Demnach würde eine Ware, die durch Be- oder Verarbeitung von eingeführten Vormaterialien ohne Ursprungseigenschaft hergestellt wurde, als Ursprungserzeugnis gelten, wenn der in dem Land (oder im Falle der Ursprungskumulierung in der Region) erzielte Wertzuwachs einen bestimmten Prozentsatz der Nettoproduktionskosten des Enderzeugnisses (minimaler „lokaler oder regionaler Wertanteil“) erreicht.
Dit betekent dat een product dat het resultaat is van de be- of verwerking van niet van oorsprong zijnde materialen als van oorsprong in een bepaald land (of een bepaalde regio in geval van cumulatie) wordt beschouwd indien de waarde die in dat land (in die regio) wordt toegevoegd ten minste een bepaald percentage is van de nettoproductiekosten van het product (“minimale lokale of regionale inbreng”).