Vertaling van "februar 2003 insofern " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Dublin-Verordnung | Verordnung (EG) Nr. 343/2003 des Rates vom 18. Februar 2003 zur Festlegung der Kriterien und Verfahren zur Bestimmung des Mitgliedstaats, der für die Prüfung eines von einem Drittstaatsangehörigen in einem Mitgliedstaat gestellten Asylantrags zuständig ist | Verordnung (EU) Nr. 604/2013 des Europäischen Parlaments und des Rates zur Festlegung der Kriterien und Verfahren zur Bestimmung des Mitgliedstaats, der für die Prüfung eines von einem Drittstaatsangehörigen oder Staatenlosen in einem Mitgliedstaat gestellten Antrags auf internationalen Schutz zuständig ist
Dublin-verordening | Verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend | Verordening (EU) nr. 604/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om internationale bescherming dat door een onderdaan van een derde land of een staatloze bij een van de lidstaten wordt ingediend

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Er erklärte die Kommissionsentscheidung vom 17. Februar 2003 nur insofern für nichtig, als sie keine Übergangsmaßnahmen „in Bezug auf die Koordinationszentren vorsieht, deren Antrag auf Verlängerung der Anerkennung zum Zeitpunkt der Bekanntgabe der Entscheidung noch nicht beschieden war oder deren Anerkennung zu diesem Zeitpunkt oder kurz danach ablief“».
Bij arrest van 22 juni 2006 heeft het Hof de beschikking van de Commissie ten dele nietig verklaard voor zover deze "niet voorziet in overgangsmaatregelen met betrekking tot de coördinatiecentra waarvan de aanvraag tot verlenging van de erkenning hangende was op de datum van kennisgeving van de bestreden beschikking of waarvan de erkenning gelijktijdig met of korte tijd na de kennisgeving van deze beschikking afliep".

Befragt wird der Hof zur Vereinbarkeit von Artikel 43 des Gesetzes vom 7. Februar 2003 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen in Sachen Verkehrssicherheit (Belgisches Staatsblatt, 25. Februar 2003) insofern, als er schwerere Strafen in der Berufungsinstanz vor dem Korrektionalgericht als in der ersten Instanz vor dem Polizeigericht für denjenigen vorsehe, der vor Gericht ein Dokument vorlegen könne, mit dem seine prekäre finanzielle Lage nachgewiesen werde, während das Korrektionalgericht keine unter dem gesetzlichen Mindestbetrag liegende Geldbusse verhängen könne, mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung.
Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 43 van de wet van 7 februari 2003 houdende verschillende bepalingen inzake verkeersveiligheid (Belgisch Staatsblad , 25 februari 2003), in zoverre het in hoger beroep voor de correctionele rechtbank strengere straffen invoert dan in eerste aanleg voor de politierechtbank voor de persoon die aan de rechtbank om het even welk document kan voorleggen dat zijn precaire financiële toestand bewijst, waarbij de correctionele rechtbank geen geldboete beneden het wettelijke minimum mag uitspreken.

(i) der Vermerk der Verwaltung vom 27. Februar 2003 insofern diffamierend sei, als darin versucht werde, ihm die Verantwortung für die Verzögerungen bei der Feststellung der Richtigkeit von Zahlungen zuzuschreiben und ii) der Vermerk zudem die Situation im AdR nicht genau wiedergebe;
de nota van de Administratie van 27 februari 2003 (a) potentieel lasterlijk was daar hierin werd getracht de schuld voor uitstel van de goedkeuring van betalingen bij hem te leggen, en (b) geen nauwkeurig beeld gaf van de situatie bij het CR;

Artikel 35 der durch den königlichen Erlass vom 16. März 1968 koordinierten Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, ersetzt durch das Gesetz vom 7. Februar 2003, insofern er auf vor dem 1. März 2004 begangene Verstösse anwendbar ist, verstösst gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung.
Artikel 35 van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968, zoals vervangen bij de wet van 7 februari 2003, in zoverre het van toepassing is op vóór 1 maart 2004 gepleegde misdrijven, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.

« 1) Verstösst das wallonische Dekret vom 6. Februar 2003 zur Abänderung des Dekrets vom 5. Juni 1997 über die Altersheime, Seniorenwohnungen und Tagesstätten für Betagte sowie zur Gründung des ' Conseil wallon du troisième âge ' (Wallonischer Rat für Senioren), veröffentlicht im Belgischen Staatsblatt vom 12. März 2003 und an diesem Datum in Kraft getreten, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Artikel 3, 27 und 28 dieses Dekrets dazu führen, dass die vor dessen Inkrafttreten erhobene Nichtigkeitsklage gegen einen Verweigerungsbeschluss im Anschluss an einen Antrag auf grundsätzliche Zustimmung zur Erweiterung eines Altersheims wegen fehlenden Interesses für unzulässig erklärt wird, und insofern es somit einer Kategorie von Personen (Bürgern), zu der die klagende Partei gehört, eine Rechtsprechungsgarantie versagt, die allen Personen gewährt wird?
« 1) Schendt het Waalse decreet van 6 februari 2003 tot wijziging van het decreet van 5 juni 1997 betreffende de rustoorden, de serviceflats en de dagcentra voor bejaarden en houdende oprichting van de ' Conseil wallon du troisième âge ' (Waalse Raad voor de Derde Leeftijd), bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad op 12 maart 2003 en op die datum in werking getreden, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, met de artikelen 3, 27 en 28 ervan, tot gevolg heeft dat een beroep tot vernietiging van een weigeringsbeslissing genomen ten aanzien van een verzoek om beginselakkoord betreffende een uitbreiding van een rustoord, ingesteld vóór de inwerkingtreding ervan, bij gebrek aan belang onontvankelijk wordt, en in zoverre het de categorie van personen (burgers) waartoe de verzoekende partij behoort aldus een jurisdictionele waarborg ontzegt die aan alle personen wordt geboden ?

