In hoofdstuk II (Ontstaan van de accijns, de artikelen 7 t/m 13) worden de regels en de procedures in geval van tekorten en vermis, onregelmatigheden, en de voorwaarden voor teruggave of kwijtschelding van accijns verduidelijkt en gepreciseerd: een vermis in het kader van een accijnsschorsingsregeling wordt automatisch beschouwd als uitslag tot verbruik (artikel 7, lid 1); de acc
ijnsgoederen worden niet geacht te zijn uitgeslagen tot verbruik in geval van algehele vernietiging of onherstelbaar verlies ervan, en de bevoegde autoriteiten hoeven niet meer na te gaan waaraan een tekort te wijten is, dat wil zeggen toevallige omstandigheden
...[+++]of overmacht (artikel 7, lid 4); er wordt voorts in verduidelijkt dat de lidstaten ook bevoegd zijn om de procedures voor de teruggaaf en de kwijtschelding van de accijns vast te stellen (artikel 8); de procedure om te bepalen welke lidstaat gerechtigd is om de accijns in te vorderen wanneer zich onregelmatigheden hebben voorgedaan wordt vereenvoudigd door de term "onregelmatigheid" te omschrijven en de term "overtreding" te schrappen; ook wordt de regel veralgemeend volgens welke in dat geval het uitslaan tot verbruik wordt geacht te hebben plaatsgevonden in de lidstaat van verzending (artikel 9); wat de voorwaarden voor teruggaaf en kwijtschelding van accijns betreft, stelt de Commissie een algemeen principe voor, volgens welk het de lidstaten zijn die deze voorwaarden vaststellen (artikel 10);