Traduction de «nicht gesamtschuldnerisch verurteilt » (Allemand → Néerlandais) :

« Verstößt Artikel 227 § 2 des allgemeinen Gesetzes vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen über Zölle und Akzisen [zu lesen ist: des durch den königlichen Erlass vom 18. Juli 1977 koordinierten allgemeinen Gesetzes über Zölle und Akzisen] gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem für Angeklagte, Täter oder Komplizen, denen eine Straftat in Sachen Zölle und Akzisen zur Last gelegt wird und die eine Geldbuße verwirken, diese Verurteilung immer gesamtschuldnerisch ausgesprochen wird, während Angeklagte, Täter und Komplizen, denen eine gemeinrechtliche Straftat zur Last gelegt wird und die eine Geldbuße verwirken, nicht gesamtschuldnerisch verurteilt werden können, sondern eine Geldbuße auferlegt bekommen, die vom Richter individualisiert wird?
« Schendt artikel 227, § 2, van de algemene wet van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douane en accijnzen [lees : de algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij koninklijk besluit van 18 juli 1977] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de beklaagden, daders of medeplichtigen, aan wie een misdrijf inzake douane en accijnzen wordt verweten en die met een geldboete worden gestraft, die veroordeling steeds hoofdelijk uitgesproken zullen zien, terwijl de beklaagden, daders en medeplichtigen, aan wie een gemeenrechtelijk misdrijf wordt verweten en die met een geldboete worden gestraft, niet hoofdelijk kunnen worden veroordeeld maar een geldboete opgelegd zullen krijgen die door de rechter zal worden geïndividualiseerd ?

« Verstösst Artikel 227 § 2 des allgemeinen Gesetzes vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen über Zölle und Akzisen [zu lesen ist : des durch den königlichen Erlass vom 18. Juli 1977 koordinierten allgemeinen Gesetzes über Zölle und Akzisen] gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem für Angeklagte, Täter oder Komplizen, denen eine Straftat in Sachen Zölle und Akzisen zur Last gelegt wird und die eine Geldbusse verwirken, diese Verurteilung immer gesamtschuldnerisch ausgesprochen wird, während Angeklagte, Täter oder Komplizen, denen eine gemeinrechtliche Straftat zur Last gelegt wird und die eine Geldbusse verwirken, nicht gesamtschuldnerisch verurteilt werden können, sondern eine Geldbusse auferlegt bekommen, die vom Richter individualisiert wird?
« Schendt artikel 227, § 2, van de algemene wet van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douane en accijnzen [lees : de algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij koninklijk besluit van 18 juli 1977] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de beklaagden, daders of medeplichtigen, aan wie een misdrijf inzake douane en accijnzen wordt verweten en die met een geldboete worden gestraft, die veroordeling steeds hoofdelijk uitgesproken zullen zien, terwijl de beklaagden, daders en medeplichtigen, aan wie een gemeenrechtelijk misdrijf wordt verweten en die met een geldboete worden gestraft, niet hoofdelijk kunnen worden veroordeeld maar een geldboete opgelegd zullen krijgen die door de rechter zal worden geïndividualiseerd ?

Er hat ebenfalls erkannt, dass die Gesamtschuldnerschaft eine durch das Gesetz selbst mit der strafrechtlichen Verurteilung verbundene zivilrechtliche Folge ist und dass sie auch dann gilt, wenn der Strafrichter nicht ausdrücklich festgehalten hat, dass der Verurteilte gesamtschuldnerisch zur Zahlung der hinterzogenen Steuer verpflichtet war (Kass., 11. Oktober 1996, Arr. Cass., 1996, Nr. 375).
Nog volgens het Hof van Cassatie is de hoofdelijkheid een door de wet zelf aan de strafrechtelijke veroordeling verbonden burgerlijk gevolg en bestaat zij, ook al heeft de strafrechter niet uitdrukkelijk vastgesteld dat de veroordeelde hoofdelijk gehouden was tot betaling van de ontdoken belasting (Cass., 11 oktober 1996, Arr. Cass., 1996, nr. 375).

