Traduction de «geworden sei insofern » (Allemand → Néerlandais) :

In seinem Ergänzungsschriftsatz macht der Ministerrat geltend, dass die Klage gegenstandslos geworden sei, insofern sie sich auf den angefochtenen Artikel 4 Buchstabe c) beziehe.
In zijn aanvullende memorie voert de Ministerraad aan dat het beroep zonder voorwerp is geworden in zoverre het betrekking heeft op het bestreden artikel 4, c).

Durch Einschreibebrief vom 11. Februar 2016 haben die klagenden Parteien in der Rechtssache Nr. 6227 dem Gerichtshof mitgeteilt, dass sie ihre Klage zurücknähmen, insofern diese für sie gegenstandslos geworden sei infolge der Änderungen durch den vorerwähnten Artikel 86 des Programmgesetzes vom 10. August 2015 an Artikel 180 des EStGB 1992.
Bij aangetekende brief van 11 februari 2016 hebben de verzoekende partijen in de zaak nr. 6227 het Hof laten weten dat zij afstand doen van hun beroep, in zoverre dat voor hen zonder voorwerp is geworden ingevolge de wijzigingen die bij het voormelde artikel 86 van de programmawet van 10 augustus 2015 zijn aangebracht in artikel 180 van het WIB 1992.

Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob diese Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 16 der Verfassung vereinbar sei, insofern sie so ausgelegt werde, dass dem Eigentümer eines bebauten unbeweglichen Gutes, das teilweise enteignet werde, nur der Ankaufswert und nicht eine vollständige Enteignungsentschädigung gewährt werde für den nach der teilweisen Enteignung verbleibenden Teil seines Eigentums, das infolge dieser teilweisen Enteignung und des dadurch bedingten Abrisses eines Hauses oder Gebäudes unbebaubar geworden sei und fast keinen wirtschaftlichen Wert (mehr) habe, während einem Eigentümer, dessen bebaute Parzelle ganz enteignet werde, eine vollständige Enteignungsentschädigung gewährt werde.
De verwijzende rechter vraagt het Hof of die bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, in zoverre zij zo wordt geïnterpreteerd dat aan de eigenaar van een bebouwd onroerend goed die gedeeltelijk wordt onteigend alleen de aankoopwaarde en niet een volledige onteigeningsvergoeding wordt toegekend voor het na de gedeeltelijke onteigening overblijvende bebouwde deel van zijn eigendom, dat ten gevolge van die gedeeltelijke onteigening en de erdoor genoodzaakte afbraak van een huis of gebouw, onbebouwbaar is geworden en nagenoeg geen economische waarde (meer) heeft, terwijl aan de eigenaar wiens bebouwde perceel geheel wordt onteigend, een volledige onteigeningsvergoeding wordt toegekend.

Die Vorabentscheidungsfrage betrifft die Vereinbarkeit von Artikel 54ter § 3 Absatz 1 des königlichen Erlasses Nr. 78 (nunmehr: Artikel 153 § 3 Absatz 1 des koordinierten Gesetzes vom 10. Mai 2015) mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit deren Artikel 23 Absatz 3 Nr. 1 und mit Artikel 6 des Internationalen Paktes über wirtschaftliche, soziale und kulturelle Rechte, insofern durch diese Bestimmung von den Personen, die nicht die in Artikel 24 § 2 Absatz 2 vorgeschriebenen Befähigungsbedingungen erfüllten, verlangt werde, zur Weiterführung ihrer Tätigkeit unter den gleichen Bedingungen wie die Ausübenden, die über eine Zulassung verfügten, am 2. Juli 1997 eine dreijährige Erfahrung zu besitzen, während das Zulassungsverfahren erst am 1. September 2010 endgültig geworden sei.
De prejudiciële vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid van artikel 54ter, § 3, eerste lid, van het koninklijk besluit nr. 78 (thans : artikel 153, § 3, eerste lid, van de gecoördineerde wet van 10 mei 2015) met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23, derde lid, 1°, van de Grondwet en met artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten, in zoverre die bepaling van de personen die niet voldoen aan de in artikel 24, § 2, tweede lid, gestelde kwalificatievoorwaarden eist dat zij, om hun activiteit voort te zetten onder dezelfde voorwaarden als de beoefenaars die over een erkenning beschikken, drie jaar ervaring hebben op datum van 2 juli 1997, terwijl de erkenningsprocedure pas op 1 september 2010 effectief is geworden.

