Vertaling van "könne einen wesentlichen " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

im wesentlichen gleichwertig
wezenlijk gelijkwaardig

ein im wesentlichen biologisches Verfahren zur Züchtung von Pflanzen oder Tieren
werkwijze van wezenlijk biologische aard voor de voortbrenging van planten of dieren

Status der wesentlichen Verwendung
status van essentiële toepassing

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

12. stellt fest, dass der Rechnungsführer des Parlaments in seiner Bestätigung der Rechnungsabschlüsse erklärt hat, er könne mit angemessener Sicherheit feststellen, dass die Abschlüsse in allen wesentlichen Gesichtspunkten ein der Wahrheit entsprechendes und solides Abbild der Finanzlage des Europäischen Parlaments enthalten; stellt ferner fest, dass der Rechnungsprüfer gegenüber dem Parlament keinerlei Vorbehalte geäußert hat;
12. merkt op dat de rekenplichtige van het Parlement in zijn certificering van de definitieve rekeningen aangeeft ervan overtuigd te zijn dat deze een getrouw en juist beeld geven van de financiële positie van het Europees Parlement in alle materiële aspecten; wijst voorts op zijn verklaring dat er geen zaken onder zijn aandacht zijn gebracht die het maken van een voorbehoud rechtvaardigen;

28. stellt fest, dass der Rechnungsführer des Parlaments in seiner Bestätigung der Rechnungsabschlüsse erklärt hat, er könne mit hinreichender Gewähr feststellen, dass die Abschlüsse in allen wesentlichen Gesichtspunkten ein der Wahrheit entsprechendes und solides Abbild der Finanzlage des Europäischen Parlaments enthalten; stellt ferner fest, dass der Rechungsprüfer gegenüber dem Parlament keinerlei Vorbehalte geäußert hat;
28. wijst erop dat de rekenplichtige van het Parlement in zijn certificering van de definitieve rekeningen aangeeft er van overtuigd te zijn dat deze een getrouw en juist beeld geven van de financiële positie van het Parlement in alle materiële aspecten; wijst er daarnaast op dat hij verklaart dat er geen zaken onder zijn aandacht zijn gebracht die het maken van een voorbehoud rechtvaardigen;

28. stellt fest, dass der Rechnungsführer des Parlaments in seiner Bestätigung der Rechnungsabschlüsse erklärt hat, er könne mit angemessener Sicherheit feststellen, dass die Abschlüsse in allen wesentlichen Gesichtspunkten ein der Wahrheit entsprechendes und solides Abbild der Finanzlage des Europäischen Parlaments enthalten; stellt ferner fest, dass der Rechungsprüfer gegenüber dem Parlament keinerlei Vorbehalte geäußert hat;
28. wijst erop dat de rekenplichtige van het Parlement in zijn certificering van de definitieve rekeningen aangeeft er van overtuigd te zijn dat deze een getrouw en juist beeld geven van de financiële positie van het Parlement in alle materiële aspecten; wijst er daarnaast op dat hij verklaart dat er geen zaken onder zijn aandacht zijn gebracht die het maken van een voorbehoud rechtvaardigen;

Die Kommission fügt hinzu, dass der Teil der Klage, der die Nichtzulassung zur mündlichen Prüfung betreffe und den wesentlichen Teil der Klage darstelle, selbst dann unzulässig bleiben würde, wenn der den Zugang zu den Informationen betreffende Teil der Klage deswegen für zulässig erachtet würde, weil ein Recht auf Zugang zu den Dokumenten eines Auswahlverfahrens unabhängig von dem Anspruch auf Aufhebung einer Entscheidung des Prüfungsausschusses für das Auswahlverfahren bestehen könne.
Maar zelfs al wordt het gedeelte van het beroep betreffende de toegang tot informatie ontvankelijk geacht, voor zover een recht op toegang tot stukken van de procedure van vergelijkend onderzoek los kan bestaan van een verzoek om nietigverklaring van een besluit van de jury van het vergelijkend onderzoek, dan blijft de vordering betreffende de weigering om te worden toegelaten tot het mondeling examen, het hoofddeel van het beroep, niet-ontvankelijk.