Aus dem Verweisungsurteil in der Rechtssache Nr. 4767 geht hervor, dass - im Gegensatz zu den Verweisungsentscheidungen, mit denen der Hof in seinem Urteil Nr. 70/2009 vom 23. April 2009 befasst worden war - der vorlegende Richter nicht den Angeklagten und dessen Versicherer als freiwillig intervenierende Partei gesamtschuldnerisch dazu verurteilt hat, die Zivilparteien zu entschädigen; vielmehr war an der Regelung der zivilrechtlichen Folgen der strafrechtlichen Verurteilungen nur der Versicherer und nicht der Verurteilte beteiligt.
Uit het vonnis in de zaak nr. 4767 waarbij het Hof wordt ondervraagd, blijkt dat, in tegenstelling tot de vonnissen waarbij het Hof in zijn arrest nr. 70/2009 van 23 april 2009 werd ondervraagd, de verwijzende rechter niet de beklaagde en diens verzekeraar, vrijwillig tussenkomende partij, in solidum heeft veroordeeld tot het vergoeden van de burgerlijke partijen, maar dat bij de afhandeling van de burgerrechtelijke gevolgen van de strafrechtelijke veroordelingen enkel de verzekeraar betrokken was, en niet de veroordeelde.

Aus den Verweisungsurteilen geht hervor, dass - im Gegensatz zu den Verweisungsentscheidungen, mit denen der Hof im Urteil Nr. 70/2009 vom 23. April 2009 befasst worden war - der vorlegende Richter nicht den Angeklagten und dessen Versicherer als freiwillig intervenierende Partei gesamtschuldnerisch dazu verurteilt hat, die Zivilparteien zu entschädigen; vielmehr war an der Regelung der zivilrechtlichen Folgen der strafrechtlichen Verurteilungen nur der Versicherer und nicht der Verurteilte beteiligt.
Uit de vonnissen waarbij het Hof wordt ondervraagd, blijkt dat, in tegenstelling tot de vonnissen waarbij het Hof in het arrest nr. 70/2009 van 23 april 2009 werd ondervraagd, de verwijzende rechter niet de beklaagde en diens verzekeraar, vrijwillig tussenkomende partij, in solidum heeft veroordeeld tot het vergoeden van de burgerlijke partijen, maar dat bij de afhandeling van de burgerrechtelijke gevolgen van de strafrechtelijke veroordelingen enkel de verzekeraar betrokken was, en niet de veroordeelde.

Obwohl Artikel 162bis des Strafprozessgesetzbuches diese Hypothese nicht ausdrücklich vorsieht (siehe Kass., 4. März 2009, P.08.1682.F), kann in dem Fall, dass der Angeklagte und der freiwillig intervenierende Versicherer gesamtschuldnerisch verurteilt worden sind, das in Strafsachen tagende Polizeigericht in Anwendung von Artikel 89 § 5 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 dem Geschädigten zu Lasten der haftbaren Person und ihres Versicherten eine Verfahrensentschädigung gewähren, insofern es der Ansicht ist, dass es dieser Partei eine solche Entschädigung zu Lasten - gesamtschuldnerisch - der haftbaren Person und ihres Versicherers gewähren würde, wenn es in Zivilsachen tagt.
Ook al voorziet artikel 162bis van het Wetboek van strafvordering niet expliciet in die hypothese (zie Cass., 4 maart 2009, P.08.1682.F), toch kan, wanneer de beklaagde en de vrijwillig tussenkomende verzekeraar in solidum zijn veroordeeld, de politierechtbank die zitting houdt in strafzaken, met toepassing van artikel 89, § 5, van de wet van 25 juni 1992 een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de aansprakelijke persoon en zijn verzekeraar toekennen aan de benadeelde, voor zover zij van oordeel is dat zij aan die partij een dergelijke vergoeding zou toekennen ten laste van de aansprakelijke persoon en zijn verzekeraar in solidum, wanneer zij zitting houdt in burgerlijke zaken.