37. stellt fest, dass – wie der Gerichtshof erkannt hat – „von den nationalen Organen verursachte Schäden [...] nur die Haftung dieser Organe auslösen [können], und die nationalen Gerichte allein [...] dafür zuständig [bleiben], für den Ersatz dieser Schäden zu sorgen“; betont daher, wie wichtig es ist, die auf nationaler Ebene verfügbaren Rechtsbehelfe zu stärken, da dies den Beschwerdeführern eine direktere und persönlichere Durchsetzung ihrer Rechte ermöglichen würde;
37. merkt op dat het Hof heeft aangegeven d
at "schade die door nationale instellingen is veroorzaakt [...] alleen tot aansprakelijkheid van d
ie instellingen kan leiden, en alleen de nationale rechtbanken [...] bevoegd [blijven] voor het vaststellen van schadeloosstelling voor dergelijke schade"; onderstreept derhalve de noodzaak om de rechtsmiddelen die op nationaal niveau beschikbaar zijn, te versterken, z
odat de klagers hun rechten op directere en per ...[+++]soonlijkere wijze kunnen doen gelden;