Vertaling van "keine andere alternative gehabt " (Duits → Nederlands) :

Sie habe keine andere Wahl gehabt, als das förmliche Prüfverfahren nach Art. 108 Abs. 2 AEUV einzuleiten.
Voor de Commissie was de enige mogelijkheid opening van de formele onderzoeksprocedure op grond van artikel 108, lid 2, VWEU.

3. Verstößt Artikel 577-2 des Zivilgesetzbuches, insbesondere die §§ 3 und 5 - so wie diese Bestimmung (in ihrem heutigen und damaligen Kontext) seit dem 1. September 2005 anwendbar ist -, insofern er bestimmt oder dahin ausgelegt wird, dass der Miteigentümer, der alleine das ungeteilte Gut gebraucht und den ausschließlichen Nutzen davon gehabt hat, dem anderen Miteigentümer eine Entschädigung im Verhältnis zu seinem Anteil am Ertragswert dieses Gutes schuldet, auch wenn der erstgenannte Miteigentümer keine Schuld daran hat, dass der andere Miteigentümer sein Recht auf Gebrauch und Nutzen nicht in natura ausgeübt hat, und selbst wenn der andere Miteigentümer sich aus freiem Willen weigert, sein Recht auf Gebrauch und Nutzen in natura auszuüben, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 16 der Verfassung und Artikel 1 des (ersten) Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention sowie Artikel 14 derselben Konvention, indem die durch das Gesetz dem Eigentumsrecht des erstgenannten Miteigentümers auferlegten Beschränkungen unverhältnismäßig sind, so dass es kein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz seiner Grundrechte gibt und die Einmischung ihm eine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegt, während die dem Eigentumsrecht auferlegten Beschränkungen nicht unverhältnismäßig sein dürfen, und es somit ein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz der Grundrechte des Einzelnen geben muss und die Einmischung dem Betreffenden keine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegen darf?
3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?

Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob diese Bestimmungen mit den Artikeln 10, 11 und 16 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zu dieser Konvention vereinbar seien, wenn sie dahin ausgelegt würden, « dass der Miteigentümer, der alleine das ungeteilte Gut gebraucht und den ausschließlichen Nutzen davon gehabt hat, dem anderen Miteigentümer eine Entschädigung im Verhältnis zu seinem Anteil am Ertragswert dieses Gutes schuldet, auch wenn der erstgenannte Miteigentümer keine Schuld daran hat, dass der andere Miteigentümer sein Recht auf Gebrauch und Nutzen nicht in natura ausgeübt hat, und selbst wenn der andere Miteigentümer sich aus freiem Willen weigert, sein Recht auf Gebrauch und Nutzen in natura auszuüben ».
De verwijzende rechter vraagt het Hof of die bepalingen bestaanbaar zijn met de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, indien zij aldus worden geïnterpreteerd « dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen ».

Weil die Welt beim Offenbarwerden der vollkommenen und totalen Abweichung der chinesischen Versprechungen von der chinesischen Praxis keine andere Wahl gehabt hätte, als Peking auf dieselbe Art wie seinerzeit die Apartheid in Südafrika zu boykottieren.
Als de wereld zou zien hoe groot het gat is dat gaapt tussen wat China belooft en wat het doet, zouden we er niet omheen kunnen Beijing te boycotten zoals we het apartheidsregime van Zuid-Afrika destijds boycotten.

Dieses Unternehmen war zwar nicht „unmittelbar und individuell“ betroffen, jedoch hätte es, wenn der Einspruch nicht als zulässig anerkannt worden wäre, kein anderes Mittel gehabt, um sich vor Gericht zu verteidigen, so dass eine „Verwehrung des Zugangs zu den Gerichten“ vorgelegen hätte.
Deze maatschappij was weliswaar niet “rechtstreeks en individueel” geraakt door de verordening, maar als het beroep niet ontvankelijk was verklaard zou ze over geen enkel ander rechtsmiddel beschikken, en dat zou betekenen dat ze van rechtsbedeling uitgesloten zou worden.

Ke-Kelit spielte die eigene Rolle herunter und gab an, von den anderen Unternehmen vor vollendete Tatsachen gestellt worden zu sein und keine andere Alternative gehabt zu haben, als die ihm von den anderen zugeteilte Quote für Österreich anzunehmen.
Ke-Kelit stelde haar rol zo gering mogelijk voor en stelde dat zij door de andere producenten voor een voldongen feit werd geplaatst en geen andere keuze had dan de quota te aanvaarden die deze haar voor Oostenrijk hadden toegewezen.

Diese Initiative muss folgendermaßen aussehen: Sie muss diejenigen, die das Friedensprotokoll unterzeichnet haben, dazu auffordern, den eingeschlagenen Weg zielstrebig weiterzuverfolgen; sie muss denjenigen, die das Abkommen nicht unterzeichnet haben, klarmachen, dass es keine andere Alternative zum Frieden gibt als weiter unter dem Kolonialerbe, unter Tod und Unterdrückung zu leiden; und es muss die Nachbarstaaten dazu auffordern, sich nicht in die inneren Angelegenheiten anderer Länder einzumischen und den Friedensprozess in Burundi zu unterstützen.
Dit initiatief moet aan de volgende vereisten voldoen: ten eerste moet dit een boodschap zijn aan het adres van degenen die het akkoord hebben ondertekend en hen ertoe aanmoedigen voet bij stuk te houden en de ingeslagen weg voort te zetten; ten tweede moet het een boodschap zijn aan het adres van degenen die het akkoord niet hebben ondertekend en hen in herinnering brengen dat er geen alternatief is voor vrede, dat het enige alternatief voor vrede voortzetting is van de lijdensweg, van het door dood, onderdrukking en koloniale erfenis veroorzaakte leed; ten derde moet het een boodschap zijn aan de buurlanden en hen uitnodigen zich niet te mengen in andermans interne aangelegenheden, maar daarentegen bij te dragen aan dit vredesproces.

Der Zusammenhang zwischen den betreffenden Sachbereichen ergebe sich in dem Masse, wie die Französische Gemeinschaft verpflichtet gewesen sei, die sich aus dem Nichtigkeitsurteil des Staatsrats vom 9. Dezember 1996 ergebende Rechtslücke zu schliessen und sie somit keine andere Möglichkeit gehabt habe, als dem Dekret vom 4. Februar 1997 eine rückwirkende Kraft zu verleihen.
Het verband tussen de in het geding zijnde aangelegenheden blijkt in zoverre de Franse Gemeenschap ertoe gehouden was te voorzien in de juridische leemte die voortvloeit uit het vernietigingsarrest van de Raad van State van 9 december 1996 en bijgevolg niets anders kon doen dan het decreet van 4 februari 1997 terugwerkende kracht te verlenen.