Durch Einschreibebriefe vom 14. April 2016 (Rechtssache Nr. 6242) beziehungsweise vom 31. März 2016 (Rechtssachen Nrn. 6243 und 6246), vom 14. April 2016 (Rechtssache Nr. 6248) und vom 7. Oktober 2016 (Rechtssache Nr. 6228) haben die klagenden Parteien in diesen Rechtssachen dem Gerichtshof mitgeteilt, dass sie ihre Klagen zurücknähmen, insofern diese für sie gegenstandslos geworden seien, nachdem sie alle eine Entscheidung des Dienstes für Vorabentscheidungen des FÖD Finanzen erhalten hätten, in der für sie die Beibehaltung der Steuer der juristischen Personen bestätigt worden sei.
Bij aangetekende brieven, respectievelijk van 14 april 2016 (zaak nr. 6242), van 31 maart 2016 (zaken nrs. 6243 en 6246), van 14 april 2016 (zaak nr. 6248) en van 7 oktober 2016 (zaak nr. 6228), hebben de verzoekende partijen in die zaken het Hof laten weten dat zij afstand doen van hun beroepen, in zoverre die voor hen zonder voorwerp zijn geworden, aangezien zij alle een beslissing van de Dienst voorafgaande beslissingen van de FOD Financiën hebben ontvangen waarin wordt bevestigd dat zij aan de rechtspersonenbelasting onderworpen blijven.

Nach Darlegung der Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt sei die Klage insofern, als sie die Artikel 12 und 13 der angefochtenen Ordonnanz betreffe, gegenstandslos geworden, da diese Artikel durch die Artikel 9 und 10 der Ordonnanz vom 12. Februar 2015 ersetzt worden seien.
Volgens de Brusselse Hoofdstedelijke Regering zou het beroep, in zoverre het de artikelen 12 en 13 van de bestreden ordonnantie beoogt, zonder voorwerp zijn geworden aangezien die artikelen zijn vervangen bij de artikelen 9 en 10 van de ordonnantie van 12 februari 2015.

Der Hof wird gefragt, ob die betreffende Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern ein Kandidat als effektives Mitglied eines Sozialhilferates, der in Anwendung von Artikel 14 des Dekrets vom 19. Dezember 2008 vorgeschlagen werde, am Tag der allgemeinen Wahl des Sozialhilferates die in Artikel 7 desselben Dekrets vorgesehenen Wählbarkeitsbedingungen erfüllen müsse, während in dem Fall, wo in Ermangelung von Ersatzmitgliedern ein frei gewordener Sitz im Gemeinderat neu zu besetzen sei, ein Kandidat als Ratsmitglied aufgrund des zum Zeitpunkt der Sachverhalte vor den vorlegenden Rechtsprechungsorganen anwendbaren Artikels 84 § 1 des Gemeindewahlgesetzes die Wählbarkeitsbedingungen am Tag der Wahl des neuen Ratsmitglieds erfüllen müsse.
Het Hof wordt gevraagd of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre een kandidaat-werkend lid van een raad voor maatschappelijk welzijn die met toepassing van artikel 14 van het decreet van 19 december 2008 wordt voorgedragen, op de dag van de algehele verkiezing van de raad voor maatschappelijk welzijn moet voldoen aan de in artikel 7 van hetzelfde decreet bepaalde verkiesbaarheidsvoorwaarden, terwijl, wanneer bij gebrek aan opvolgers in een vacature in de gemeenteraad wordt voorzien, op grond van het op het ogenblik van de feiten voor de verwijzende rechtscolleges van toepassing zijnde artikel 84, § 1, van de Gemeentekieswet een kandidaat-raadslid op de dag van de verkiezing van het nieuwe raadslid aan de verkiesbaarheidsvoorwaarden moet voldoen.

