Traduction de «entscheid nr 114 2012 » (Allemand → Néerlandais) :

Der Verfassungsgerichtshof hat in seinem Entscheid Nr. 114/2014 vom 17. Juli 2014 geurteilt, dass es nicht vernünftig gerechtfertigt ist, die autonomen Gemeinderegien von der Befreiung von der Gesellschaftssteuer für Tätigkeiten auszuschließen, die, wenn sie entweder durch die Gemeinde selbst oder durch eine Interkommunale, einen Zusammenarbeitsverband oder eine Projektvereinigung ausgeübt würden, wohl allgemein von der Gesellschaftssteuer befreit sind.
Het Grondwettelijk Hof oordeelde in arrest nr. 114/2014 van 17 juli 2014 dat het niet redelijk verantwoord is om autonome gemeentebedrijven uit te sluiten van de vrijstelling van de vennootschapsbelasting voor activiteiten die, wanneer zij hetzij door de gemeente zelf, hetzij door een intercommunale, een samenwerkingsverband of een projectvereniging zouden worden uitgeoefend, wel op algemene wijze van de vennootschapsbelasting zouden zijn vrijgesteld.

Auszug aus dem Entscheid Nr. 114/2017 vom 12. Oktober 2017
Uittreksel uit arrest nr. 114/2017 van 12 oktober 2017

Wie in B.2 dargelegt wurde, verfolgte der Gesetzgeber mit den angefochtenen Bestimmungen ein doppeltes Ziel: einerseits den unlauteren Wettbewerb zwischen der öffentlichen Hand und dem Privatsektor bekämpfen und andererseits die Diskriminierung aufheben, die der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 114/2014 vom 17. Juli 2014 zwischen einerseits den autonomen Gemeinderegien, die der Gesellschaftssteuer unterliegen, und andererseits den Interkommunalen, die der Steuer der juristischen Personen unterliegen, sanktioniert hatte.
Zoals is vermeld in B.2 streefde de wetgever met de bestreden bepalingen een dubbele doelstelling na : enerzijds, de oneerlijke concurrentie tussen de overheid en de privésector bestrijden en, anderzijds, de door het Hof bij zijn arrest nr. 114/2014 van 17 juli 2014 afgekeurde discriminatie tussen, enerzijds, de autonome gemeentebedrijven, die aan de vennootschapsbelasting zijn onderworpen, en, anderzijds, de intercommunales, die aan de rechtspersonenbelasting zijn onderworpen, te verhelpen.

Andererseits wollte er eine durch den Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 114/2014 vom 17. Juli 2014 festgestellte Diskriminierung zwischen den Interkommunalen und den autonomen Gemeinderegien beenden.
Anderzijds, heeft hij een einde willen maken aan een door het Hof bij zijn arrest nr. 114/2014 van 17 juli 2014 vastgestelde discriminatie tussen de intercommunales en de autonome gemeentebedrijven.

Auszug aus dem Entscheid Nr. 114/2016 vom 22. September 2016 Geschäftsverzeichnisnummer 6170 In Sachen: Vorabentscheidungsfrage in Bezug auf Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches in der vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 21. Februar 2010 geltenden Fassung, gestellt vom Appellationshof Mons.
Uittreksel uit arrest nr. 114/2016 van 22 september 2016 Rolnummers : 6170 In zake : de prejudiciële vraag betreffende artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals van kracht vóór de wijziging ervan bij de wet van 21 februari 2010, gesteld door het Hof van Beroep te Bergen.

Die Nichtigkeitsklagen wurden durch den Entscheid Nr. 217. 307 vom 19. Januar 2012 beziehungsweise den Entscheid Nr. 217. 682 vom 2. Februar 2012 abgewiesen.
De beroepen tot nietigverklaring werden respectievelijk verworpen bij arrest nr. 217.307 van 19 januari 2012 en arrest nr. 217.682 van 2 februari 2012.

Wie der Gerichtshof bereits in seinem Entscheid Nr. 116/2012 vom 10. Oktober 2012 geurteilt hat, konnte der Gesetzgeber es aufgrund der auf dem Spiel stehenden fundamentalen Rechte und Interessen als notwendig erachten, dass die Personen, deren personenbezogene Daten in den polizeilichen Datenbanken verarbeitet werden, nicht über diese Verarbeitungen informiert werden.
Zoals het Hof reeds heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 116/2012 van 10 oktober 2012, vermocht de wetgever het, wegens de fundamentele rechten en belangen die in het geding zijn, noodzakelijk te achten dat de personen van wie persoonsgegevens worden verwerkt in de politionele databanken, niet op de hoogte worden gebracht van die verwerkingen.

