Vertaling van "natürlichen person wegen derselben straftat nicht ausschließt " (Duits → Nederlands) :

Artikel 5 Absatz 3, nach dem die Verantwortlichkeit einer juristischen Person die strafrechtliche Verfolgung einer natürlichen Person wegen derselben Straftat nicht ausschließt, wird in allen Mitgliedstaaten berücksichtigt.
Artikel 5, lid 3, vereist dat de aansprakelijkheid van een rechtspersoon geen strafvervolging voor hetzelfde strafbare feit tegen een natuurlijke persoon mag uitsluiten, en is door alle lidstaten gedekt.

Zum Ausgang des Verfahrens stellte der Gerichtshof fest, dass der Grundsatz, dass eine Person wegen derselben Straftat nicht zweimal bestraft werden darf, einen Mitgliedstaat nicht daran hindere, zur Ahndung derselben Tat eine Mischung aus steuerlichen und strafrechtlichen Sanktionen zu verhängen, solange die steuerliche Sanktion keinen strafrechtlichen Charakter habe.
Het Hof oordeelde in deze zaak uiteindelijk dat het beginsel te voorkomen dat een persoon voor hetzelfde delict twee keer wordt bestraft, niet eraan in de weg staat dat een lidstaat voor dezelfde feiten een combinatie van fiscale en strafrechtelijke sancties oplegt, op voorwaarde dat de fiscale sanctie niet van strafrechtelijke aard is.

Ein solches Verfahren müsse im Lichte des in Artikel 50 der Charta aufgestellten Grundsatzes „ne bis in idem“ geprüft werden (des Grundsatzes, dass eine Person nicht zweimal wegen derselben Straftat belangt werden kann), selbst wenn die zugrunde liegenden nationalen Rechtsvorschriften für die betreffenden verwaltungsrechtlichen Sanktionen und Strafverfahren nicht zur Umsetzung von EU-Recht erlassen worden seien.
Die rechtbank was er niet zeker van of een verweerder strafrechtelijk kan worden vervolgd wegens belastingfraude in de context van btw-aangiften wanneer die verweerder voorheen reeds een belastingboete is opgelegd voor het verstrekken van dezelfde onjuiste inlichtingen. Een dergelijke vervolging moest worden getoetst aan het ne-bis-in-idembeginsel (dat inhoudt dat een persoon niet tweemaal kan worden bestraft voor hetzelfde delict), als vastgelegd in artikel 50 van het Handvest, hoewel de nationale wetgeving tot omzetting van het EU-recht die de grondslag vormt voor deze administratieve boetes en strafrechtelijke vervolgingen nog niet was aangenomen.

« Verstößt Artikel 6 Absatz 1 Nr. 1 des Gesetzes vom 10. April 1990 zur Regelung der privaten und besonderen Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung sowie gegen den allgemeinen Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, indem er vorsieht, dass einer Person, die zu einer Gefängnisstrafe gleich welcher Dauer wegen einer Straftat der vorsätzlichen Körperverletzung verurteilt worden ist, nicht die Identifizierungskarte einer Wachperson ausgestellt werden darf, während dies nicht der Fall ist, wenn eine Person zu einer Gefängnisstrafe von weniger als sechs Monaten wegen einer anderen Straftat - mit Ausnahme derjenigen, die in derselben Bestimmung spezifisch erwähnt sind - verurteilt worden ist?
« Schendt artikel 6, eerste lid, 1°, van de wet van 10 april 1990 betreffende de private en bijzondere veiligheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, alsook het algemeen beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, in zoverre het bepaalt dat aan een persoon die is veroordeeld tot een gevangenisstraf, ongeacht de duur ervan, wegens opzettelijke slagen en verwondingen, geen identificatiekaart van bewakingsagent mag worden uitgereikt, terwijl dat niet het geval is indien een persoon is veroordeeld tot een gevangenisstraf van minder dan zes maanden wegens enig ander misdrijf, met uitzondering van die welke specifiek door dezelfde bepaling worden beoogd ?

