Darüber hinaus dürfen die Mitgliedstaaten eine bestimmte Summe als Referenzbetrag angeben, da die Bedürfnisse der einzelnen Personen aber stark variieren können, dürfen sie kein Mindesteinkommen vorschreiben, unterhalb dessen alle Anträge auf Familienzusammenführung, unabhängig von der Prüfung der Situation eines jeden Antragstellers gemäß Artikel 17, abgelehnt werden[46].
Daarnaast kunnen de lidstaten een bepaald referentiebedrag vaststellen, maar aangezien de behoeften per persoon sterk kunnen verschillen, mogen de lidstaten geen minimuminkomen vaststellen waaronder gezinshereniging niet wordt toegestaan, zonder concrete beoordeling van de situatie van iedere aanvrager overeenkomstig artikel 17 [46]. Een verzoek mag dan ook niet worden afgewezen enkel omdat de inkomsten van de indiener lager zijn dan het referentiebedrag.
