Vertaling van "nicht entzogen werde " (Duits → Nederlands) :

Aus der Begründung der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der Gerichtshof in Bezug auf die Vereinbarkeit von Artikel L4211-3 § 5 des Kodex der lokalen Demokratie und der Dezentralisierung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt wird, insofern dadurch den Gemeinden, die sich im Oktober 2011 dafür entschieden hätten, für die Gemeinde- und Provinzialwahlen von 2012 das System der automatisierten Wahl anzuwenden, die Garantie der Nichtrückwirkung der Gesetze entzogen werde, während den Gemeinden, die sich nicht dafür entschieden hätten, die besagte Garantie nicht entzogen werde.
Uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over de bestaanbaarheid van artikel L4211-3, § 5, van het WWPDD met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de gemeenten, die in oktober 2011 voor de gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen van 2012 ervoor hebben gekozen gebruik te maken van het systeem van de geautomatiseerde stemming, de waarborg van de niet-retroactiviteit van de wetten zou ontzeggen, terwijl de gemeenten welke die keuze niet hebben gemaakt, die waarborg niet zouden zijn ontzegd.

Der vorlegende Richter fragt, ob Artikel 9 Absatz 2 des Pachtgesetzes vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung und mit dem in Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention und in Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte verankerten Diskriminierungsverbot, insofern einem Verpächter, der am Ende der Kündigungsfrist das Alter von 65 Jahren erreicht habe, die Möglichkeit der Kündigung zur eigenen Nutzung entzogen werde, während diese Möglichkeit nicht einem Verpächter entzogen werde, der am Ende der Kündigungsfrist nicht das Alter von 65 Jahren erreicht habe.
De verwijzende rechter vraagt of artikel 9, tweede lid, van de Pachtwet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en met het discriminatieverbod, neergelegd in artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en in artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre aan de verpachter die aan het einde van de opzeggingstermijn de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt de mogelijkheid tot opzegging voor eigen gebruik wordt ontzegd, terwijl die mogelijkheid niet wordt ontzegd aan de verpachter die aan het einde van de opzeggingstermijn de leeftijd van 65 jaar niet heeft bereikt.

Gemäß dem ersten Teil des Klagegrunds werde gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung verstoßen, indem dem Verurteilten die Möglichkeit entzogen werde, auf gerichtlichem Weg durchzusetzen, dass der Direktor der Strafanstalt seine Stellungnahme abgebe, wenn dies nicht rechtzeitig erfolgt sei, während andere Rechtsuchende sich wohl an den Eilverfahrensrichter wenden könnten, wenn eine öffentliche Instanz die ihr auferlegten Fristen, um eine Entscheidung zu treffen, nicht einhalte.
Volgens het eerste onderdeel van het middel wordt het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie geschonden doordat aan de veroordeelde de mogelijkheid wordt ontnomen om via gerechtelijke weg het advies van de directeur van de strafinrichting af te dwingen wanneer dit niet tijdig wordt verleend, terwijl andere rechtsonderhorigen wel een beroep kunnen doen op de kortgedingrechter wanneer een overheidsinstantie de haar opgelegde termijnen om een beslissing te nemen niet naleeft.

Sie führen auch an, dass angesichts dessen, dass der königliche Erlass Nr. 63 vom 28. November 1939 nicht durch den Gesetzgeber bestätigt worden sei auf die durch Artikel 2 des Gesetzes vom 1. Mai 1939 vorgeschriebene Weise, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoßen werde, weil einer Kategorie von Personen die Garantie des Auftretens eines demokratisch gewählten Organs entzogen werde (dritte Vorabentscheidungsfrage).
Zij voeren ook aan dat, aangezien het koninklijk besluit nr. 63 van 28 november 1939 niet door de wetgever werd bekrachtigd op de wijze die is voorgeschreven bij artikel 2 van de wet van 1 mei 1939, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zijn geschonden doordat een categorie van personen de waarborg van het optreden van een democratisch verkozen orgaan is ontnomen (derde prejudiciële vraag).

Im dritten Klagegrund der Klageschrift führt die klagende Partei an, dass die Straftat der Überschreitung der Geräuschnormen, deren moralisches Element in Artikel 31 des Gesetzbuches über die Inspektion festgelegt sei, eine « unvorhersehbare » Straftat sei, deren Verwirklichung von Elementen abhänge, die sich der Kontrolle der Rechtsunterworfenen entzögen, so dass sie nicht mit dem Grundsatz der Legalität und Vorhersehbarkeit des Strafgesetzes vereinbar sei, der durch die Artikel 12 und 14 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 7 der Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleistet werde.
In het derde middel van het verzoekschrift voert de verzoekende partij aan dat het misdrijf van overschrijding van de geluidsnormen, waarvan het morele element wordt bepaald bij artikel 31 van het Wetboek van inspectie, een « onvoorzienbaar » misdrijf is, waarvan de verwezenlijking afhangt van elementen die ontsnappen aan de controle van de rechtsonderhorige, zodat het onbestaanbaar zou zijn met het beginsel van wettigheid en voorzienbaarheid van de strafwet, dat wordt gewaarborgd bij de artikelen 12 en 14 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.