84. ist besorgt darüber, dass trotz der Angaben des Rechnungshofs in seinem jährlichen Arbeitsprogramm 2011 und der ständigen Aufforderungen seitens des Parlaments der Sonderbericht über eine vergleichende Kostenanalyse der Agenturen nicht vorgelegt wurde; erkennt die Bemühungen des Rechnungshofs an, dem Parlament Informationen zur vergleichenden Kostenanalyse der Agenturen zur Verfügung zu stellen; ist jedoch verwundert darüber, dass der Präsident des Rechnungshofs am 15. Februar 2012 dem Präsidenten des Parlaments ein Schreiben mit einem Anhang übermittelt hat, in dem im Wesentlichen erklärt wird, dass der Anhang (i) kein Sonderbericht über eine vergleichende Kostenanalyse der Agenturen sei, dass er (ii) vertraulich sei und dass er (iii) für die Entlastung 2011 verwendet werden könne, obwohl die Daten in dem Anhang die Jahre 2008–2010 betreffen; bedauert, dass der Rechnungshof nicht beabsichtigt, den Sonderbericht über die vergleichende Kostenanalyse der Agenturen herauszugeben, wie aus dem Schreiben des Hofes an die Entlastungsbehörde vom 18. April 2012 hervorgeht;
84. is bezorgd over het feit dat de Rekenkamer, ondanks de in haar AWP van 2011 verstrekte informatie en de aanhoudende verzoeken van het Parlement, het speciaal verslag over kostenbenchmarks voor de agentschappen niet heeft uitgebracht; erkent de inspanningen van de Rekenkamer om het Parlement te voorzien van informatie over kostenbenchmarks voor de agentschappen; is evenwel verbaasd over het feit dat de Voorzitter van de Rekenkamer op 15 februari 2012 een brief met bijlage heeft gestuurd aan de Voorzitter van het Parlement heeft gestuurd waarin in wezen staat dat de bijlage (i) niet het speciaal verslag is over kostenbenchmarks voor de agentschappen, (ii) een niet-openbaar karakter heeft en (iii) deze voor de kwijting 2011 kan worden gebruikt, alhoewel de gegevens in de bijlage betrekking hebben op de jaren 2008-2010; betreurt dat de Rekenkamer niet voornemens is het speciaal verslag over kostenbenchmarks voor de agentschappen op te stellen, zoals aangegeven in de brief van de Rekenkamer van 18 april 2012 aan de kwijtingsautoriteit;

84. ist besorgt darüber, dass trotz der Angaben des Rechnungshofs in seinem jährlichen Arbeitsprogramm 2011 und der ständigen Aufforderungen seitens des Parlaments der Sonderbericht über eine vergleichende Kostenanalyse der Agenturen noch nicht vorgelegt wurde; erkennt die Bemühungen des Rechnungshofs an, dem Parlament Informationen zur vergleichenden Kostenanalyse der Agenturen zur Verfügung zu stellen; ist jedoch verwundert darüber, dass der Präsident des Rechnungshofs am 15. Februar 2012 dem Präsidenten des Parlaments ein Schreiben mit einem Anhang übermittelt hat, in dem im Wesentlichen erklärt wird, dass der Anhang (i) kein Sonderbericht über eine vergleichende Kostenanalyse der Agenturen sei, dass er (ii) vertraulich sei und dass er (iii) für die Entlastung 2011 verwendet werden könne, obwohl die Daten in dem Anhang die Jahre 2008–2010 betreffen; fordert den Rechnungshof auf, seine Bemühungen, dem Parlament und der Öffentlichkeit den Sonderbericht über die vergleichende Kostenanalyse der Agenturen im Einklang mit den für Audits geltenden Standesregeln vorzulegen, zu verstärken;
84. is bezorgd over het feit dat de Rekenkamer, ondanks de in haar AWP verstrekte informatie en de aanhoudende verzoeken van het Parlement, het speciaal verslag over kostenbenchmarks voor de agentschappen nog steeds niet heeft uitgebracht; erkent de inspanningen van de Rekenkamer om het Parlement te voorzien van informatie over kostenbenchmarks voor de agentschappen; is evenwel verbaasd over het feit dat de Voorzitter van de Rekenkamer op 15 februari 2012 een brief met bijlage heeft gestuurd aan de Voorzitter van het Parlement heeft gestuurd waarin in wezen staat dat de bijlage (i) niet het speciaal verslag is over kostenbenchmarks voor de agentschappen, (ii) een niet-openbaar karakter heeft en (iii) deze voor de kwijting 2011 kan worden gebruikt, alhoewel de gegevens in de bijlage betrekking hebben op de jaren 2008-2010; dringt er bij de Rekenkamer op aan om haar inspanningen op te voeren om het speciaal verslag over kostenbenchmarks voor de agentschappen volgens de professionele normen voor accountantscontrole aan het Parlement en het publiek uit te brengen;

