Abgesehen von den Aspekten, die unter spezifische EU-Rechtsvorschriften
fallen (wie „Bio-“ oder „Öko‑“Kennzeichnung)[87], stellt die UGPRL das wi
chtigste Instrument horizontaler Rechtsvorschriften dar, wenn es darum geht, Umweltaussagen zu prüfen und festzustell
en, ob eine Aussage entweder ihrem Inhalt nach oder in der Art, wie sie Verbr
auchern präsentiert wird, irreführ ...[+++]end ist[88].Afgezien van de aspecten die in specifieke EU‑wetgeving zijn geregeld (bv. de „bio”- of „eco”‑etiketten)[87], is de richtlijn oneerlijke handelspraktijken het belangrijkste instrument van horizontale wetgeving om milieuclaims te beoordelen en te bepalen of een claim hetzij inhoudelijk, hetzij door de wijze waarop de claim aan consumenten wordt voorgesteld, misleidend is[88].