Woran ich mich jedoch am besten erinnere und was ich nie vergessen werde, ist das unbeschreibliche Gefühl der Einsamkeit, wenn man schließlich realisiert, dass das eigene Unglück, die eigene Verzweiflung und Qual offen gezeigt worden sind, dass die Welt gesehen hat, wie wir leiden, aber dass niemand es verhindert hat.
Wat ik mij het allerduidelijkst kan herinneren en wat ik echter nooit zal vergeten is het gevoel van onbeschrijflijke eenzaamheid als je ten slotte begrijpt dat je eigen ongeluk, wanhoop en doodsstrijd zich in alle openbaarheid heeft afgespeeld, dat men heeft gezien hoe wij leden, maar dat men dit niet heeft verhinderd.