Der vorlegende Richter fragt, ob Artikel 12 des Abfalldekrets vereinbar sei mit den Artikeln 12 und 14 der Verfassung sowie mit Artikel 7 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern der Ausdruck « Hinterlassen von Abfällen » in dieser Bestimmung « in dermaßen weit gefasstem Sinne ausgelegt wird, dass eine Person, die selbst keine Abfälle (auf aktive Weise) hinterlassen hat, sondern nur Eigentümer eines Geländes geworden ist, auf dem jemand anders Abfälle hinterlassen hat, und der Aufforderung, die vorgefundenen Abfälle zu beseitigen, nicht sofort Folge leistet, aufgrund dieses Artikels in Verbindung mit Artikel 56 des Abfalldekrets, strafrechtlich belangt werden kann, und in Verbindung mit Artikel 37 des Abfalldekrets zur Erstattung der der OVAM durch die von Amts wegen durchgeführte Beseitigung entstandenen Kosten verpflichtet werden kann ».
De verwijzende rechter vraagt of artikel 12 van het Afvalstoffendecreet bestaanbaar is met de artikelen 12 en 14 van de Grondwet alsook met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de uitdrukking « achterlaten van afvalstoffen » in die bepaling « zo ruim geïnterpreteerd wordt dat een persoon die zelf geen afvalstoffen (op actieve wijze) heeft achtergelaten maar enkel eigenaar is geworden van een terrein waarop iemand anders afvalstoffen heeft achtergelaten en die niet onmiddellijk ingaat op een bevel tot verwijdering van de aangetroffen afvalstoffen, strafrechtelijk kan worden aangesproken op grond van dat artikel in samenlezing met artikel 56 Afvalstoffendecreet en in samenlezing met artikel 37 Afvalstoffendecreet gehouden kan worden tot terugbetaling van de door OVAM gemaakte kosten voor ambtshalve verwijdering ».

Nach Auffassung des LAAB führe die fragliche Bestimmung zu einem ungerechtfertigten Behandlungsunterschied zwischen den Einrichtungen öffentlichen Interesses für soziale Sicherheit und Sozialfürsorge, auf die Artikel 1 des Gesetzes vom 25. April 1963 Anwendung finde, und den anderen juristischen Personen des privaten und des öffentlichen Rechts, insofern nur die Erstgenannten zur Einhaltung einer strengeren Bestimmung verpflichtet würden, die in Bezug auf das LAAB überholt und völlig bedeutungslos geworden sei, während sich die anderen juristischen Personen auf Artikel 703 Absatz 1 des Gerichtsgesetzbuches berufen könnten in Bezug auf ihr Recht, vor Gericht aufzutreten.
Volgens de RVA zou de in het geding zijnde bepaling een onverantwoord verschil in behandeling teweegbrengen tussen de instellingen van openbaar nut voor sociale zekerheid en sociale voorzorg die vallen onder het toepassingsgebied van artikel 1 van de wet van 25 april 1963 en de andere privaatrechtelijke of publiekrechtelijke rechtspersonen in zoverre enkel aan de eerstgenoemden de verplichting zou worden opgelegd een striktere bepaling, die met betrekking tot de RVA achterhaald en volkomen betekenisloos is, in acht te nemen, terwijl de andere rechtspersonen artikel 703, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek kunnen aanvoeren met betrekking tot hun recht om in rechte te treden.

Falls der Hof dennoch davon ausgehen sollte, dass die klagenden Parteien tatsächlich ein Interesse besässen, müsse darauf hingewiesen werden, dass die Klage gegenstandslos geworden sei, insofern sie gegen die ursprünglichen Artikel 79 § 1, 81, 82 § 2 und 83 des Dekrets über den Grundschulunterricht gerichtet seien, die durch das Dekret vom 19. Dezember 1997 ersetzt worden seien.
Indien het Hof toch ervan uit zou gaan dat de verzoekende partijen wel een belang hebben, moet erop worden gewezen dat het beroep geen voorwerp meer heeft in zoverre het is gericht tegen de oorspronkelijke artikelen 79, § 1, 81, 82, § 2, en 83 van het decreet basisonderwijs, die bij het decreet van 19 december 1997 zijn vervangen.