Traduction de «dieser frage einem » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

die endgültige Entscheidung dieser Frage wurde dem nationalen Richter vorbehalten
(het doen van) de einduitspraak in dezen blijft berusten bij de rechtbank in de lidstaat | (het wijzen van) het eindvonnis blijft berusten bij de nationale rechter

falls bei einem Streitfall diese Gueltigkeit in Frage gestellt wird
indien een geschil deze geldigheid in het geding brengt

in einem schwebenden Verfahren gestellte Frage
in een aanhangige zaak opgeworpen vraag

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Das « rein subjektive Verständnis der Person, die sich einem ästhetischen Eingriff unterzieht, der beispielsweise ästhetischer oder psychologischer Art ist, ist an sich nicht ausschlaggebend für die Beurteilung der Frage, ob dieser Eingriff einem therapeutischen Zweck dient ».
De « loutere subjectieve opvatting van de persoon die een esthetische ingreep ondergaat en die bijvoorbeeld van esthetische dan wel van psychologische aard is, [is] op zich niet beslissend [...] voor de beoordeling of deze ingreep een therapeutisch doel heeft ».

(1) Wird in einem bei einem dänischen Gericht anhängigen Fall die Frage nach der Gültigkeit oder der Auslegung dieses Abkommens aufgeworfen, so ersucht das betreffende Gericht den Gerichtshof um eine Entscheidung in dieser Frage, wenn unter denselben Umständen ein Gericht eines anderen Mitgliedstaats der Europäischen Union im Hinblick auf die „Verordnung Dublin II“ und die „Eurodac-Verordnung“ sowie deren Durchführungsbestimmungen, auf die in Artikel 2 Absätze 1 und 2 Bezug genommen wird, dies ebenfalls tun müsste.
1. Indien een vraag in verband met de geldigheid of de uitlegging van deze overeenkomst wordt opgeworpen in een zaak aanhangig bij een Deense rechterlijke instantie, verzoekt die rechterlijke instantie het Hof van Justitie over deze vraag een uitspraak te doen wanneer een rechterlijke instantie van een andere lidstaat van de Europese Unie dat onder dezelfde omstandigheden moet doen in verband met de „verordening Dublin II”, de „Eurodac-verordening” en de in artikel 2, leden 1 en 2, bedoelde maatregelen ter uitvoering daarvan.

Mit seiner Frage möchte das vorlegende Gericht wissen, ob Art. 18 Abs. 1 EG dahin auszulegen ist, dass er der Regelung eines Mitgliedstaats entgegensteht, nach der dieser Staat einem seiner Staatsangehörigen, dem durch eine Entscheidung der zuständigen Behörde ein Anspruch auf eine Leistung für zivile Kriegs- oder Repressionsopfer zuerkannt wurde, die Zahlung dieser Leistung dennoch allein deshalb verweigert, weil der Betroffene nicht im Gebiet dieses Staates, sondern im Gebiet eines anderen Mitgliedstaats wohnt.
Met deze vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of artikel 18, lid 1, EG aldus dient te worden uitgelegd dat het in de weg staat aan een wettelijke regeling van een lidstaat op grond waarvan deze laatste weigert om aan een van zijn onderdanen een uitkering te betalen die aan burgerslachtoffers van de oorlog of repressie is toegekend, ook al heeft de bevoegde autoriteit erkend dat deze onderdaan recht heeft op deze uitkering, op de loutere grond dat de betrokkene niet woont op het grondgebied van deze staat, maar op dat van een andere lidstaat.

(1) Wird in einem bei einem dänischen Gericht anhängigen Fall die Frage der Gültigkeit oder Auslegung dieses Abkommens aufgeworfen, so ersucht das betreffende Gericht den Gerichtshof um eine Entscheidung in dieser Frage, wenn unter denselben Umständen ein Gericht eines anderen Mitgliedstaats der Europäischen Union im Hinblick auf die Verordnung Brüssel I sowie die dazu gehörigen Durchführungsbestimmungen nach Artikel 2 Absatz 1 dieses Abkommens dies ebenfalls tun müsste.
1. Indien een vraag in verband met de geldigheid of de uitlegging van deze overeenkomst wordt opgeworpen in een zaak die aanhangig is bij een Deense rechterlijke instantie, verzoekt die rechterlijke instantie het Hof van Justitie over deze vraag een uitspraak te doen wanneer een rechterlijke instantie van een andere lidstaat van de Europese Unie dat onder dezelfde omstandigheden moet doen in verband met de verordening Brussel I en de in artikel 2, lid 1, bedoelde maatregelen ter uitvoering ervan.

