Traduction de «nr 40 94 nicht rechtsfehlerhaft ausgelegt » (Allemand → Néerlandais) :

Das Gericht habe in den Rn. 210 und 211 rechtsfehlerhaft nicht anerkannt, dass es sich bei den Mitteln von TV2 Reklame bereits deshalb um staatliche Mittel handle, weil TV2 Reklame eine staatliche Gesellschaft sei; das Gericht habe die Rechtsprechung zum Begriff der staatlichen Mittel von staatlichen Unternehmen zu eng ausgelegt.
Het Gerecht heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door in de punten 210 en 211 niet te aanvaarden dat alleen al omdat TV2 Reklame een overheidsbedrijf is, de middelen van TV2 Reklame staatsmiddelen zijn; daardoor heeft het Gerecht de rechtspraak betreffende het begrip staatsmiddelen van overheidsbedrijven te restrictief uitgelegd.

Die Rechtsmittelführerin stützt ihr Rechtsmittel darauf, dass das Gericht rechtsfehlerhaft Art. 6 Abs. 1 der Richtlinie 2001/83, der das Konzept der umfassenden Genehmigung für das Inverkehrbringen niederlege, falsch ausgelegt und das angefochtene Urteil nicht ausreichend begründet habe.
Ter ondersteuning van de hogere voorziening voert rekwirante aan dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door een onjuiste uitlegging van artikel 6, lid 1, van richtlijn 2001/83/EG, dat het concept van een algemene vergunning voor het in de handel brengen vastlegt, en door het bestreden arrest niet behoorlijk te motiveren.

Aus der Begründung der angefochtenen Urteile ergibt sich, dass das Gericht Artikel 7 Absatz 1 Buchstabe b der Verordnung Nr. 40/94 nicht rechtsfehlerhaft ausgelegt hat.
Dienaangaande blijkt uit de motivering van de bestreden arresten dat het Gerecht bij de uitlegging van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 geen blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting.

Das Gericht habe Art. 74 Abs. 2 der Verordnung (EG) Nr. 40/94 durch die Feststellung falsch ausgelegt, dass die Beschwerdekammer die vom Rechtsmittelführer vorgelegten Schriftstücke und Beweismittel zu Recht nicht berücksichtigt habe.
Volgens rekwirant heeft het Gerecht artikel 74, lid 2, van verordening (EG) nr. 40/94 onjuist uitgelegd door te oordelen dat de kamer van beroep op goede gronden door rekwirant overgelegde documenten en bewijsstukken niet in aanmerking heeft genomen.

« Verstossen die Artikel 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 und 47 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, an sich oder in Verbindung mit Artikel 10 § 1 Nr. 1 desselben Gesetzes, gegen die Artikel 10, 11, 22 und 191 der Verfassung und/oder die Artikel 8, 12 und 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention sowie gegen das Prinzip der Freizügigkeit der europäischen Bürger und ihrer Familienangehörigen, dahingehend ausgelegt, dass einem Ausländer, der eine Familienzusammenführung mit einem Nicht-EU-Staatsangehörigen, dem der Aufenthalt in Belgien gestattet wurde, beantragt, falls nach Ablauf einer - ggf. verlängerten - First von neun Monaten ab dem Datum der Hinterlegung seines Visumantrags keine Antwort vorliegt, der Aufenthalt von Rechts wegen gestattet wird, ohne dass die gleiche Aufenthaltszulassung für einen Ausländer vorgesehen ist, der eine Familienzusammenführung mit einem Ehepartner, der belgischer oder europäischer Staatsangehöriger ist, beantragt, wenn sein Visumantrag nach Ablauf einer bestimmten Frist nicht beantwortet wurde, wobei Letzterer somit ohne objektive, angemessene und verhältnismässige Rechtfertigung unterschiedlich behandelt wird?
« Schenden de artikelen 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 10, § 1, 1°, van dezelfde wet, de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of de artikelen 8, 12 en 14 van het EVRM, alsmede het beginsel van het vrije verkeer van de Europese burgers en van hun familieleden, in die zin geïnterpreteerd dat de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een niet-gemeenschapsonderdaan die tot het verblijf in België is toegelaten zelf van rechtswege tot het verblijf wordt toegelaten bij ontstentenis van antwoord binnen een termijn van negen maanden, eventueel verlengd, volgend op de datum van indiening van zijn visumaanvraag, zonder te voorzien in eenzelfde toelating tot het verblijf ten gunste van de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een echtgenoot die Belg of gemeenschapsonderdaan is, wanneer geen enkel antwoord werd gegeven op zijn visumaanvraag bij het verstrijken van een bepaalde termijn, waarbij aldus laatstgenoemde zonder objectieve, redelijke noch evenredige verantwoording op verschillende wijze wordt behandeld ?