24 Es stehe daher nicht außer Zweifel, dass die von der Beschwerdekammer gewählte Beurteilung die richtige sei. Das HABM ersucht daher das Gericht um die Klärung der Frage, ob eine Form, die im Wesentlichen durch ästhetische Erwägungen bestimmt sei – aber dem Produkt keinen wesentlichen Wert im Sinne von Art. 7 Abs. 1 Buchst. e Ziff. iii der Verordnung Nr. 40/94 verleihe – und erheblich von einer im geschäftlichen Verkehr gemeinhin verwendeten Form abweiche, die Funktion einer Marke erfüllen könne.
Volgens het BHIM is het dus niet zeker dat het door de kamer van beroep ingenomen standpunt juist is. Het BHIM verzoekt dan ook het Gerecht om te bepalen of een vorm die hoofdzakelijk door esthetische overwegingen is ingegeven – maar die geen wezenlijke waarde aan de waar geeft in de zin van artikel 7, lid 1, sub e‑iii, van verordening nr. 40/94 – en die op significante wijze afwijkt van een in de handel gebruikelijke vorm, de functie van een merk kan vervullen.

44 Zu den Ausführungen der Beschwerdekammer, wonach die Form der Ware, aus der die Anmeldemarke besteht, in der Wahrnehmung der betroffenen Verbraucher deshalb nicht die Funktion einer Marke erfüllen könne, weil die Marke im Wesentlichen durch ästhetische Erwägungen bestimmt sei (Randnrn. 14 bis 18 der angefochtenen Entscheidung), genügt der Hinweis, dass es, soweit das Zeichen von den maßgeblichen Verkehrskreisen als Hinweis auf die betriebliche Herkunft der Waren oder Dienstleistungen wahrgenommen wird, für seine Unterscheidungskraft unerheblich ist, ob es gleichzeitig noch eine andere Funktion als die eines betrieblichen Herkunftshinweises erfüllt (Urteile des Gerichts vom 9. Oktober 2002, KWS Saat/HABM [Orangeton], T‑173/00, Slg. 2002, II‑3843, Randnr. 30, Kühlergrill, Randnr. 43, und vom 15. März 2006, Develey/HABM [Form einer Kunststoffflasche], T‑129/04, Slg. 2006, II‑811, Randnr. 56).
Met betrekking tot het betoog van de kamer van beroep dat de vorm van de waar – die het aangevraagde merk vormt – voor de betrokken consumenten niet de functie van een merk vervult omdat het merk hoofdzakelijk door esthetische overwegingen is ingegeven (punten 14 tot en met 18 van de bestreden beslissing), hoeft enkel te worden vastgesteld dat, voor zover het relevante publiek het teken als een aanduiding van de commerciële herkomst van de waar of dienst opvat, het feit dat dit teken al dan niet tegelijkertijd een andere dan de herkomstaanduidende functie vervult, niet afdoet aan het onderscheidend vermogen ervan [arresten Gerecht van 9 oktober 2002, KWS Saat/BHIM (Tint oranje), T‑173/00, Jurispr. blz. II‑3843, punt 30; Grille, reeds aangehaald, punt 43, en 15 maart 2006, Develey/BHIM (Vorm van plastic fles), T‑129/04, Jurispr. blz. II‑811, punt 56].

Nach Artikel 7 Absatz 3 der Verordnung Nr. 40/94 sei eine Marke zur Eintragung zuzulassen, wenn der Anmelder nachweise, dass sie in wesentlichen Teilen des Gemeinschaftsgebiets Unterscheidungskraft durch Benutzung erlangt habe, selbst wenn in einzelnen Mitgliedstaaten dies entweder nicht der Fall sei oder der Anmelder es nicht nachweisen könne.
Een merk moet dus op grond van artikel 7, lid 3, van verordening nr. 40/94 worden ingeschreven wanneer de aanvrager bewijst dat het op een aanzienlijk deel van het grondgebied van de Unie onderscheidend vermogen heeft verkregen door het gebruik dat ervan is gemaakt, ook al heeft dit merk in een aantal lidstaten geen onderscheidend vermogen door het gebruik verkregen of kon de aanvrager het bewijs daarvan niet leveren.