3. bekräftigt die Notwendigkeit, ein höheres Maß an Kohärenz zwischen der Entwickl
ungspolitik und der Handelspolitik der Europäischen Union zu erreichen; weist darauf hin, dass, obwohl die Krise die Schwankungen der Rohstoffpreise möglicherweise verstärkt und zum Rückgang des Flusses an Kapital- und Hilfsleistungen in Entwicklungsländer geführt hat, die Europäische Union insges
amt, einschließlich ihrer Mitgliedstaaten, weiterhin der führende Geber von Entwicklungshilfe ist, die 2009 49 Milliarden Euro betrug und damit 56 % des weltwe
...[+++]iten Gesamtaufkommens ausmachte; betont, dass in diesem Zusammenhang die Schaffung eines wirksamen Steuersystems für Entwicklungsländer eine Priorität sein sollte, durch welches die Abhängigkeit dieser Länder von ausländischer Hilfe sowie anderen, unvorhersehbaren Finanzleistungen verringert wird; 3. bevestigt nogmaals dat er moet worden gezorgd voor meer samenhang tussen het on
twikkelings- en het handelsbeleid van de Europese Unie; wijst er nogmaals op dat, hoewel de crisis de instabiliteit van de grondstof
fenprijzen wellicht scherper heeft doen uitkomen en de kapitaalstromen naar de ontwikkelingslanden wellicht heeft doen dalen, de EU als geheel, met inbegrip van de lidstaten, de grootste donor van ontwikkelingshulp blijft met 56% van het wereldwijde totaal, namelijk 49 miljard EUR in 2009; wijst erin dit verband op dat ont
...[+++]wikkelingslanden voorrang zouden moeten geven aan de instelling van een doelmatig belastingstelsel om ervoor te zorgen dat zij minder afhankelijk worden van hulp van buiten en van de andere, onvoorspelbare externe geldstromen;