Der Gesetzgeber hat sich gegen die Lösung entschieden, die die automatische Zahlung der Alimente zu Lasten einer öffentlichen Einrichtung vorgesehen hätte, da seine Zielsetzung, die darin bestand, « die vorgeschlagene Lösung auf die niedrigste Einkommensstufe zu beschränken » (Parl. Dok., Kammer, Sondersitzungsperiode 1988, Nr. 479/4, S. 4), in den Rahmen « einer Politik zur Armutsbekämpfung » fällt (ebenda, S. 9).
De wetgever heeft de oplossing verworpen die had voorzien in de automatische betaling van het onderhoudsgeld ten laste van een overheidsinstelling, aangezien zijn doelstelling, di
e erin bestaat « de voorgestelde oplossing te beperken tot de laagste inkomenscategorie » (Parl. St., Kamer, B.Z. 1988, nr. 479/4, p. 4), deel uitmaakt « van een armoedebeleid » (ibid., p. 9).Die doelstelling is vertaald in de bepaling die is ingeschreven in artikel 68bis, § 2, 3°, die de toepassing van de wet afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de jaarinkomsten van de vader of de moeder die geen onderhoudsplicht hee
...[+++]ft, samengevoegd met die van het kind, niet hoger zijn dan 360.000 frank geïndexeerd.