Traduction de «jeder kläger » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Fakultativprotokoll zum Übereinkommen zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau | Fakultativprotokoll zur Konvention zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau
Facultatief Protocol bij het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen

Frauenrechtskonvention | Konvention zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau | Übereinkommen zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau
Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen | Vrouwenverdrag | CEDAW [Abbr.] | IVDV [Abbr.]

dem Kläger die Klageforderung zusprechen | den Kläger nach dem Antrag erkennen
de eis toewijzen

gerichtliche Schritte unternehmen als Kläger oder als Beklagter
in rechte optreden als eiser of als verweerder

Kläger
klager

Metabolit | jeder im biol. Stoffwechsel umgesetzte Stoff
metaboliet | stofwisselprodukt

jeder
elk

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Der Gesetzgeber kann von jeder klagenden Partei erwarten, dass sie an einer schnellen und effizienten Prozessführung vor dem Staatsrat mitwirkt, und dies beinhaltet, dass jeder Kläger die verschiedenen Phasen des Verfahrens sorgfältig verfolgt und fortlaufend sein Interesse an der Fortsetzung des Verfahrens ausdrückt.
De wetgever mag van iedere verzoekende partij verwachten dat zij haar medewerking verleent aan een snelle en efficiënte procesvoering voor de Raad van State, hetgeen impliceert dat iedere verzoeker de diverse stadia in de procedure nauwgezet opvolgt en op blijvende wijze uiting geeft van zijn belangstelling voor de voortzetting van de rechtspleging.

jeder Kläger muss seinen Anspruch nachweisen;
iedere eiser moet zijn eis tot schadevergoeding onderbouwen;

– jeder Kläger muss seinen Anspruch nachweisen;
– iedere eiser moet zijn eis tot schadevergoeding onderbouwen;

Kläger im kollektiven Rechtsschutz dürfen im Hinblick auf Zugang zu Beweismitteln der beklagten Partei nicht besser gestellt werden als Individualkläger; jeder Kläger muss seinen Anspruch nachweisen; eine Verpflichtung zur Offenlegung von Dokumenten gegenüber den klagenden Parteien ist in Europa überwiegend unbekannt und darf nicht Bestandteil des horizontalen Rahmens sein; Grundsatz, dass die unterlegene Partei die Kosten zu tragen hat
collectieve eisers mogen zich met betrekking tot inzage in het bewijsmateriaal van de verweerder niet in een betere positie bevinden dan individuele eisers en iedere eiser moet zijn eis tot schadevergoeding gedegen onderbouwen; de verplichting om documenten aan de eiser ter inzage te geven („inzagerecht”) is in Europa nauwelijks bekend en hoort niet thuis in het horizontale kader; Principe dat de verliezer betaalt

– Kläger im kollektiven Rechtsschutz dürfen im Hinblick auf Zugang zu Beweismitteln der beklagten Partei nicht besser gestellt werden als Individualkläger; jeder Kläger muss seinen Anspruch nachweisen; eine Verpflichtung zur Offenlegung von Dokumenten gegenüber den klagenden Parteien ist in Europa überwiegend unbekannt und darf nicht Bestandteil des horizontalen Rahmens sein;
– collectieve eisers mogen zich met betrekking tot inzage in het bewijsmateriaal van de verweerder niet in een betere positie bevinden dan individuele eisers en iedere eiser moet zijn eis tot schadevergoeding gedegen onderbouwen; de verplichting om documenten aan de eiser ter inzage te geven ("inzagerecht") is in Europa nauwelijks bekend en hoort niet thuis in het horizontale kader;

In seinem Urteil Nr. 87/2001 urteilte der Hof, dass mit der in Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat festgelegten Verpflichtung, innerhalb der vorgesehenen Frist einen Schriftsatz einzureichen, dessen Inhalt sich auf die einfache Bestätigung beschränken kann, dass die klagende Partei ihre Klage aufrechterhält, der Gesetzgeber eine Formvorschrift auferlegt, die in einem frühen Verfahrensstadium Aufschluss darüber gibt, ob die klagende Partei ein anhaltendes Interesse an der Fortsetzung des Verfahrens nachweist, und dass der Gesetzgeber von jeder klagenden Partei eine kooperative Haltung zwecks Abwicklung eines schnellen und effizienten Verfahrens vor dem Staatsrat erwarten kann, was voraussetzt, dass jeder Kläger die verschiedenen Verfahrensstadien aufmerksam verfolgt und auf nachhaltige Weise sein Interesse an der Fortsetzung des Verfahrens bekundet.
In zijn arrest nr. 87/2001 stelde het Hof dat met de verplichting neergelegd in artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State om binnen de gestelde termijn een memorie in te dienen, waarvan de inhoud zich kan beperken tot de loutere bevestiging dat de verzoekende partij in haar vordering volhardt, de wetgever een vormvoorschrift oplegt waaruit, in een vroeg stadium van de procedure, kan worden afgeleid of de verzoekende partij een blijvende belangstelling vertoont in de voortzetting van de rechtspleging en dat de wetgever van iedere verzoekende partij kan verwachten dat zij haar medewerking verleent aan een snelle en efficiënte procesvoering voor de Raad van State, hetgeen impliceert dat iedere verzoeker de diverse stadia in de procedure nauwgezet opvolgt en op blijvende wijze uiting geeft van zijn belangstelling voor de voortzetting van de rechtspleging.

Der Gesetzgeber kann von jeder klagenden Partei eine kooperative Haltung zwecks Abwicklung eines schnellen und effizienten Verfahrens vor dem Staatsrat erwarten, was voraussetzt, dass jeder Kläger die verschiedenen Verfahrensstadien aufmerksam verfolgt und - ungeachtet der Haltung der beklagten Partei in diesem Verfahren - auf nachhaltige Weise sein Interesse bekundet.
De wetgever kan van iedere verzoekende partij verwachten dat zij haar medewerking verleent aan een snelle en efficiënte procesvoering voor de Raad van State, hetgeen impliceert dat iedere verzoeker de diverse stadia in de procedure nauwgezet opvolgt en op blijvende wijze uiting geeft van zijn belangstelling voor de voortzetting van de rechtspleging, ongeacht de houding van de verwerende partij in die rechtspleging.

Jeder Kläger laufe Gefahr - angesichts des geltenden Verbots von Ämterhäufungen -, einen eigenen Patientenkreis aufgeben zu müssen.
Elke verzoeker loopt het risico om - gelet op de ophanden zijnde cumulatieverboden - een eigen patiëntenbestand te moeten opgeven.

Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».
Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».