Vertaling van "eigentum dritter sind " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Nachtrag für Flugzeuge, die nicht Eigentum des Betreibers sind
aanhangsel betreffende vergoeding voor schadeclaims door passagiers

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2° die Verwaltungsunterlagen, die geistiges Eigentum Dritter sind;
2° de bestuursdocumenten waarvan de intellectuele eigendomsrechten bij derden berusten;

„b) Dokumente, die geistiges Eigentum Dritter sind, einschließlich Dokumenten, die sich im Besitz von Universitätsbibliotheken befinden und geistiges Eigentum der Universität sind; “
"b) documenten waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij derden berusten, met inbegrip van documenten in universiteitsbibliotheken waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij de universiteit berusten; "

„b) Dokumente, die geistiges Eigentum Dritter sind, darunter auch Dokumente, die sich im Besitz von Universitätsbibliotheken befinden und geistiges Eigentum der Universität sind; “
(b) documenten waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij derden berusten, met inbegrip van documenten in universiteitsbibliotheken waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij de universiteit berusten; ”

In dieser Hinsicht und unter Berücksichtigung des Unionsrechts sowie der von den Mitgliedstaaten und der Union eingegangenen völkerrechtlichen Verpflichtungen, vor allem der Berner Übereinkunft zum Schutz von Werken der Literatur und Kunst und des Übereinkommens über handelsbezogene Aspekte der Rechte des geistigen Eigentums (TRIPS-Übereinkommen), sollten Dokumente, die geistiges Eigentum Dritter sind, aus dem Anwendungsbereich der Richtlinie 2003/98/EG ausgeschlossen werden.
In dit opzicht en rekening houdend met de wetgeving van de Unie en de lidstaten en de internationale verplichtingen van de Unie, met name op grond van de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst en de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom (TRIPs), zouden documenten waarvan de intellectuele eigendomsrechten bij derden berusten, moeten worden uitgesloten van het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG.

Ohne Änderung würde der Ausschluss von Dokumenten, die geistiges Eigentum Dritter sind, nicht gelten, wenn die Bibliothek das Dokument besitzt, dieses aber geistiges Eigentum der Universität ist, weil die Universität dann nicht als andere (d. h. dritte) Partei gelten würde.
Zonder dit amendement zou de uitsluiting van documenten die onder de intellectuele-eigendomsrechten van derden vallen, niet van toepassing zijn wanneer een bibliotheek een document bezit maar de intellectuele-eigendomsrechten in handen zijn van de universiteit, omdat de universiteit geen afzonderlijke (d.w.z. derde) partij zou zijn.

(7a) Unter Berücksichtigung des Unionsrechts sowie der von den Mitgliedstaaten und der Union eingegangenen völkerrechtlichen Verpflichtungen, vor allem der Berner Übereinkunft zum Schutz von Werken der Literatur und Kunst und des Übereinkommens über handelsbezogene Aspekte der Rechte des geistigen Eigentums (TRIPS-Übereinkommen), sollten Dokumente, die geistiges Eigentum Dritter sind, aus dem Anwendungsbereich der Richtlinie 2003/98/EG ausgeschlossen werden.
(7 bis) Rekening houdend met de wetgeving van de Unie en de lidstaten en de internationale verplichtingen van de Unie, met name op grond van de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst en de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom (TRIPs), zouden documenten waarvan de intellectuele-eigendomsrechten bij derden berusten, moeten worden uitgesloten van het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/98/EG.

3. Stellen die Artikel 220, 221 und 224 des allgemeinen Zoll- und Akzisengesetzes (königlicher Erlass vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen in bezug auf Zoll und Akzisen, bestätigt durch das Gesetz vom 6. Juli 1978) eine Verletzung des verfassungsmässigen Gleichheitsgrundsatzes dar, soweit diese Bestimmungen dahingehend ausgelegt werden, dass die darin vorgesehene Beschlagnahme einen dinglichen Charakter hat, insbesondere weil sie verhängt werden kann, ohne dass dabei zwischen dem Fall, in dem die Sachen Eigentum des Verurteilten sind, und dem Fall, in dem sie Eigentum Dritter sind, zu unterscheiden ist, auch wenn letztere nichts mit dem Schmuggel zu tun haben, nichts davon gewusst haben oder davon freigesprochen wurden, während allgemein im Bereich der besonderen Beschlagnahme als Voraussetzung gilt, dass Sachen, die Gegenstand der Straftat sind, und Sachen, die zur Begehung der Straftat gedient haben oder dafür bestimmt waren, nur dann beschlagnahmt werden können, wenn sie Eigentum des Verurteilten sind (Artikel 42 Nr. 1 des Strafgesetzbuches)?
3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, in zoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?

