Traduction de «ich noch nicht gelernt habe » (Allemand → Néerlandais) :

Mit der Vorabentscheidungsfrage wird der Gerichtshof gefragt, ob Artikel 8 § 1 des Gesetzes vom 27. Februar 1987 vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit deren Artikeln 22, 23 und 191 sowie mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern nur ein Antrag auf Eingliederungsbeihilfe oder auf Beihilfe zur Ersetzung des Einkommens, der von einer Person eingereicht werde, die zum Zeitpunkt des Einreichens des Antrags das Alter von 65 Jahren erreicht habe, automatisch oder von Amts wegen als Antrag auf Beihilfe zur Unterstützung von Betagten gelte, während dies nicht der Fall sei, wenn eine Eingliederungsbeihilfe oder eine Beihilfe zur Ersetzung des Einkommens von einer Person beantragt werde, die zum Zeitpunkt des Einreichens des Antrags das Alter von 65 Jahren noch nicht erreicht habe, dieses Alter jedoch während des Verfahrens vor den Arbeitsgerichten, in dem über ihren Antrag entschieden werde, erreichen würde.
Met de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 8, § 1, van de wet van 27 februari 1987 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, alsook met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, in zoverre enkel een aanvraag voor een integratietegemoetkoming of voor een inkomensvervangende tegemoetkoming die is ingediend door een persoon die op het ogenblik van de indiening van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, automatisch of ambtshalve wordt beschouwd als een aanvraag voor een tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden, terwijl dat niet het geval is wanneer een integratietegemoetkoming of een inkomensvervangende tegemoetkoming wordt gevraagd door een persoon die op het ogenblik van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, maar die leeftijd wel bereikt tijdens de procedure voor de arbeidsgerechten waarbij over zijn aanvraag wordt beslist.

Mein Problem ist, wie Sie wissen, dass ich noch nicht gelernt habe, wie man Zeitreisen unternimmt. Aber ich halte es für absolut erforderlich, dass wir unseren Blick auf die dargelegten Prioritäten richten, von denen ich denke, dass dieses Haus diesen weitgehend zustimmt und sicherstellen, dass meine Handlungen sich diesen vorrangigen Zielen zuwendet, zu denen auch der Aufbau des noch nicht existierenden Dienstes ist.
Maar ik denk dat het absoluut essentieel is dat we, als we vooruitzien, kijken naar de prioriteiten die zijn gesteld en waarmee dit Parlement het naar mijn mening in grote lijnen eens zal zijn, en ervoor zorgen dat mijn activiteiten gericht zijn op die prioriteiten, waaronder het oprichten van de dienst, die op dit moment nog niet bestaat.

Der Gerichtshof wird gefragt, ob Artikel 332quinquies § 2 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern die Mutter eines Kindes, das zum Zeitpunkt des Einreichens einer Vaterschaftsfeststellungsklage durch die Person, die behaupte, der biologische Vater des Kindes zu sein, das erste Lebensjahr noch nicht vollendet habe, gegen diese Klage keinen Einspruch auf der Grundlage des Interesses des Kindes erheben könne, während die Mutter eines Kindes, das zum Zeitpunkt des Einreichens der Klage das erste Lebensjahr bereits vollendet habe, wohl auf dieser Grundlage Einspruch erheben könne.
Het Hof wordt gevraagd of artikel 332quinquies, § 2, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de moeder van een kind dat nog niet de volle leeftijd van één jaar heeft bereikt op het ogenblik van het instellen van een vordering tot vaststelling van het vaderschap, door de persoon die beweert de biologische vader van het kind te zijn, zich tegen die vordering niet kan verzetten op basis van het belang van het kind, terwijl de moeder van een kind dat op het ogenblik van het instellen van de vordering wel de leeftijd van één jaar heeft bereikt, zich wel kan verzetten op die basis.

Insbesondere das verwässerte Langfristziel ist für mich der Beweis, dass die Autoindustrie auch nach der Gesetzgebung zu CO2-Grenzwerten für Pkw vor zwei Jahren immer noch nicht gelernt hat, dass sich nur saubere Autos auch in der Zukunft verkaufen werden.
Vooral uit het afgezwakte langetermijndoel blijkt naar mijn mening dat de auto-industrie, ook na de wetgeving met betrekking tot CO2-grenswaarden voor personenwagens van twee jaar geleden, nog steeds niet heeft geleerd dat er in de toekomst alleen nog maar schone auto’s verkocht zullen worden.

