Traduction de «dieses kind gewährten garantierten familienleistungen » (Allemand → Néerlandais) :

Er hat sich daher dafür entschieden, bei der Unterbringung eines Kindes in einer Einrichtung die für dieses Kind gewährten garantierten Familienleistungen grundsätzlich einzustellen (Parl. Dok., Kammer, 1996-1997, Nrn. 1184/1 und 1185/1, S. 59).
Hij heeft er derhalve voor gekozen bij de plaatsing van een kind in een instelling de voor dat kind toegekende gewaarborgde gezinsbijslag in beginsel stop te zetten (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nrs. 1184/1 en 1185/1, p. 59).

Infolge der fraglichen Bestimmung werden zugunsten eines Kindes keine garantierten Familienleistungen mehr gezahlt, wenn es keine in Belgien wohnhafte natürliche Person mehr gibt, die das betreffende Kind ausschließlich oder hauptsächlich zu Lasten hat.
Ingevolge de in het geding zijnde bepaling wordt geen gewaarborgde gezinsbijslag meer uitbetaald ten behoeve van een kind, wanneer er geen natuurlijke persoon meer is die in België verblijft en die het desbetreffende kind uitsluitend of hoofdzakelijk ten laste heeft.

Artikel 10 § 3 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen verstößt gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er die Gewährung der Sonderpauschale von dem Erfordernis abhängig macht, dass die betreffende Person unmittelbar vor der Unterbringung des Kindes in einer Einrichtung bereits die aufgrund dieses Gesetzes garantierten Familienleistungen für dieses Kind erhalten hat.
Artikel 10, § 3, van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van gewaarborgde gezinsbijslag schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de bijzondere forfaitaire bijslag afhankelijk maakt van de vereiste dat de beoogde persoon onmiddellijk voorafgaand aan de plaatsing van het kind in een instelling reeds de krachtens die wet gewaarborgde gezinsbijslag voor dat kind heeft genoten.

Im System der garantierten Familienleistungen ist es hingegen auch erforderlich, dass man bereits vor der Unterbringung des Kindes in einer Einrichtung Anspruch auf garantierte Familienleistungen für dieses Kind besaß.
In het stelsel van de gewaarborgde gezinsbijslag is het daarentegen ook vereist dat men reeds vóór de plaatsing van het kind in een instelling een recht op gewaarborgde gezinsbijslag voor dat kind genoot.

Die Entscheidung des Gesetzgebers, Kinder, die nicht einer natürlichen Person zu Lasten sind, vom System der garantierten Familienleistungen auszuschließen, ist eine ausdrückliche Entscheidung, die auf der Feststellung beruht, dass diese Kinder bereits völlig zu Lasten der öffentlichen Behörde sind, weshalb es nicht nötig ist, zu ihren Gunsten garantierte Familienleistungen zu gewähren.
De keuze van de wetgever om kinderen die niet ten laste zijn van een natuurlijke persoon uit te sluiten van het systeem van gewaarborgde gezinsbijslag, is een uitdrukkelijke keuze die ingegeven is door de vaststelling dat die kinderen reeds volledig ten laste van de overheid zijn zodat er geen nood is om ten behoeve van hen de gewaarborgde gezinsbijslag toe te kennen.

Die residuale Beschaffenheit des Systems der garantierten Familienleistungen findet Ausdruck in dem fraglichen Artikel 2 Absatz 1 Nr. 2 des Gesetzes vom 20. Juli 1971, der bestimmt, dass ein Kind nur dann einen Anspruch auf garantierte Familienleistungen eröffnet, wenn es während eines vom König festgelegten Zeitraums keinen Anspruch auf Familienleistungen aufgrund eines anderen Systems eröffnet.
Het residuaire karakter van het stelsel van de gewaarborgde gezinsbijslag komt tot uiting in het in het geding zijnde artikel 2, eerste lid, 2°, van de wet van 20 juli 1971, dat bepaalt dat een kind de gewaarborgde gezinsbijslag slechts geniet indien het, gedurende een door de Koning vast te stellen periode, geen recht geeft op gezinsbijslag krachtens een andere regeling.

Es ist jedoch zu prüfen, ob dieses Erfordernis keine unverhältnismäßigen Auswirkungen auf die Rechte des Kindes hat, das nicht mehr einer natürlichen Person zu Lasten ist, weil die Regelung der garantierten Familienleistungen mit dem Ziel eingeführt wurde, mehr Gleichheit zwischen Kindern zu gewährleisten, indem ein garantiertes Kindergeld für jedes Kind aus dem bloßen Grund, weil es dieses Kind gibt, vorgesehen wurde (Parl. Dok., Senat, 1969-1970, Nr. 80, S. 1).
Er dient echter te worden onderzocht of die vereiste geen onevenredige gevolgen heeft voor de rechten van het kind dat niet meer ten laste is van een natuurlijke persoon, omdat het stelsel van de gewaarborgde gezinsbijslag werd ingevoerd om een grotere gelijkheid tussen kinderen te waarborgen, door te voorzien in een gewaarborgde kinderbijslag voor elk kind, om de enkele reden van zijn bestaan (Parl. St., Senaat, 1969-1970, nr. 80, p. 1).

Wenn zugunsten eines Kindes infolge des Todes der natürlichen Person, der es zu Lasten ist, keine garantierten Familienleistungen mehr gewährt werden, hat dieses Kind das Recht auf vollständige Sozialhilfe.
Wanneer ten behoeve van een kind, ingevolge het overlijden van de natuurlijke persoon ten aanzien van wie het ten laste is, geen gewaarborgde gezinsbijslag meer wordt toegekend, heeft dat kind recht op volledige maatschappelijke dienstverlening.

Der Gesetzgeber hat also einschränkende Bedingungen, die auf sachdienlichen Gründen beruhen, auferlegen und insbesondere vorschreiben können, das ein Kind, das zu garantierten Familienleistungen berechtigen könnte, einer natürlichen Person zu Lasten ist, die zu den Unterhalts- und Erziehungskosten des Kindes beiträgt.
De wetgever heeft bijgevolg limitatieve voorwaarden kunnen opleggen die gegrond zijn op pertinente redenen, en meer bepaald kunnen eisen dat het kind dat het recht op gewaarborgde gezinsbijslag zou kunnen doen ontstaan, ten laste is van een natuurlijke persoon die bijdraagt in de kosten van onderhoud en opvoeding van het kind.

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und T. Giet, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Richters A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 18. Dezember 2014 in Sachen RA F. Van Vlaenderen, handelnd in seiner Eigenschaft als Vormund von N.Y., gegen Famifed (vormals Landesamt für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern), dessen Ausfertigung am 12. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Arbeitsgericht Gent, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er Personen, die sich in einer anscheinend identischen oder vergleichbaren Situation befinden, nicht auf eine gleiche Weise behandelt, da in diesem Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorgesehen ist, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein muss, wenn dieses Kind Waise geworden ist, während für Kinder, die Waise geworden sind und für die die Anwendung des königlichen Erlasses vom 19. Dezember 1939 zur Koordinierung der Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gilt, dagegen wohl eine besondere Waisenzulagenregelung gilt?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 18 december 2014 in zake Mr. F. Van Vlaenderen, handelend in zijn hoedanigheid van voogd van N.Y., tegen Famifed (voorheen de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Gent, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het K.B. van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?