Traduction de «nulla poena sine » (Allemand → Néerlandais) :

Mit dem ersten Rechtsmittelgrund rügt die Rechtsmittelführerin, dass das Gericht dadurch einen Rechtsfehler begangen habe, dass es Art. 81 EG (jetzt: Art. 101 AEUV) unter Verstoß gegen den in Art. 49 Abs. 1 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union (Grundrechtecharta, „GRC“) verankerten Gesetzmäßigkeits- grundsatz (nullum crimen sine lege und nulla poena sine lege) derart extensiv ausgelegt habe, dass das rechtsstaatlich geforderte Maß an Bestimmtheit und Vorhersehbarkeit des Tatbestandes von Art. 81 EG im vorliegenden Fall nicht mehr gegeben sei.
Als eerste grief voert rekwirante aan dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door artikel 81 EG (thans artikel 101 VWEU) in strijd met het in artikel 49, lid 1, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: „Handvest”) verankerde legaliteitsbeginsel (nullum crimen sine lege en nulla poena sine lege) zo extensief uit te leggen dat de in een rechtsstaat vereiste mate van bepaaldheid en voorzienbaarheid van de bestanddelen van het strafbare feit van artikel 81 EG in het onderhavige geval niet voorhanden is.

Mit dem vierten hilfsweisen Rechtsmittelgrund greifen die Rechtsmittelführerinnen allerdings an, dass das Gericht unter Verstoß gegen den Grundsatz der Rechtssicherheit, nulla poena sine lege certa und der Begründungspflicht bei der Neufestsetzung die doppelte Tilgungswirkung einer Zahlung von SKW sowohl für ARQUES Industries AG („Arques“) (heutige Gigaset AG („Gigaset“)) als auch für die Rechtsmittelführerinnen nicht ausdrücklich festgelegt hat.
Met hun vierde middel, dat zij subsidiair aanvoeren, betogen rekwirantes evenwel dat het Gerecht het rechtszekerheidsbeginsel, het beginsel van de legaliteit van straffen (nulla poena sine lege certa) en de motiveringsplicht heeft geschonden door bij die nieuwe vaststelling niet uitdrukkelijk te bepalen ten aanzien van ARQUES Industries AG („Arques”) [thans Gigaset AG („Gigaset”)] en rekwirantes dat een betaling van SKW een dubbele bevrijdende werking heeft.

Vierter Klagegrund: Die Kommission habe die Art. 23 und 27 der Verordnung Nr. 1/2003, die Verteidigungsrechte der Klägerin, die Leitlinien von 2006 für die Festsetzung von Geldbußen (2), den Grundsatz der individuellen Straf- und Sanktionsfestsetzung, den Grundsatz der ordnungsgemäßen Verwaltung, den Grundsatz nulla poena sine culpa und den Grundsatz der Verhältnismäßigkeit verletzt und einen offensichtlichen Beurteilungsfehler begangen, indem sie den Betrag der Geldbußen auf der Grundlage des Umsatzes festgelegt habe, der über dem theoretischen Höchstbetrag gelegen habe, der durch das in den Art. 1 Abs. 2 Buchst. g, 1 Abs. 3 Buchst. a, 1 Abs. 3 Buchst. b und 1 Abs. 4 Buchst. h des angefochtenen Beschlusses festgestellte Verhalten hätte erzielt werden können.
de Commissie heeft de artikelen 23 en 27 van verordening nr. 1/2003, verzoeksters’ rechten van verdediging, de richtsnoeren van 2006 voor de berekening van geldboeten (2), het beginsel dat de straf evenredig moet zijn aan het strafbaar feit, alsook het beginsel van behoorlijk bestuur, het beginsel „nulla poena sine culpa” (geen straf zonder schuld) en het evenredigheidbeginsel geschonden en bovendien een kennelijke beoordelingsfout begaan, door het bedrag van de geldboete vast te stellen op basis van een omzet die hoger lag dan het theoretische maximumbedrag dat door het in artikel 1, leden 2, sub g, 3, sub a en b, en 4, sub h, van de bestreden beschikking gedefinieerde gedrag kon zijn gegenereerd;

Damit die in Artikel 49 der Grundrechtscharta verankerten Grundsätze nullum crimen sine lege und nulla poena sine lege gewahrt sind, sollte die Verordnung die Mitgliedstaaten verpflichten, dafür Sorge zu tragen, dass genau umschriebene Verstöße – nämlich die ungerechtfertigte Weigerung, die angeforderten Dokumente zur Verfügung zu stellen, die ungerechtfertigte Weigerung, der Ladung Folge zu leisten und sich als Zeuge vernehmen zu lassen, sowie die Bestechung von Zeugen – angemessenen Sanktionen nach ihrem jeweiligen nationalen Recht unterliegen.
Om ervoor te zorgen dat de beginselen van nullum crimen sine lege en nulla poena sine lege, zoals vastgelegd in artikel 49 van het Handvest van de grondrechten, worden gerespecteerd, dient de verordening lidstaten te verplichten ervoor te zorgen dat er conform de nationale wetgeving passende sancties staan op exact omschreven overtredingen – de ongegronde weigering om de gevraagde documenten te overleggen, de ongegronde weigering om aan een oproeping gevolg te geven en te getuigen, valse getuigenis, en omkoping van getuigen.