43. Nach alledem ist auf die erste und die zweite Frage zu antworten, dass die Universaldienstrichtlinie dahin auszulegen ist, dass die Sondertarife und der Finanzierungsmechanismus, die in Art. 9 bzw. Art. 13 Abs. 1 Buchst. b dieser Richtlinie vorgesehen sind, auf Internetabonnements, die einen Internetanschluss an einem festen Standort benötigen, anwendbar sind, nicht aber auf mobile Kommunikationsdienste einschließlich Internetabonnements, die mittels mobiler Kommunikationsdienste erbracht werden.
43. Gelet op een en ander moet op de eerste en de tweede vraag worden geantwoord dat de universeledienstrichtlijn aldus moet worden uitgelegd dat de bijzondere tarieven en de financieringsregeling waarin respectievelijk de artikelen 9 en 13, lid 1, onder b), van deze richtlijn voorzien, van toepassing zijn op internetabonnementsdiensten die een internetaansluiting op een vaste locatie vereisen, maar niet op mobielecommunicatiediensten, daaronder begrepen abonnementsdiensten voor mobiel internet.

Die einzelnen Mitgliedstaaten folgen in dieser Frage einem eigenen Ansatz, jedoch muss die Erinnerung an jene Verbrechen im Interesse der Versöhnung eine kollektive Erinnerung sein, die von uns allen geteilt und nach Möglichkeit weiter getragen wird.
Elke lidstaat volgt hierbij zijn eigen aanpak, maar in het belang van verzoening moet de herinnering aan zulke misdaden worden opgeslagen in een collectief geheugen, dat indien mogelijk door elk van ons wordt gedeeld en gekoesterd.

In dieser Frage wird der Hof befragt, ob Artikel 5 des Dekrets vom 21. Februar 1991 vereinbar ist mit den zuständigkeitsverteilenden Vorschriften, insoweit er - wie oben dargelegt - eine « zivile Geldstrafe » zu Lasten des Gas- oder Elektrizitätsverteilers einführt, der zum Nachteil einer natürlichen Person als einem Verbraucher von Gas oder Elektrizität für den Haushaltsgebrauch eine ungesetzliche Absperrung vornimmt (Artikel 1 Nr. 3 des obengenannten Dekrets).
In die vraag wordt het Hof ondervraagd over de naleving, door artikel 5 van het decreet van 21 februari 1991, van de bevoegdheidverdelende regels, in zoverre het - zoals hierboven werd uiteengezet - een « civiele boete » invoert ten laste van de verdeler van gas of elektriciteit die ten nadele van een natuurlijke persoon die een verbruiker is van elektriciteit of gas voor huishoudelijk gebruik, tot een onregelmatige afsluiting overgaat (artikel 1, 3°, van het voormelde decreet).

Da diese Ausrüstungen für die Sicherheit des Seeverkehrs von großer Bedeutung sind, sollten sie - parallel zu den Bemühungen in dieser Frage im Rahmen der IMO - nach einem Zeitraum von höchstens 5 Jahren ab Inkrafttreten dieser Richtlinie für vor dem 1. Juli 2002 gebaute Frachtschiffe, die Gemeinschaftshäfen anlaufen, schrittweise verbindlich vorgeschrieben werden; sobald dies geschehen ist, sollte das Fehlen oder der Ausfall dieser Ausrüstungen ein Festhalten des Schiffes rechtfertigen.
Gelet op het belang van dergelijke apparatuur voor de veiligheid op zee en in aansluiting op het werk dat parallel hiermee op dit punt binnen de IMO wordt verzet, zou deze apparatuur na een periode van uiterlijk 5 jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn verplicht moeten worden op vrachtschepen die vóór 1 juli 2002 zijn gebouwd en die havens van de Gemeenschap aandoen; wanneer de apparatuur eenmaal verplicht is, moet het ontbreken of de slechte werking ervan leiden tot aanhouding.

Er sieht ein zweites Verfahren vor, das den Generalstaatsanwälten bei den Kassationsgerichtshöfen oder jeder anderen von einem Mitgliedstaat benannten Stelle die Möglichkeit gibt, beim Gerichtshof zu beantragen, daß er zu einer Auslegungsfrage Stellung nimmt, wenn ihres Erachtens eine rechtskräftig gewordene Entscheidung eines Gerichts ihres Staates der Auslegung widerspricht, die vom Gerichtshof oder einem von Artikel 2 Absatz 2 erfaßten Gericht eines anderen Mitgliedstaats, der Vertragspartei des Protokolls ist, in dieser Frage gegeben wurde.
Het voorziet in een tweede procedure, waardoor de procureurs-generaal bij de hoven van cassatie of elke andere door de lidstaten aangewezen autoriteit het Hof van Justitie kunnen verzoeken een uitspraak te doen over een vraag van uitlegging, wanneer zij van oordeel zijn dat een uitspraak van een rechterlijke instantie van hun lidstaat welke kracht van gewijsde heeft gekregen, in strijd is met de uitlegging die is gegeven door het Hof van Justitie of door een in artikel 2, lid 2, bedoelde rechterlijke instantie van een andere lidstaat die partij is bij het protocol.