Nach Auffassung der Autoren des Gesetzesvorschlags, der zum angefochtenen Gesetz geführt hat, müssen kulturelle und sportliche Veranstaltungen « für die größtmögliche Anzahl von Verbrauchern zugänglich sein. Die breite Öffentlichkeit muss zu marktgerechten Bedingungen Zugang zu diesen Veranstaltungen erhalten. Sie muss mit anderen Worten die Chance erhalten, zu normalen Preisen von diesen Diensten Gebrauch zu machen » (Parl. Dok., Kammer, 2010-2011, DOC 53-0656/001, S. 3).
Volgens de indieners van het wetsvoorstel dat tot de bestreden wet heeft geleid, moeten culturele en sportieve evenementen « voor het grootst mogelijk aantal consumenten toegankelijk zijn. Het grote publiek moet toegang krijgen tot deze evenementen aan marktconforme voorwaarden. Anders gezegd, zij moeten de kans krijgen om aan normale prijzen van deze diensten gebruik te maken » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0656/001, p. 3).