J. in der Erwägung, dass EU-Strafrecht im Regelfall nur Strafen für Handlungen festsetzen sollte, die vorsätzlich oder in Ausnahmefällen grob fahrlässig erfolgten, und dass es auf dem Prinzip der individuellen Schuld (nulla poena sine culpa ) beruhen muss, obwohl es in bestimmten Fällen gerechtfertigt sein kann, eine Unternehmenshaftung für bestimmte Arten von Tatbeständen vorzusehen;
J. overwegende dat het strafrecht van de EU in het algemeen alleen sancties mag opleggen voor handelingen die opzettelijk zijn gepleegd of, in uitzonderlijke gevallen, voor handelingen uit grove nalatigheid, en gestoeld moet zijn op het beginsel van de individuele schuld (nulla poena sine culpa), ofschoon er in sommige gevallen reden kan zijn om voor sommige soorten delicten een strafrechtelijke aansprakelijkheid voor rechtspersonen in te voeren;

das Prinzip der individuellen Schuld (nulla poena sine culpa ), das Strafen nur für Handlungen vorsieht, die vorsätzlich oder in Ausnahmefällen grob fahrlässig erfolgten,
het beginsel van de individuele schuld (nulla poena sine culpa), oftewel het opleggen van sancties voor handelingen die opzettelijk zijn gepleegd, of in uitzonderlijke gevallen voor handelingen uit grove nalatigheid,

– das Prinzip der individuellen Schuld (nulla poena sine culpa), das Strafen nur für Handlungen vorsieht, die vorsätzlich oder in Ausnahmefällen grob fahrlässig erfolgten,
– het beginsel van de individuele schuld (nulla poena sine culpa), oftewel het opleggen van sancties voor handelingen die opzettelijk zijn gepleegd, of in uitzonderlijke gevallen voor handelingen uit grove nalatigheid,

J. in der Erwägung, dass EU-Strafrecht im Regelfall nur Strafen für Handlungen festsetzen sollte, die vorsätzlich oder in Ausnahmefällen grob fahrlässig erfolgten, und dass es auf dem Prinzip der individuellen Schuld (nulla poena sine culpa) beruhen muss, obwohl es in bestimmten Fällen gerechtfertigt sein kann, eine Unternehmenshaftung für bestimmte Arten von Tatbeständen vorzusehen;
J. overwegende dat het strafrecht van de EU in het algemeen alleen sancties mag opleggen voor handelingen die opzettelijk zijn gepleegd of, in uitzonderlijke gevallen, voor handelingen uit grove nalatigheid, en gestoeld moet zijn op het beginsel van de individuele schuld (nulla poena sine culpa), ofschoon er in sommige gevallen reden kan zijn om voor sommige soorten delicten een strafrechtelijke aansprakelijkheid voor rechtspersonen in te voeren;

in der Erwägung, dass EU-Strafrecht im Regelfall nur Strafen für Handlungen festsetzen sollte, die vorsätzlich oder in Ausnahmefällen grob fahrlässig erfolgten, und dass es auf dem Prinzip der individuellen Schuld (nulla poena sine culpa) beruhen muss, obwohl es in bestimmten Fällen gerechtfertigt sein kann, eine Unternehmenshaftung für bestimmte Arten von Tatbeständen vorzusehen;
overwegende dat het strafrecht van de EU in het algemeen alleen sancties mag opleggen voor handelingen die opzettelijk zijn gepleegd of, in uitzonderlijke gevallen, voor handelingen uit grove nalatigheid, en gestoeld moet zijn op het beginsel van de individuele schuld (nulla poena sine culpa), ofschoon er in sommige gevallen reden kan zijn om voor sommige soorten delicten een strafrechtelijke aansprakelijkheid voor rechtspersonen in te voeren;

Verletzung der Grundsätze der Haftung für eigene Schuld und der individuellen Bestrafung sowie des Prinzips nulla poena sine lege, da die Kommission vom Vorliegen einer einzigen wirtschaftlichen Einheit, bestehend aus der TOTAL SA und TOTAL FRANCE, ausgegangen sei;
schending van het beginsel van aansprakelijkheid voor eigen handelen en van het beginsel van het persoonlijke karakter van straffen, alsook van het gelijkheidsbeginsel, omdat de Commissie ervan is uitgegaan dat TOTAL SA en TOTAL FRANCE één economische entiteit vormden;