Der vorlegende Richter fragt, ob die Artikel 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 und 47 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern (weiter unten: « Ausländergesetz »), an sich oder in Verbindung mit Artikel 10 § 1 Nr. 1 desselben Gesetzes, im Widerspruch zu den Artikeln 10, 11, 22 und 191 der Verfassung und/oder zu den Artikeln 8, 12 und 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention sowie zu dem Prinzip der Freizügigkeit der Bürger der Europäischen Union und ihrer Familienangehörigen stünden, « dahingehend ausgelegt, dass einem Ausländer, der eine Familienzusammenführung mit einem Nicht-EU-Staatsangehörigen, dem der Aufenthalt in Belgien gestattet wurde, beantragt, falls nach Ablauf einer - ggf. verlängerten - First von neun Monaten ab dem Datum der Hinterlegung seines Visumantrags keine Antwort vorliegt, der Aufenthalt von Rechts wegen gestattet wird, ohne dass die gleiche Aufenthaltszulassung für einen Ausländer vorgesehen ist, der eine Familienzusammenführung mit einem Ehepartner, der belgischer oder europäischer Staatsangehöriger ist, beantragt, wenn sein Visumantrag nach Ablauf einer bestimmten Frist nicht beantwortet wurde ».
De verwijzende rechter vraagt of de artikelen 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (hierna : « de Vreemdelingenwet »), al dan niet in samenhang gelezen met artikel 10, § 1, 1°, van dezelfde wet, in strijd zijn met de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of met de artikelen 8, 12 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, alsook met het beginsel van het vrije verkeer van de burgers van de Europese Unie en hun familieleden, « in die zin geïnterpreteerd dat de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een niet-gemeenschapsonderdaan die tot het verblijf in België is toegelaten zelf van rechtswege tot het verblijf wordt toegelaten bij ontstentenis van antwoord binnen een termijn van negen maanden, eventueel verlengd, volgend op de datum van indiening van zijn visumaanvraag, zonder te voorzien in eenzelfde toelating tot het verblijf ten gunste van de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een echtgenoot die Belg of gemeenschapsonderdaan is, wanneer geen enkel antwoord werd gegeven op zijn visumaanvraag bij het verstrijken van een bepaalde termijn ».

Das HABM ist der Ansicht, dass das Gericht Artikel 7 Absatz 1 Buchstabe b der Verordnung Nr. 40/94 in den angefochtenen Urteilen nicht rechtsfehlerhaft ausgelegt und angewendet habe. Zur ersten Rüge des Rechtsmittelgrunds bezüglich der Unterscheidungskraft einer Marke Vorbringen der Parteien
Het BHIM is van mening dat het Gerecht in de bestreden arresten niet van een onjuiste rechtsopvatting blijk heeft gegeven bij de uitlegging en toepassing van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94.

Procter Gamble macht zur Begründung ihrer Rechtsmittel geltend, dass das Gericht Artikel 7 Absatz 1 Buchstabe b der Verordnung Nr. 40/94 rechtsfehlerhaft ausgelegt habe.
Ter ondersteuning van haar hogere voorzieningen voert Procter Gamble aan dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting bij de uitlegging van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94.