Die Strukturanpassungsprogramme (SAP) führten das Abkommen von Lomé von der langfristigen Entwicklung zur kurzfristigen Anpassung, von Struktur- und Sozialreformen zu Konjunkturmaßnahmen in Wirtschaft und Währung, vom Bemühen um endogene, sich selbst tragende Entwicklung zur Durchführung klischeehafter Politik, von der Gleichheit der Partner zur Fremdbestimmung durch Europa, von Vertragspartnerschaft zu Konditionalität.
De programma’s voor structurele aanpassing hebben grote gevolgen gehad voor de tenuitvoerlegging van de Overeenkomst van Lomé: ze hebben ertoe geleid dat het accent verschoven is van langetermijnplanning naar aanpassingen op korte termijn, van structurele en sociale hervormingen naar conjuncturele hervormingen op economisch en monetair gebied, van het zoeken naar een interne en op ieder ACS-land toegesneden ontwikkelingsstrategie naar de toepassing van stereotiepe beleidsvormen, van gelijkwaardigheid van de partners naar Europese dominantie en, ten slotte, van contractueel bepaalde steun naar voorwaardelijke hulp.