« Verstösst Artikel 6 Absatz 1 Nr. 1 des Gesetzes vom 10. April 1990 zur Regelung der privaten und besonderen Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung sowie gegen den allgemeinen Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, indem er vorsieht, dass einer Person, die zu einer Gefängnisstrafe gleich welcher Dauer wegen einer Straftat der vorsätzlichen Körperverletzung verurteilt worden ist, nicht die Identifizierungskarte einer Wachperson ausgestellt werden darf, während dies nicht der Fall ist, wenn eine Person zu einer Gefängnisstrafe von weniger als sechs Monaten wegen einer anderen Straftat - mit Ausnahme derjenigen, die in derselben Bestimmung spezifisch erwähnt sind - verurteilt worden ist?
« Schendt artikel 6, eerste lid, 1°, van de wet van 10 april 1990 betreffende de private en bijzondere veiligheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, alsook het algemeen beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, in zoverre het bepaalt dat aan een persoon die is veroordeeld tot een gevangenisstraf, ongeacht de duur ervan, wegens opzettelijke slagen en verwondingen, geen identificatiekaart van bewakingsagent mag worden uitgereikt, terwijl dat niet het geval is indien een persoon is veroordeeld tot een gevangenisstraf van minder dan zes maanden wegens enig ander misdrijf, met uitzondering van die welke specifiek door dezelfde bepaling worden beoogd ?

Daraus ergeben sich nicht nur Herausforderungen in Bezug auf die Koordinierung und Wirksamkeit der Strafverfolgung, sondern auch in Bezug auf die Achtung des Grundprinzips des Strafrechts, das ebenfalls in der Grundrechtecharta der Europäischen Union („die Charta“) verankert ist und besagt, dass eine Person nicht zweimal wegen derselben Straftat verfolgt und verurteilt werden darf.[1]
Dit veroorzaakt niet alleen problemen op het vlak van coördinatie en doeltreffendheid van de strafrechtelijke vervolging, maar ook ten aanzien van het eerbiedigen van het fundamentele strafrechtbeginsel - ook opgenomen in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna "het Handvest" genoemd) - dat een persoon niet tweemaal voor hetzelfde feit mag worden vervolgd en veroordeeld.[1]

Durch Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches ist der Grundsatz festgelegt worden, Verurteilungen der wegen derselben Straftat verfolgten juristischen Person und der natürlichen Person nicht zu kumulieren.
Bij artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek is het beginsel vastgelegd van niet-samenloop van veroordelingen van de rechtspersoon en de natuurlijke persoon die wegens eenzelfde misdrijf worden vervolgd.

(1) Die Mitgliedstaaten treffen die erforderlichen Maßnahmen, um sicherzustellen, dass Vermögensgegenstände einer wegen einer strafbaren Handlung der organisierten Kriminalität oder in Zusammenhang damit verurteilten Person, über die diese Person oder eine vorgeschobene natürliche oder juristische Person die tatsächliche oder rechtliche Verfügungsgewalt innehat, oder aber, falls diese Vermögensgegenstände nicht ermittelbar sind, ein entsprechender Gegenwert derselben ganz oder teilweise eingezogen werden können, wenn die Straftat
1. De lidstaten nemen de maatregelen die nodig zijn om gehele of gedeeltelijke confiscatie mogelijk te maken van voorwerpen die toebehoren aan een persoon die schuldig wordt bevonden aan een strafbaar feit dat onder de georganiseerde misdaad ressorteert of daarmee samenhangt , en ten aanzien waarvan deze persoon al dan niet door tussenkomst van een natuurlijk persoon of rechtspersoon het beschikkings- of eigendomsrecht heeft, ofwel confiscatie van de daarmee overeenkomende waarde indien genoemde voorwerpen niet opgespoord kunnen worden;