4. stellt fest, dass das Protokoll (Nr. 2) den nationalen Parlamenten formal die Möglichkeit bietet, den Rechtsetzungsorganen der Union anzuzeigen, ob ein neuer Entwurf eines Gesetzgebungsakts der Subsidiaritätsprüfung standhält, wonach seine Ziele aufgrund seines Umfangs oder seiner Wirkungen besser auf der Ebene der Union als auf Ebene der Mitgliedstaaten zu erreichen sind;
4. merkt op dat de nationale parlementen krachtens protocol nr. 2 formeel de mogelijkheid hebben hun standpunt kenbaar te maken aan de EU-wetgever over de vraag of een nieuw wetsontwerp in overeenstemming is met het subsidiariteitsbeginsel, conform de eis dat de doelstellingen van dat wetsontwerp, vanwege de omvang en de gevolgen ervan, beter bewerkstelligd kunnen worden door de Unie dan op het niveau van de lidstaten;