In seinem Entscheid Nr. 8/2012 vom 18. Januar 2012 hat der Gerichtshof geurteilt, dass, wenn im Reorganisationsplan eine differenzierte Begleichung bestimmter Kategorien von Schuldforderungen vorgesehen ist, das Handelsgericht prüfen muss, ob für diese differenzierte Begleichung eine vernünftige Rechtfertigung besteht.
Bij zijn arrest nr. 8/2012 van 18 januari 2012 heeft het Hof geoordeeld dat wanneer het reorganisatieplan voorziet in een gedifferentieerde regeling voor bepaalde categorieën van schuldvorderingen, de rechtbank van koophandel dient na te gaan of voor die gedifferentieerde regeling een redelijke verantwoording bestaat.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfragen und Verfahren In seinem Entscheid Nr. 229. 503 vom 9. Dezember 2014 in Sachen der Gemeinde Villers-le-Bouillet und anderer gegen die Wallonische Region, dessen Ausfertigung am 13. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Staatsrat folgende Vorabentscheidungsfragen gestellt: 1. « Verstößt Artikel L4211-3 § 5 des wallonischen Kodex der lokalen Demokratie und Dezentralisierung, darin eingefügt durch das Dekret der Wallonischen Region vom 19. Dezember 2012 zur Festlegung des allgemeinen Einnahmenhaushaltsplans der Wallonischen Region für das Haushaltsjahr 2013, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er den Gemeinden, die sich bei den Gemeinde- oder Provinzialwahlen vom Oktober 2012 für die automatisierte Wahl entschieden haben, die Zahlung der mit diesem System verbundenen Kosten auferlegt, während die Gemeinden, die die Beibehaltung der Wahl mit Papierstimmzetteln bevorzugt haben, zu keiner solchen Zahlung verpflichtet sind?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging Bij arrest nr. 229.503 van 9 december 2014 in zake de gemeente Villers-le-Bouillet en anderen tegen het Waalse Gewest, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2015, heeft de Raad van State de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel L4211-3, § 5, van het Waalse Wetboek van de plaatselijke democratie en de decentralisatie, dat werd ingevoegd bij het decreet van het Waalse Gewest van 19 december 2012 houdende de algemene ontvangstenbegroting van het Waalse Gewest voor het begrotingsjaar 2013, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de gemeenten die ervoor gekozen hebben een beroep te doen op de geautomatiseerde stemming voor de gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen van oktober 2012 de verplichting oplegt om kosten die aan dat systeem verbonden zijn te betalen, terwijl de gemeenten die er de voorkeur aan hebben gegeven de stemming door middel van papieren stembiljetten te behouden, tot geen enkele vergelijkbare betaling gehouden zijn ?

Aufgrund von Artikel 31 des Dekrets vom 13. Juli 2012 werden die vorerwähnten Artikel 27 bis 29 wirksam mit 1. Januar 2011. In Bezug auf die erste Vorabentscheidungsfrage B.5. Der vorlegende Richter möchte zunächst vom Gerichtshof erfahren, ob Artikel 31 des Dekrets vom 13. Juli 2012 dadurch, dass diese Bestimmung den Artikeln 27 bis 29 desselben Dekrets Rückwirkung verleihe, auf diskriminierende Weise den Grundsatz der Rechtssicherheit, den Grundsatz des berechtigten Vertrauens, das Verbot der Rückwirkung und die materielle Rechtskraft des Entscheids Nr. 48/2012 verletze und dadurch auch im Widerspruch zum Eigentumsrecht stehe, so wie es durch Artikel 16 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleistet werde.
De verwijzende rechter wenst in de eerste plaats van het Hof te vernemen of artikel 31 van het decreet van 13 juli 2012, doordat die bepaling terugwerkende kracht verleent aan de artikelen 27 tot 29 van hetzelfde decreet, op discriminerende wijze afbreuk doet aan het rechtszekerheidsbeginsel, het vertrouwensbeginsel, het verbod van retroactiviteit en het gezag van gewijsde van het arrest nr. 48/2012 en daardoor ook strijdig is met het eigendomsrecht, zoals gewaarborgd bij artikel 16 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.