Traduction de «fragliche bestimmung in jedem fall verhindert » (Allemand → Néerlandais) :

Der Umstand, dass einem Elternteil im Scheidungsvertrag die Eigenschaft als Beihilfenempfänger zuerkannt wurde, ist also irrelevant, weil die fragliche Bestimmung in jedem Fall verhindert, dass jedem getrennten Elternteil die Eigenschaft als Beihilfenempfänger zuerkannt wird.
De omstandigheid dat de hoedanigheid van bijslagtrekkende aan een van de ouders werd toegekend in de echtscheidingsovereenkomst, is dus onbelangrijk omdat de in het geding zijnde bepaling alleszins verhindert dat de hoedanigheid van bijslagtrekkende aan elk van de gescheiden ouders wordt toegekend.

Insofern durch die fragliche Bestimmung den ansässigen Ehepaaren, für die eine gemeinsamen Veranlagung festgelegt wird und von denen ein Ehepartner - in diesem Fall derjenige, der tatsächlich das höchste Einkommen bezieht - Gehälter von einer internationalen Organisation bezieht, die vertragsgemäß unter Progressionsvorbehalt befreit sind, der Zuschlag auf den Steuerfreibetrag für Kinder zu Lasten vorenthalten wird, während die Ehepaare, von denen keiner der Partner befreite Einkünfte bezieht, wohl in dessen Vorteil gelangen können, ist die Bestimmung in ihrer Auslegung durch den vorlegenden Richter nicht vereinbar mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung.
In zoverre de in het geding zijnde bepaling de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden die afkomstig zijn van een internationale organisatie ontvangt en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, terwijl de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten ontvangt, die wel kunnen genieten, is die bepaling, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.

Ohne dass es notwendig ist, den Ablauf des vor dem Gericht anhängigen Verfahrens abzuwarten, ist festzustellen, dass die fragliche Maßnahme ergriffen wurde im Hinblick auf die Bevorteilung einer spezifischen Kategorie von Personen, wobei diese Maßnahme in jedem Fall als eine beabsichtigte neue staatliche Beihilfe im Sinne von Artikel 108 Absatz 3 des AEUV bei der Europäischen Kommission hätte gemeldet werden müssen.
Zonder dat het nodig is de afloop van de voor het Gerecht hangende rechtspleging af te wachten, dient te worden vastgesteld dat de in het geding zijnde maatregel is genomen met het oog op de bevoordeling van een specifieke categorie van personen, maatregel die in ieder geval als een voornemen tot nieuwe staatssteun in de zin van artikel 108, lid 3, van het VWEU bij de Europese Commissie had moeten worden aangemeld.

Im ersteren Fall können sie einen eigenen Schaden geltend machen, dessen Wiedergutmachung sie zu Lasten der für den Unfall haftenden Person erhalten können, während sie im letzteren Fall keinen eigenen Schaden geltend machen können und folglich keine Schadenersatzklage auf die fragliche Bestimmung stützen können.
In het eerste geval mogen zij eigen schade doen gelden, waarvan zij vergoeding kunnen verkrijgen ten laste van de persoon die aansprakelijk is voor het ongeval, terwijl zij in het tweede geval geen eigen schade mogen doen gelden en bijgevolg geen vordering tot vergoeding kunnen gronden op de in het geding zijnde bepaling.

Deshalb möchte der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung einen Behandlungsunterschied einführe, indem einer Partei die Ausübung eines Grundrechts - und zwar des Rechts auf gerichtliches Gehör - versagt werde, während dieses Grundrecht jedem anderen Bürger gewährleistet werde.
Derhalve wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling instelt, doordat aan een partij de uitoefening van een grondrecht, te weten het recht op toegang tot de rechter, wordt ontzegd, terwijl dat grondrecht voor elke andere burger wordt gewaarborgd.

Die fragliche Bestimmung verhindert, dass ein Kind, dessen Abstammung väterlicherseits aufgrund des Gesetzes vermutet wird, weil es während der Ehe seiner Mutter geboren wurde, bei Gericht beantragt, dass seine Abstammung einem anderen Mann gegenüber als dem Ehegatten seiner Mutter, der als sein biologischer Vater gilt, festgestellt wird, wenn es nicht eine der Bedingungen des vorerwähnten Artikels 320 des Zivilgesetzbuches erfüllt.
De in het geding zijnde bepaling staat eraan in de weg dat een kind, van wie de afstamming van vaderszijde krachtens de wet wordt vermoed omdat het tijdens het huwelijk van zijn moeder is geboren, aan de rechter vraagt om zijn afstamming vast te stellen ten aanzien van een andere man dan de echtgenoot van zijn moeder die als zijn biologische vader wordt voorgesteld, indien het niet voldoet aan een van de voorwaarden van het voormelde artikel 320 van het Burgerlijk Wetboek.

