Insoweit die in den Rechtssachen Nrn. 1903, 1941, 1965 und 1988 vorgebrachten Klagegründe direkt die Artikel 12 und 23 der Verfassung, Artikel 43 des Vertrags zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft (ex-Artikel 52 des EG-Vertrags), den Verhältnismässigkeitsgrundsatz, den Grundsatz der Handels- und Gewerbefreiheit, den Grundsatz des freien Wettbewerbs innerhalb der Europäischen Union, den Grundsatz der Achtung vor dem Privatleben und die Machtüberschreitung anführen, sind sie nicht zulässig, da sie auf Normen verweisen, deren Einhaltung der Hof nicht überprüfen kann.
In zoverre zij rechtstreeks de artikelen 12 en 23 van de Grondwet, artikel 43 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (vroeger artikel 52 van het E.G.-Verdrag), het evenredigheidsbeginsel, het beginsel van vrijheid van handel en nijverheid, het beginsel van vrije mededinging binnen de Europese Unie, het beginsel van de eerbied voor het privé-leven en de machtsoverschrijding aanvoeren, zijn de middelen, aangevoerd in de zaken nrs. 1903, 1941, 1965 en 1988, niet ontvankelijk, doordat zij verwijzen naar normen waarvan het Hof de inachtneming niet kan toetsen.
