De moedeloosheid die vele collega’s overvalt nu we geen verbetering zien en ons voor de
zoveelste maal over deze kwestie moeten buigen, valt best te begrijpen,
maar die mag ons er niet van weerhouden deze kwestie aan de orde
te stellen wanneer zich zaken voordoen zoals de recente gebeurtenissen, waarbij sprake was van een repressief optreden tegen mensenrechtenactivisten, radiostations, onderwijsbonden, actievoerders, verslaggevers
...[+++], vakbondsmensen van verschillende beroepsgroepen, voormalige parlementariërs, enzovoorts.