59. Het staat bijgevolg aan alle autoriteiten van de betrokken lidstaat, daaronder begrepen de nationale rechterlijke instanties, om in het kader van hun respectieve bevoegdheden te zorgen voor de inachtneming van clausule 5, lid 1, sub a, van de raamovereenkomst door in concreto na te gaan of de vernieuwing van opeenvolgende met geassocieerde docenten gesloten arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in tijdelijke behoeften beoogt te voorzien en of een regeling als aan de orde in het hoofdgeding niet in werkelijkheid wordt gebruikt om te voorzien in permanente en blijvende behoeften van de universiteiten op het gebied van de aanwerving van onderwijzend personeel (zie naar analogie de reeds aangehaalde arresten Angelidaki e.a., punt 106, en Kücük, punt 39) » (HvJ, 13 maart 2014, C-190/13, Màrquez Samohano, punten 41-59).

34. betont, dass die Fähigkeit, Medien unabhängig und kritisch zu nutzen, eine generationenübergreifende lebensbegleitende Lernaufgabe ist, die parallel zur Weiterentwicklung der Medien einem ständigen Wandel unterliegt und als Kernqualifikation gilt; hebt hervor, dass die Anpassung der Systeme der allgemeinen und beruflichen Bildung von entscheidender Bedeutung ist, wenn es darum geht, das Niveau der IKT-Professionalität in der EU anzuheben und dem zunehmenden Bedarf an Berufstätigen mit IKT-Kompetenzen in der EU gerecht zu werden; legt in diesem Zusammenhang der Kommission und den Mitgliedstaaten nahe, die Grundlagen für die gegenseitige Anerkennung von IKT-Kompetenzen und -Qualifikationen zu schaffen, indem sie nach dem Vorbild des „gemeinsamen europäischen Referenzrahmens für Sprachen: Lernen, lehren, beurteilen“ ein EU-weites Zertifikats- oder Bewertungssystem einführen; betont, dass weitere Bemühungen um die Verbesserung der Medienkompetenz der Bürger erforderlich sind; fordert die Kommission und die Mitgliedstaaten auf, die Medienkompetenz aller EU-Bürger und insbesondere der Benachteiligten durch Initiativen und koordinierte Maßnahmen zu fördern; regt an, die Internetkompetenz dauerhaft in den Rahmen der Bemühungen um die Verbesserung der Medienkompetenz aufzunehmen;
34. onderstreept dat het vermogen om op onafhankelijke en kritische wijze gebruik te maken van de media voor alle generaties een leertaak is die een leven lang duurt, die parallel met de ontwikkeling van de media voortdurend verandert en die moet worden opgevat als een essentiële kwalificatie; benadrukt dat aanpassing van de onderwijs- en opleidingsstelsels van fundamenteel belang is om het niveau van de ICT-vaardigheid in Europa te verbeteren en tegemoet te komen aan de toenemende vraag naar werknemers met digitale vaardigheden in de EU; moedigt de Commissie en de lidstaten in dit verband aan de basis te leggen voor wederzijdse erkenning van digitale vaardigheden en kwalificaties door middel van een Europees certificaten- of beoordelingssysteem, naar het voorbeeld van het gemeenschappelijk Europees referentiekader voor het leren en onderwijzen van talen; onderstreept dat er verdere inspanningen nodig zijn wat betreft de verbetering van de mediageletterdheid van burgers en verzoekt de Commissie en de lidstaten te streven naar mediageletterdheid van alle EU-burgers, met name kwetsbare personen, door middel van initiatieven en gecoördineerde acties; stelt voor internetgeletterdheid tot vast onderdeel te maken van de inspanningen om de mediageletterdheid te verhogen;

42. verweist darauf, dass während der laufenden Finanziellen Vorausschau alle verschiedenen Instrumente, die vorgesehen waren, um die Obergrenze der Finanziellen Vorausschau anzuheben (Revision, Anpassung, Flexibilität und Solidaritätsfonds), im Anschluss an eine gemeinsame Vereinbarung mobilisiert wurden, um auf einen ständigen und strukturellen Bedarf zu reagieren oder einen unvorhergesehenen Bedarf zu finanzieren; betont, dass die Flexibilität ein unerlässliches Instrument in einem Mehrjahreskontext ist; verweist darauf, dass bis 1999 die Finanzielle Vorausschau mehrfach geändert wurde und das Flexibilitätsinstrument in den letzten Jahren und insbesondere während der laufenden Finanziellen Vorausschau (2000-2006) in sechs von sieben Jahren in Anspruch genommen worden ist, was eindeutig zeigt, dass einige Rubriken unterfinanziert waren; fordert, dass die Flexibilitätsmechanismen künftig nicht dazu verwendet werden, einen ständigen jährlichen Bedarf zu finanzieren;
42. herinnert eraan dat tijdens de looptijd van de huidige financiële vooruitzichten alle uiteenlopende instrumenten voor het verhogen van het plafond van de financiële vooruitzichten, zoals herziening, aanpassing, flexibiliteit en het Solidariteitsfonds, zijn gemobiliseerd na een gemeenschappelijk akkoord om in te spelen op permanente en structurele behoeften of financiering ter beschikking te stellen voor onvoorziene behoeften; benadrukt dat flexibiliteit een onmisbaar instrument is in een meerjarencontext; herinnert eraan dat de financiële vooruitzichten voorafgaand aan 1999 een aantal malen zijn herzien en dat, gedurende de afgelopen jaren en met name tijdens de huidige financiële vooruitzichten (2000-2006), het flexibiliteitsinstrument in zes van de zeven jaar is toegepast, hetgeen duidelijk aantoont dat bepaalde rubrieken waren ondergefinancierd; verzoekt om in de toekomst de flexibiliteitsmechanismen niet te gebruiken voor het financieren van behoeften die jaarlijks permanent aanwezig zijn;

Vergleicht man nun den Fernabsatz von Gütern des ständigen Bedarfs und Dienstleistungen (und zwar grenzüberschreitend wie bezogen auf das Wohnland selbst) mit dem Fernabsatz von Finanzdienstleistungen, so kauften der jüngsten Eurobarometer-Umfrage zufolge im Jahr 2007 über die Hälfte aller EU-Bürger (52 %) im Fernabsatz Waren oder Dienstleistungen in der Europäischen Union[7] ein, aber bei den im Fernabsatz erworbenen Finanzdienstleistungen war der Anteil deutlich geringer (nämlich 12%)[8].
Aan de hand van een recente Eurobarometer kan een vergelijking worden gemaakt tussen de totale (grensoverschrijdende en binnenlandse) afstandsverkoop van algemene goederen en diensten en de afstandsverkoop van financiële diensten. Terwijl in 2007 meer dan de helft (52%) van de Europeanen goederen of diensten op afstand in de EU had gekocht[7], kocht slechts 12% financiële diensten op afstand[8].