Die dritte präjudizielle Frage in der Rechtssache Nr. 2041 und die präjudizielle Frage in der Rechtssache Nr. 2157 beziehen sich auf die Vereinbarkeit der Artikel 220, 221 und 224 des AZAG mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insoweit einerseits die darin vorgesehene Einziehung einen dinglichen Charakter hat, weil sie verhängt werden kann, ohne dass dabei zwischen dem Fall, in dem die einzuziehenden Sachen Eigentum der Verurteilten sind, und dem Fall, in dem sie Eigentum Dritter sind, zu unterscheiden ist, selbst wenn diese Letztgenannten mit dem Betrug nichts zu tun haben, von dem Betrug nichts gewusst haben oder davon freigesprochen wurden, und insoweit andererseits diese in der Einziehung bestehende Strafe weder mit Aufschub noch Aussetzung des Urteils einhergehen kann.
De derde prejudiciële vraag in de zaak nr. 2041 en de prejudiciële vraag in de zaak nr. 2157 betreffen de bestaanbaarheid van de artikelen 220, 221 en 224 van de A.W.D.A. met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre, enerzijds, de daarin voorgeschreven verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid moet worden gemaakt tussen het geval waarin de verbeurd te verklaren zaken de eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij de eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, en anderzijds, die straf van verbeurdverklaring niet gepaard kan gaan met uitstel, noch met opschorting van de uitspraak.

« Beinhalten die Artikel 220, 221 und 224 des allgemeinen Zoll- und Akzisengesetzes vom 18. Juli 1977 keine Diskriminierungen angesichts des allgemeinen Strafrechts und verstossen sie demzufolge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, soweit diese Bestimmungen dahingehend ausgelegt werden, dass die darin vorgesehene Beschlagnahme einen dinglichen Charakter hat, insbesondere weil sie verhängt werden kann, ohne dass dabei zwischen dem Fall, in dem die Sachen Eigentum des Verurteilten sind, und dem Fall, in dem sie Eigentum Dritter sind, zu unterscheiden ist, auch wenn letztere nichts mit dem Schmuggel zu tun haben, nichts davon gewusst haben oder davon freigesprochen wurden, und insbesondere insofern, als die Strafe, die diese Beschlagnahme darstellt, weder mit Aufschub noch mit Aussetzung einhergehen kann?
A Houden de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet van 18 juli 1977 inzake douane en accijnzen geen discriminaties in ten aanzien van het algemeen strafrecht en schenden zij bijgevolg de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die bepalingen op dusdanige wijze worden gelezen dat de verbeurdverklaring waarin is voorzien een reëel karakter heeft en meer in het bijzonder omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat er een onderscheid moet worden gemaakt tussen het geval waarin het voorwerp de eigendom is van de veroordeelde en het geval waarin het voorwerp de eigendom is van derden, zelfs als zij niets te maken hebben met de fraude, zelfs als zij daarvan niets weten of als zij zijn vrijgesproken, en meer in het bijzonder in de mate waarin die straf van verbeurdverklaring niet gepaard kan gaan met uitstel noch met opschorting ?

3. Stellen die Artikel 220, 221 und 224 des allgemeinen Zoll- und Akzisengesetzes (königlicher Erlass vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen in bezug auf Zoll und Akzisen, bestätigt durch das Gesetz vom 6. Juli 1978) eine Verletzung des verfassungsmässigen Gleichheitsgrundsatzes dar, soweit diese Bestimmungen dahingehend ausgelegt werden, dass die darin vorgesehene Beschlagnahme einen dinglichen Charakter hat, insbesondere weil sie verhängt werden kann, ohne dass dabei zwischen dem Fall, in dem die Sachen Eigentum des Verurteilten sind, und dem Fall, in dem sie Eigentum Dritter sind, zu unterscheiden ist, auch wenn letztere nichts mit dem Schmuggel zu tun haben, nichts davon gewusst haben oder davon freigesprochen wurden, während allgemein im Bereich der besonderen Beschlagnahme als Voraussetzung gilt, dass Sachen, die Gegenstand der Straftat sind, und Sachen, die zur Begehung der Straftat gedient haben oder dafür bestimmt waren, nur dann beschlagnahmt werden können, wenn sie Eigentum des Verurteilten sind (Artikel 42 Nr. 1 des Strafgesetzbuches)?
3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, inzoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?