Offenbar ist es im Folketing gängige Praxis, stets die Zustimmung für eine Strafverfolgung gemäß dem ersten Satz von Paragraph 57 der Verfassung zu gewähren, während diese Zustimmung praktisch nie erteilt wird, wenn ein Mitglied gemäß dem zweiten Satz dieser Bestimmung für Äußerungen im Parlament zur Verantwortung gezogen werden soll.
In de praktijk stemt het Folketing altijd in met strafrechtelijke vervolging krachtens de eerste zin van artikel 57 van de grondwet, terwijl praktisch nog nooit is ingestemd met een verzoek om een lid ter verantwoording te roepen voor verklaringen in het Folketing krachtens de tweede zin van dezelfde bepaling.