Die verweisenden Richter in den Rechtssachen Nrn. 2967 und 3023, die mit Straftaten befasst waren, die vor dem 1. März 2004 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 7. Februar 2003) begangen worden waren, und die nach diesem Datum ein Urteil fällen sollten, führen an, das alte Gesetz könnte, insofern es Gefängnisstrafen vorgesehen habe, die das neue Gesetz nicht mehr vorsehe, als dasjenige angesehen werden, das die schwerere Strafe zur Anwendung von Artikel 2 des Strafgesetzbuches beinhalte, doch nach den Vorstellungen des Rechtsunterworfenen sei das neue Gesetz als repressiver anzusehen, insofern die im alten Gesetz vorgesehenen Gefängnisstrafen nur selten vollstreckt oder gar selten verhängt worden seien, insofern der neue Artikel 35 der koordinierten Gesetze insbesondere eine verpflichtende Entziehung der Fahrerlaubnis vorsehe, während das alte Gesetz dies nur als Möglichkeit für den Richter vorgesehene habe (Rechtssache Nr. 2967) und insofern der neue Artikel 29 erhöhte Geldstrafen vorsehe (Rechtssache Nr. 3023).
De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).

1. Verstösst das wallonische Dekret vom 6. Februar 2003 zur Abänderung des Dekrets vom 5. Juni 1997 über die Altersheime, Seniorenwohnungen und Tagesstätten für Betagte sowie zur Gründung des ' Conseil wallon du troisième âge ' (Wallonischer Rat für Senioren), veröffentlicht im Belgischen Staatsblatt vom 12. März 2003 und an diesem Datum in Kraft getreten, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Artikel 3, 27 und 28 dieses Dekrets dazu führen, dass die vor dessen Inkrafttreten erhobene Nichtigkeitsklage gegen einen Verweigerungsbeschluss im Anschluss an einen Antrag auf grundsätzliche Zustimmung zur Erweiterung eines Altersheims wegen fehlenden Interesses für unzulässig erklärt wird, und insofern es somit einer Kategorie von Personen (Bürgern), zu der die klagende Partei gehört, eine Rechtsprechungsgarantie versagt, die allen Personen gewährt wird?
1. Schendt het Waalse decreet van 6 februari 2003 tot wijziging van het decreet van 5 juni 1997 betreffende de rustoorden, de serviceflats en de dagcentra voor bejaarden en houdende oprichting van de ' Conseil wallon du troisième âge ' (Waalse Raad voor de Derde Leeftijd), bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad op 12 maart 2003 en op die datum in werking getreden, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, met de artikelen 3, 27 en 28 ervan, tot gevolg heeft dat een beroep tot vernietiging van een weigeringsbeslissing genomen ten aanzien van een verzoek om beginselakkoord betreffende een uitbreiding van een rustoord, ingesteld vóór de inwerkingtreding ervan, bij gebrek aan belang onontvankelijk wordt, en in zoverre het de categorie van personen (burgers) waartoe de verzoekende partij behoort aldus een jurisdictionele waarborg ontzegt die aan alle personen wordt geboden ?

Grundsätzlich steht das Europäische Parlament der Förderung und Einbindung von Akteuren der dezentralen Zusammenarbeit mit/in den Entwicklungsländern sehr positiv gegenüber. Ich verweise insofern auf den Bericht von Herrn Vitaliano Gemelli vom 14. Februar 2001, durch den das EP eine umfangreiche Bewertung der Entwicklungspolitik der EU vorgenommen hat. Weiter verweise ich auf den bereits erwähnten Bericht zur ersten Verlängerung der Verordnung von Frau Maria Carrilho vom 25. Februar 2002 sowie den Bericht von Herrn Richard Howitt vom 20. Juni 2003 bezüglich der Mitteilung der Kommission über die Mitwirkung der regierungsunabhängigen Akteure in der Entwicklungszusammenarbeit.
Over het voorstel kan verder worden opgemerkt dat het Europees Parlement in beginsel zeer positief staat tegenover de steunverlening aan en participatie van actoren van de decentrale samenwerking met/in de ontwikkelingslanden. Dienaangaande verwijs ik naar het verslag van de heer Vitaliano Gemelli van 14 februari 2001, waarmee het EP een omvangrijke evaluatie van het ontwikkelingsbeleid van de EU heeft verricht. Verder wijs ik op het reeds genoemde verslag inzake de eerste verlenging van de verordening van de hand van mevrouw Maria Carrilho van 25 februari 2002, alsmede op het verslag van de heer Richard Howitt van 20 juni 2003 over de mededeling van de Commissie inzake de medewerking van non-gouvernementele actoren aan de ontwikkelingssamenwerking.