Jedoch baut die auswärtige Migrationspolitik der EU auch auf dem Recht und den Rechtsinstrumenten der EU auf (bisher neun Visaerleichterungsabkommen, dreizehn EU-Rückübernahmeabkommen und sieben Richtlinien über
die legale und die irreguläre Migration) sowie auf politischen Instrumenten (zahlreiche Politikdialoge, häufig unterlegt mit Aktionsplänen), auf operativer Unterstützung und Kapazitätsaufbau (einschließlich durch EU-Einrichtungen wie Frontex, EASO und ETF und durch Fazilitäten für technische Hilfe wie MIEUX und TAIEX[1
6]) sowie auf einer große Bandbreit ...[+++]e von Programm- und Projekthilfe für zahlreiche Akteure wie Zivilgesellschaft, Migrantenverbände und internationale Organisationen.Het externe migratiebeleid van de EU is echter ook gebaseerd op EU-wetgeving en rechtsinstrumenten (tot dusver negen visumversoepelingsregelingen, dertien EU-overnameovereenkomsten en zeven richtlijnen betreffende lega
le en onregelmatige migratie), politieke instrumenten (een groot aantal beleidsdialogen, vaak geruggensteund door actieplannen), operationele ondersteuning en capaciteitsopbouw (onder meer via EU-agentschappen zoals FRONTEX, het EASO en de ETF en faciliteiten voor technische bijstand zoals MIEUX en TAIEX)[16] en de brede reeks van programma- en projectondersteuning ten behoeve van talrijke van belanghebbenden, met inbegrip
...[+++]van het maatschappelijk middenveld, verenigingen van migranten en internationale organisaties.