Verbeteringen van de werking van de voedselvoorzieningsketens zouden ook een diversificatie en herziening van de hygiënenormen moeten inhouden, decentralisering en vereenvoudiging van de certificatie- en controlesystemen, bevordering van rechtstreekse relaties tussen producent
en consument en van korte voedselvoorzieningsketens, de betrokkenheid van producent en consument bij de uitwerking van criteria voor kwaliteit en eerlijke handel, alsook ecologische duurzaamheidscriteria voor in
kooppraktijken voor levensmiddelen (bijvoorbeeld bij c ...[+++]ateringdiensten) als middel om de voedselkwaliteit en de plaatselijke economische ontwikkeling te verbeteren, en tegelijkertijd de “voedselkilometers” en agrochemische afhankelijkheid te reduceren. Er moet verder iets worden gedaan aan het buitengewoon hoge verlies aan levensmiddelen in de gehele voedselvoorzieningsketen, dat in veel lidstaten kan oplopen tot 30 procent van de geproduceerde en verkochte levensmiddelen. Tot slot er moet aandacht komen voor het belang voor de voedselvoorzieningsketen van het Europese voedselhulpprogramma, dat 43 miljoen arme mensen in Europa van levensmiddelen voorziet en dat moet worden herzien in de zin van een betere koppeling tussen plaatselijke producenten en consumenten van levensmiddelen