Es trifft zu, dass in dem in B.2.2 angeführten Fall die fragliche Bestimmung zur Folge hat, dem Kind zeitweilig sein Recht auf Identität und die Möglichkeit, dass seine Interessen bei der Abwägung der unterschiedlichen betroffenen Interessen durch den Richter berücksichtigt werden, vorzuenthalten.
Het is juist dat in het in B.2.2 beoogde geval de in het geding zijnde bepaling tot gevolg heeft dat aan het kind zijn recht op identiteit en de mogelijkheid om zijn belang in aanmerking te laten nemen bij de afweging, door de rechter, van de verschillende aanwezige belangen, tijdelijk worden ontzegd.

Die fragliche Bestimmung führt jedoch dazu, dass die Versicherungsleistung durch den Versicherer keinem Begünstigten gewährt werden kann, falls der Versicherungsnehmer, der einen Universalvermächtnisnehmer bestimmt hat, dessen gesetzliche Erben jedoch nicht bekannt sind, wie im vorliegenden Fall, während des in dieser Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren verstirbt; einerseits könnte der Universalvermächtnisnehmer sich nämlich nicht auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 berufen, da der Vorteil dieser Bestimmung vom Ablauf des in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren abhängig gemacht wird und da das Ableben des Versicherungsnehmers es verhindert hat, dass diese Bedingung erfüllt wurde; andererseits haben die gesetzlichen Erben, auf die, wie im vorliegenden Fall, in der Versicherungspolice verwiesen wurde, ohne dass sie namentlich bestimmt werden, sich nicht zu erkennen gegeben.
De in het geding zijnde bepaling leidt er evenwel toe dat de verzekeringsprestatie door de verzekeraar aan geen enkele begunstigde kan worden uitgekeerd in het geval waarin de verzekeringnemer die een algemene legataris heeft aangesteld maar wiens wettelijke erfgenamen niet bekend zijn, zoals te dezen, tijdens de in die bepaling bedoelde periode van twee jaar overlijdt : enerzijds, zou de algemene legataris immers geen aanspraak kunnen maken op de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992, aangezien het voordeel van die bepaling afhankelijk wordt gesteld van het verstrijken van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde periode van twee jaar en aangezien het overlijden van de verzekeringnemer heeft verhinderd dat die voorwaarde werd vervuld; anderzijds, hebben de wettelijke erfgenamen naar wie, zoals te dezen, in de verzekeringspolis wordt verwezen zonder dat zij bij name worden aangewezen, zich niet bekendgemaakt.

Die fragliche Bestimmung hat zur Folge, dass in dem Fall, dass der Versicherungsnehmer eines vor dem 5. März 2012 abgeschlossenen Lebensversicherungsvertrags während der genannten Frist von zwei Jahren verstirbt, die in Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 enthaltene Bestimmung nicht angewandt werden kann.
De in het geding zijnde bepaling heeft tot gevolg dat wanneer de verzekeringnemer van een levensverzekeringsovereenkomst afgesloten vóór 5 maart 2012 overlijdt gedurende de voormelde termijn van twee jaar, de bepaling vervat in artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992 geen toepassing kan vinden.

Der vorlegende Richter möchte vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung vereinbar sei, insofern bei der Bestimmung der Entschädigung anlässlich eines Arbeitsunfalls für einen Arbeitnehmer im öffentlichen Sektor, wie in diesem Fall: - eine Entlohnungsgrenze von 24.332,08 Euro auf Jahresbasis (für einen Unfall ab dem 1. Juli 2007) berücksichtigt werden müsse, während die Obergrenze für einen Arbeitnehmer im Privatsektor 37.545,92 Euro gewesen wäre (Unfall im Jahr 2009 - Konsolidierung am 29. Februar 2011); - die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze nicht dem Index angepasst werde, im Gegensatz zur letztgenannten; - für die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze von dem Betrag ausgegangen werden, der am Datum der Konsolidierung der Arbeitsunfähigkeit oder an dem Datum, ab dem die Arbeitsunfähigkeit beständig werde, in Kraft sei, während die Obergrenze im Privatsektor diejenige sei, die am Datum des Arbeitsunfalls gelte.
De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre bij het bepalen van de schadeloosstelling naar aanleiding van een arbeidsongeval voor een werknemer in de overheidssector, zoals te dezen : - een loongrens in acht moet worden genomen van 24.332,08 euro op jaarbasis (voor een ongeval vanaf 1 juli 2007), terwijl de bovengrens voor een werknemer in de privésector 37.545,92 euro zou zijn geweest (ongeval in 2009 - consolidatie op 29 februari 2011); - de voormelde eerste loongrens niet wordt geïndexeerd, in tegenstelling tot de laatste; - voor de voormelde eerste loongrens wordt uitgegaan van het bedrag dat van kracht is op de datum van consolidatie van de arbeidsongeschiktheid of op de datum waarop de arbeidsongeschiktheid een karakter van bestendigheid vertoont, terwijl de bovengrens in de privésector die is welke van toepassing is op de datum van het arbeidsongeval.