Der Hof wird gefragt, ob der vorerwähnte Artikel 17 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit deren Artikeln 182 und 167 § 1 Absatz 2, verstosse, insofern diese Bestimmung weder die Fälle vorsehe, in denen die zeitweilige Amtsenthebung auferlegt werden könne, noch die Verteidigungsrechte der betroffenen Berufsoffiziere, so dass den Berufsoffizieren die Garantie entzogen werde, die durch Artikel 182 der Verfassung allgemein allen Militärpersonen geboten werde (erste präjudizielle Frage), oder insofern diese Bestimmung nicht die gleichen Garantien gewähre wie diejenigen, die durch Artikel 18 des vorerwähnten Gesetzes den Berufsoffizieren geboten würden, die Gegenstand einer vorbeugenden Suspendierung seien (zweite präjudizielle Frage).
Het Hof wordt gevraagd of het voormelde artikel 17 de artikelen 10 en 11, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 182 en 167, § 1, tweede lid, van de Grondwet, schendt, in zoverre die bepaling niet de gevallen omvat waarin de tijdelijke ambtsontheffing kan worden opgelegd noch de rechten van verdediging van de betrokken beroepsofficier, waardoor het aan de beroepsofficieren de waarborg zou ontnemen die artikel 182 van de Grondwet op algemene wijze aan alle militairen waarborgt (eerste prejudiciële vraag), dan wel in zoverre die bepaling niet dezelfde waarborgen toekent als die welke door artikel 18 van de voormelde wet worden toegekend aan de beroepsofficier die het voorwerp uitmaakt van een preventieve schorsing (tweede prejudiciële vraag).

Die präjudiziellen Fragen bezwecken, vom Hof zu vernehmen, ob diese Bestimmung, dahingehend ausgelegt, dass die Anklagekammer von Amts wegen eine Person beschuldigen könne, die weder vom Prokurator des Königs, noch von der Zivilpartei, noch vom Untersuchungsrichter als eine Person betrachtet werde, der gegenüber schwerwiegende Schuldindizien vorlägen, und dass sie diese Person an das Korrektionalgericht verweisen könne, vereinbar sei mit den Artikeln 10, 11 und 13 der Verfassung in Verbindung mit den Artikeln 5 und 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem es den betroffenen Beschuldigten nicht möglich sei, die in den Artikeln 61ter und 61quinquies des Strafprozessgesetzbuches vorgesehenen Rechte geltend zu machen, während eine Person, die vom Untersuchungsrichter beschuldigt werde, wohl solche Rechte geltend machen könne, indem sie eventuelle Regelwidrigkeiten, Unterlassungen oder Nichtigkeitsgründe nicht vor der Ratskammer und vor der Anklagekammer geltend machen könne, während eine Person, die vom Untersuchungsrichter beschuldigt werde, wohl über diesen doppelten Rechtszug verfüge, und sie somit gegen ihren Willen der Ratskammer entzogen werde.
De prejudiciële vragen strekken ertoe van het Hof te vernemen of die bepaling, geïnterpreteerd in die zin dat de kamer van inbeschuldigingstelling ambtshalve een persoon in verdenking kan stellen die noch door de procureur des Konings, noch door de burgerlijke partij, noch door de onderzoeksrechter als persoon tegen wie ernstige aanwijzingen van schuld bestaan werd beschouwd, en dat zij die persoon naar de correctionele rechtbank kan verwijzen, bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 5 en 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de betrokken inverdenkinggestelde geen gebruik zou kunnen maken van de rechten bepaald in de artikelen 61ter en 61quinquies van het Wetboek van Strafvordering terwijl een persoon die door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld, van dergelijke rechten wel gebruik zou kunnen maken, doordat hij eventuele nietigheden, vormverzuimen of onregelmatigheden niet voor de raadkamer én voor de kamer van inbeschuldigingstelling zou kunnen aanvoeren terwijl een persoon die door de onderzoeksrechter in verdenking werd gesteld een dergelijke dubbele aanleg wel bezit, en doordat hij aldus tegen zijn wil zou worden afgetrokken van de raadkamer.

Der Ministerrat ist der Auffassung, dass der zweite Klagegrund nicht begründet sei, weil die Lage des Klägers keineswegs derjenigen entspreche, auf die sich Artikel 152 der Verfassung beziehe, weil ihm sein Amt als Friedensrichter nicht entzogen werde und er nicht suspendiert werde.
De Ministerraad is van mening dat het tweede middel niet gegrond is omdat de situatie van de verzoeker geenszins overeenstemt met die welke is bedoeld in artikel 152 van de Grondwet aangezien hij niet ontzet is of geschorst wordt uit zijn ambt van vrederechter.