Da sich Herr Díaz de Mera bereits wundern muss, warum ich es noch nicht erwähnt habe, möchte ich betonen, dass er eine hervorragende Arbeit geleistet hat. Und zwar nicht nur im Hinblick auf die Qualität und die investierten Anstrengungen – wie er es üblicherweise mit diesen Berichten macht – sondern auch wegen der seinerseits unternommenen Bemühungen, bei der ersten Lesung eine Vereinbarung in dieser wichtigen Frage zu erzielen.
De heer Díaz de Mera vraagt zich natuurlijk al af waarom ik hem nog niet heb gefeliciteerd met zijn uitstekende werk. Dat doe ik dan bij dezen door erop te wijzen dat zijn werk niet alleen van uitmuntende kwaliteit is, maar dat hij, zoals gebruikelijk bij deze dossiers, er ook veel werk van heeft gemaakt. Bovendien wil ik hem prijzen voor zijn inspanningen om dit belangrijke akkoord in eerste lezing te bereiken.

Noch im Juli führte der Fragesteller in Washington Gespräche mit verschiedenen Senatoren, die alle die Auffassung vertraten, dass die Hypothekenkrise ihren Höhepunkt noch nicht erreicht habe und dass dieser erst für 2010 zu erwarten sei.
Onlangs in juli was ik in Washington en heb ik enkele senatoren gesproken die van mening waren dat het dieptepunt van de hypotheekcrisis pas in 2010 zou worden bereikt.

– (PL) Die Menschheit hat noch nicht gelernt, wie die tragischen Folgen von Naturkatastrophen zu vermeiden sind.
– (PL) De mens heeft nog niet geleerd hoe hij de tragische gevolgen van natuurrampen kan voorkómen.

Die präjudizielle Frage bezweckt, vom Hof zu vernehmen, ob die Artikel 14 § 1 und 19 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar seien, wenn der Staatsrat das in diesen Bestimmungen als Zulässigkeitsbedingung für jede Nichtigkeitsklage erwähnte Interesse so auslege, dass ein Kläger, der im Laufe des Verfahrens teilweise Genugtuung seitens der Obrigkeit erhalten habe, nachweisen müsse, welchen Vorteil die Nichtigerklärung ihm nachträglich noch bieten könne, während einem Kläger, der eine solche Genugtuung noch nicht erhalten habe, das erforderliche Interesse aus diesem Grund nicht aberkannt werde.
De prejudiciële vraag strekt ertoe van het Hof te vernemen of de artikelen 14, § 1, en 19 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, indien de Raad van State het belang, waarvan die bepalingen melding maken als een ontvankelijkheidsvoorwaarde voor elk annulatieberoep, aldus interpreteert dat een verzoeker die in de loop van de rechtspleging een gedeeltelijke genoegdoening vanwege het bestuur heeft gekregen, moet aantonen welk voordeel de vernietiging hem nadien nog kan opleveren, terwijl een verzoeker die een dergelijke genoegdoening nog niet heeft gekregen, het vereiste belang om die reden niet wordt ontzegd.

Sodann sei dieser Bericht zu einem Zeitpunkt verfasst worden, als gewisse Normen des europäischen Rechts auf diesem Gebiet noch nicht veröffentlicht gewesen seien, und zu einem Zeitpunkt, als der Schiedshof sein Urteil Nr. 76/98 noch nicht gefällt habe.
Vervolgens is dat verslag opgesteld in een periode waarin sommige Europese rechtsnormen ter zake nog niet waren gepubliceerd en waarin het Arbitragehof zijn arrest nr. 76/98 nog niet had gewezen.

Im Gegensatz zu dem, was V. Lescot verteidige (A.2.2), vertrete die Stadt Mons den Standpunkt, dass ein Urteil des Staatsrats, mit dem ein Aussetzungsantrag abgelehnt werde, keineswegs rechtskräftig sei vor dem im Verfahren auf Erlass einer einstweiligen Verfügung entscheidenden ordentlichen Richter, der später mit der Rechtssache befasst werde; man könne nicht behaupten, dass der Staatsrat über den schwerlich wiedergutzumachenden ernsthaften Charakter eines Risikos befunden habe, das noch nicht bestanden habe, als die Rechtssache bei ihm anhängig gemacht worden sei.
In tegenstelling tot wat V. Lescot verdedigt (A.2.2), is de stad Bergen van mening dat een arrest van de Raad van State dat een vordering tot schorsing verwerpt, geen enkel gezag van gewijsde heeft voor de gewone rechter in kort geding bij wie de zaak nadien aanhangig zou zijn gemaakt : men zou niet kunnen stellen dat de Raad van State zich heeft uitgesproken over de moeilijk te herstellen en ernstige aard van een risico dat nog niet bestond op het ogenblik dat de zaak bij hem aanhangig werd gemaakt.