Außerdem komme ich nicht umhin, zu denken, dass im Laufe der dunklen Jahre schon die Existenz der Gemeinschaft und nicht nur ihr materielles Wohlbefinden immer ein Referenzpunkt und ein Licht der Hoffnung für die Völker war, die unter dem kommunistischen Joch lebten.
Ik geloof nu eenmaal dat het bestaan van de Gemeenschap, en niet alleen vanwege de materiële welvaart, tijdens de donkere jaren altijd een voorbeeld en een inspiratiebron is geweest voor de volkeren die onder het communistische juk leefden.